رحیق مختوم:
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود:
«قرآن از همه چیز، جز خدا، برتر است؛
پس هرکه قرآن را گرامی بدارد خدا را بزرگ دانسته است ، و هرکه قرآن را قدر نداند، احترام خدا را رعایت نکرده است».
القرآن افضل من کل شی ء دون الله عز و جل-
فمن وقر القرآن فقد وقر الله و من لم یوقر القرآن فقد استخف بحرمه الله»
نمونه‌ای از تکریم قرآن ،
امام خمینی به طور معمول در حسینیه جماران روی صندلی می‌نشست،
ولی یک روز وقتی وارد حسینیه شد، با این که صندلی در جای خود بود، روی زمین نشست؛
زیرا آن روز نفرات ممتاز مسابقات قرآن آمده بودند و قرار بود در آن جلسه چند آیه از قرآن تلاوت شود.
امام خمینی رضوان الله تعالی علیه، بلحاظ حفظ احترام قرآن ، و‌گرامی داشتن جایگاه والای آن برزمین نشست ،
نمونه ای دیگر از تکریم قرآن :
روزدیگر ی ،امام خمینی طبق معمول روی صندلی نشسته بود،
که قرآنی آوردند ،
ودر سطحی پایینتر از آن صندلی که امام برآن نشسته بود گذاشتند،
امام رحمه الله تعالی برخواستند وقرآن را از زمین برداشته وبر روی میز گداشته وفرمودند قرآن را بر روی زمین نگذارید،
حضرت رضا علیه‌السّلام فرمود:
امر الناس بالقراءه فی الصلاه لئلا یکون القرآن مهجورا مضیعا و لیکن محفوظا مدروسا فلا یضمحل و لا یجهل؛
مردمان از آن جهت به قرائت قرآن در نماز مامور شده‌اند که مبادا قرآن متروک و به دست فراموشی سپرده شود و در نتیجه ضایع گردد،
واجب شده که در نمازها آن را بخوانند،
تا حفظ گردیده و مورد آموزش و آموختن قرار گرفته و از فراموشی و نابودی مصون مانده باشد،
امام علیه‌السّلام در ادامه فرمود:
«اگر سؤال شود که چرا خداوند دستور داده تا در همه نمازها سوره حمد خوانده شود، در پاسخ می‌گوییم:
برای این که قرآن متروک نشود و همواره نمازگزاران با قرآن ارتباط داشته باشند
و آن را از یاد نبرند
و انتخاب سوره حمد از این جهت است
که همه معارف و مفاهیم قرآن در آن جمع است»
مهم‌ترین شرط انس با قرآن
گاهی ممکن است به ذهن انسان این سوال پیش بیاید که چگونه برخی انسان‌ها که انس با قرآن دارند، از آن بهره نمی‌برند و در عمل انس با قرآن را نشان نمی‌دهند؟
امام محمدباقر علیه‌السّلام :
آنحضرت در پاسخ این پرسش ،انس گیرندگان با قرآن را سه گروه معرفی می‌فرماید ،
که دو گروه اول هرگز از انس با قرآن بهره مند نمی‌شوند مگر بهره اندک مادی،
ولی گروه سوم بهره واقعی و معنوی را از قرآن خواهند برد.
آن حضرت می‌فرماید:
قراء القرآن ثلاثه؛ :
۱.....رجل قرا القرآن فاتخذه بضاعه،
و استاجر به الملوک و استطال علی الناس،
۲.....و رجل قرا القرآن فحفظ حروفه
و ضیع حدوده،
۳.....و رجل قرا القرآن فوضع دواء القرآن
علی داء قلبه،
فاسهر به لیله ، و اظما به نهاره ،
و قام به فی مساجده ، و تجافی به عن فراشه ، فباولئک یدفع الله البلاء ، و یزیل الاعداء ، و باولئک ینزل الله الغیث من السماء ، و باولئک یدیل الله من الاعداء ،
و الله لهؤلاء فی قراء القرآن اعز من الکبریت الاحمر؛
مقام معظم ولایت و رهبری
آیة الله خامنه اى دام ظله العالى
موضوع :
امتیاز بزرگ اسلام
این امتیاز بزرگ آئین مقدس اسلام است که در آن، وحی الهی با همان حروف و کلمات نازل شده ی بر قلب مقدس پیامبر عظیم الشان تا امروز و تا ابد در دسترس همه ی آحادی که بخواهند از آن بیاموزند و هدایت یابند، بوده و خواهد بود ،
و این است انجاز وعده‌ی الهی که فرمود:
«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ».
