#متن کوتاه 🏴 #امام #حسین(ع) به دنبال چه حکومتی بود؟ 🏴 در #فرهنگ حكومت اسـلامى كـه #سيدالشّهدا(ع) براى استقرار آن قيام كرد و #شـهيد شـد، حاكمـان، صـادقانه مسئوليت شرعى به گردن میگیرند و مردم هم صميمانه حمايت و اطاعـت میکنند و در عين حال، مردم #حق دارند مسئولين را سؤال پيچ و بر كار آن ها نظارت كنند. نص روايت از حضرت امير(ع) و ساير اهل بيت( ع) اسـت كـه حاكمان نبايد به گونهاى رفتار كنند كه مردم به آنها #شك كنند؛ مردم هـم نبايد به حاكمان #صالح با سوءظن بنگرند ودر عين حال نبايد چيزهـاى غيـر ممكن هم از #حاكمیت بخواهند. در حكومتى كه سيدالشّهدا(ع) مـیخواسـت تشكيل دهد ودر راه معرفى آن شهيد شد، #رانتخوارى، امتيـازطلبى، قـوم و خويش بازى در حكومت وبه تعبير روايات ما، «استئثار» -يعنى امتيـازطلبى و منافع خود را بر منافع تودههاى مردم، ترجيح دادن و از امكانات عمـومى، استفاده خصوصى كردن كه امروزیها از آن به « #رانت » تعبير میکنند - ممنوع است. در فرهنگ حكومتى اسلام و #تشيع نمیگفتند كه چون مردم با ما بيعت كردند و به ما راى دادند و #كليد شهر را به ما سپردند، ديگر ما هر كارى كه دلمان خواست، میکنیم و هـر كـارى نخـواهيم، نمی‌کنیم. در فرهنـگ #حكومت اسلام، «دلمان خواست» نداريم. بلكه می‌گفتند چون نحوه حكومت #حاكمان و آثار انگشت آنها بر روى پوست ملّت خواهد ماند، بايد كـارى كنند كه #خدا از آنها راضى باشد و بتوانند راحت در چـشم امـت #اسـلام و خانواده #شهدا نگاه كنند. ما براى جمادات برنامه نمیريزيم؛ پس بايد خـوب حكومت كنيم. دولتهايى كه بد شروع میشوند، بد بـه پايـان مـى رسـند. حكومتهايى كه خوب شروع بشوند، می‌توانند خوب بماننـد؛ اگـر حاضـر شوند بهايش را بپردازند. 🔶بخشی از کتاب حسین(ع) عقل سرخ استاد رحیم پور ▶️ @rahimpoor_azghadi

#بخوانیم 📝 #یقین منشأ بزرگترین تحولات 🔷يقين، چيزكوچكى نيست؛ يقين باعث مى شود كه آدم با مژه اش كوهها را سوراخ كند. يقين، كه اين همه با آن مبارزه مى شود و كسانى حتى #شك را بر آن مقدممى دارند، منشأ بزرگترين تحولات و پيشرفتهاى انسان در ابعاد مادى ومعنوى در تاريخ بوده است و اگر ملّتى يقين را از دست دهد، ديگر همهچيز را از دست داده است. آنها كه اهل يقين اند، از هيچ مبدئى به اينفلسفه « لا ادرى» نزديك نمى شوند. لا ادرى، يعنى «نمى دانم »، شايد باشد،شايد نباشد. شايد الان روز است، شايد شب است. شايد #حق است، شايد#باطل. #انبيا آمدندتا با اين شك و جهل و دو دلى مبارزه كنند، انبيا طرفدار جزم ابلهانه نبودنداما طرفدار شك هم نبودند، مگر شك مقدمه اى، شك به عنوان يك منزلبين راه، به عنوان يك مقرّ موقت، نه شك به عنوان منزلى كه ديگر اردوگاه تو باشد و بار خود را آنجا بيندازى.آنها به مؤمنين آموختند كه اولا وقتىنمى دانيد بگوييد: لا ادرى، «نمى دانم»، اما بعد كه دانستيد و ايمان آورديدمحكم بگوييد: «ادرى، مى دانم». من مى دانم، كور نيستم، من فرق حق وباطل را مى فهمم و به پاى دفاع از حقيقت و عدالت مى ايستم، براى منفضيلت ورذيلت، مساوى نيست، همه اعمال با هم مساوى نيست، من موضعدارم واين ايمان است، اين يقين آگاهانه است، نه يقين عوامانه. 🔷يقين آگاهانه هميشه آدمهاى لاغر و كم خون را در تاريخ به آدمهاىبسيار دلير تبديل كرده كه مى توانند همه فرمولهاى سياست، طبيعت وتاريخ را حتى قبل از اين كه آنها را بياموزند، تغيير بدهند و اين فرمول ها راعوض كنند، ولى نبوت حتى از سنخ اين ايمان و يقين عادى و بشرى همنيست، چيزى فراتر از آن است. گرچه اين ايمان و يقين چيز بسيار مهم واساسى است؛ يعنى چنان نيست كه وقتى 4 نفر، 40 نفر، 400 نفر، 4000 نفر،4 ميليون نفر در برابر شما ايستادند و گفتند آقا دو دو تا، چهار تا نمى شود،بگوييد كه بله ديگر نمى شود. يقين آگاهانه، يقينى كه منشأ آن آگاهىاست و دانش بر يك واقعيت عينى است؛ در برابرش، 4 نفر يا 4 ميليارد نفربايستند، برايش مساوى است . از اين جاست كه پيامبر(ص) فرمود: «اگر خورشيد را در دست راست و ماه را در دست چپ منبگذاريد، همه شما يك طرف بايستيد و من يك طرف، من كوتاهنمى آيم». از حضرت امير(ع) نقل شده كه فرمود: «اگر همه عرب در برابر من بايستند، من نمى ترسم و شكنمى كنم و عقب نمى روم . 🔶گزیده ای از کتاب #محمد پیامبری برای همیشه #استاد_رحیم_پور 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 @rahimpoor_azghadi