🎞 مسجد اموی دمشق که‌حضرت زینب‌س در آنجا خطبه خواند.

آيا اين از عدالت است اي فرزند بردگان آزاد شده كه تو، زنان و كنيزگان خود را پشت پرده نگه داري ولي دختران رسول خدا (صلي الله عليه و آله) اسير باشند؟ پرده حشمت و حرمت ايشان را هتك كني و صورت‌هايشان را بگشايي، دشمنان آنان را شهر به شهر ببرند، بومي و غريب چشم بدان‌ها دوزند و نزديك و دور و وضيع و شريف چهرة آنان را بنگرند، در حالي كه از مردان و پرستاران ايشان كسي با ايشان نبوده و چگونه اميد مي‌رود كه مراقبت و نگهباني ما كند كسي كه جگر آزادگان را جويده و از دهان بيرون افكنده است و گوشتش به خون شهيدان نمو كرده است. ❣قسمتی از خطبه حضرت زینب‌س در شام

. 🥀 به عمه گفت ؛ گمانم پدر نمی داند ...! به گریه گفت؛ عزیزم! چرا...خبر دارد! از آنچه بر تو گذشته است کربلا تا شام تنش جدا و #سرش هم جدا خبر دارد ... . یک زن و قافله و خنده نامحرم ها بر اسیـران گرفتـار، خدا رحـم کند #الشام_الشام_الشام 🥀 🚩#ما_ملت_امام_حسینیم

#سلام_امام_زمانم💖 با دلت حسرت هم صحبتی ام هست ولی ... سنگ را با چه زبانی به سخن وادارم؟😔 باز آی امام مهربانم ... #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ‌‌‌‌‌❀🍃✿🍃❀ ❀🍃✿🍃❀

💚امام باقر علیه السلام فرمودند:💚 ای جابر! به خدا سوگند، خداوند علم گذشته و آینده تا روز قیامت را به من عطا کرده است. #ولادت_امام_باقر_ع_مبارک (به روایتی امروز سالروز ولادت است) ══💝══════ ✾ ✾ ✾

عبدالله بن علی بن ابی طالب(ولادت حدود سال ۳۵ قمری ـ شهادت در سال ۶۱ قمری در کربلا) از شهدای کربلا، فرزند امام علی(ع) و ام البنین و از برادران حضرت عباس(ع) است. عبدالله از برادرش عباس(ع) هشت سال کوچک‌تر، اما از دیگر برادرانش بزرگ‌تر بوده است. برخی او را اولین شهید از میان برادرانش عنوان کرده‌اند.

در زیارت ناحیه مقدسه به وی چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ بنِ اَمیرِ المُؤمِنینَ مُبلَی البَلاءِ وَ المُنادِی بِالوِلاءِ فی عَرصَةِ کَربَلاءَ المَضروبِ مُقبِلاً وَ مُدبِراً لَعَنَ اللهُ قاتِلَهُ هانِی بنَ ثَُبََیتٍ الحَضرَمِی“ سلام بر عبدالله بن امیرالمؤمنین علی (ع)، آزمایش کننده بلا و منادی ولایت آل رسول (ص) در میدان کربلا، آنکه از پس و پیش ضربه‌ها خورد و زخم‌ها دید. خداوند قاتل او هانی بن ثبیت حضرمی را لعنت کند.

کیفیت شهادت عبدالله آمده است که چون اصحاب امام حسین(ع) و عده‌ای از اهل بیت او کشته شدند،حضرت عباس(ع) وی را خواست و به او گفت: پا به میدان بگذار تا شهامت و شجاعت تو را ببینم و داغ تو را مایه اجر خویش بشمارم، زیرا تو را فرزندی نیست. عبدالله اجابت کرد و در حالی که این رجز را می‌خواند، به دشمن حمله ور شد: انا ابن ذی النجدة و الفضال ذاک علی الخیر ذوالفعال سیف رسول الله ذوالنکال فی کل یوم ظاهر الاهوال من فرزند کسی هستم که دلیر و بخشنده است و آن علی برتر است که دارای روش نیکو می‌باشد او شمشیر فرستاده خداست که انتقام می‌گیرد و هیبتش در میان قومی آشکار است عبدالله بن علی در مصاف با لشگریان عمربن سعد تعدادی از آنها را به قتل رساند و در نهایت به شهادت رسید. برخی قاتل عبدالله بن علی(ع) را هانی بن ثبیت حضرمی نوشته‌اند که ضربتی بر سر عبدالله فرود آورد و او را به شهادت رساند. اما قول دیگر قاتلش را خولی بن یزید معرفی می‌کند که وی عبدالله را با تیری نشانه گرفت. پس از آن مردی از بنی تمیم از ابان بن درام او را به قتل رساند. سن او به هنگام شهادت بیست و پنج سال نوشته‌اند. ابوالفرج می‌گوید: وی از خود فرزندی به یادگار نگذاشت. اما طبری از شخصی به نام عباس بن حسن بن عبدالله بن علی(ع) یاد می‌کند. که نوه عبدالله بن علی(ع) محسوب می‌شود.