۱۳۷۱/۰۲/۰۱
تبیین منظومهٔ فکری رهبری.
معنا ی اُنسِ با قرآن
در نگاه حضرت آیة الله
خامنه اى (دَامَ ظلُّهُ)
اُنسِ با قرآن، یعنی قرآن را خواندن ،
و با ز خو ا ند ن ، و با ز خو ا ند ن ،
و در مفا هیم قر آ نی تد بّر کردن ،
و آنها را فهمیدن.
۱۳۶۹/۰۱/۱۰
رهبر قرآنی
تبیین منظومهٔ
فکری رهبری.
در محضر حکیم انقلاب
مقام معظم ولایت
ورهبری
موضوع :
بهترین نسخه‌ی سعادت
............................................................................................................
امروز همه‌ی بشر محتاج قرآنند؛
اما ما مسلمانان اگر به قرآن عمل نکنیم، خسارتمان، بیشتر از دیگران است؛
چون ما این نسخه و این دستورالعمل را داریم
تجربه‌ی تاریخی آن را هم داریم.
بشریت در صدرِ اوّل به برکت عمل به قرآن، در علم، در اخلاق، در عمل و در پیشرفت‌های گوناگون مادّی و معنوی، اوج پیدا کرد.
۱۳۷۷/۰۹/۰۱
منظومهٔ فکری رهبری
هم‌نشینی با قرآن
حضرت آیت‌الله بهجت
مجالست با انبیاء و اولیاء، مرافقت
و دوستی با ملائکه است،
همه‌اش معنویات است
و ما هم نمی‌توانیم عذر بیاوریم که آنها
در میان ما نیستند که ما با آنها
مجالست بکنیم؟
چراکه آثار قطعیه‌ی آنها مثل قرآن که به‌منزله‌ی ملاقات خودشان است
در بین ما هست
مجالست با قرآن، مجالست با خود حضرت رسول (صلی الله علیه وآله وسلم) است.
همچنین آثار اوصیاء ،مانند صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه
مثل این است که با خودشان داریم مکالمه و صحبت می‌کنیم و داریم گوش می‌دهیم که اصلاً چه می‌فرمایند.
قرآن در قیامت
عن الامام الحسن
عليه السلام:
إنَّ هذا القُرآنَ يَجِئُ يَوْمَ القِيمَةِ قائِدا
وسائِقا يَقُـودُ قَوْما إلَى الجـَنـَّةِ أَحَلُّوا حَلالَهُ وَحَرَّمُوا حَرامَهُ وآمَنُوا بِمُتَشابِهِهِ
ويَسُـوقُ قَوْما إلَى النـّارِ ضَيَّعُوا حُدُودَهُ
وأَحْكامَهُ وَاسْتَحَلُّوا حَرامَهُ
قرآن در صحنه قيامت به صورت رهبر و امام ظهور يافته، مردم را به دو دسته تقسيم
مى كند،
كسانى كه به قرآن عمل نموده، حلال و حرام آن را همانگونه كه هست بجا آورده اند
و متشابه آن را با قلب پذيرا شده اند،
قرآن اينان را به سوى بهشت جاويدان
هدايت مى نمايد ،
آ نا ن كه حدود و قو ا نينش را ضايع
نمودند و محرّما تش را حلال شمرده
و به آن تعدّى كردند، قرآن آنها را به
سوى آتش جهنّم روانه مى سازد،
ارشاد القلوب، ديلمى، ص۱۰۳