eitaa logo
رهروان ولایت
360 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
4.9هزار ویدیو
33 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
15 شوال، وفات حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام تسلیت باد ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج» @rahrovanehvelayat
🌑 پانزدهم شوّال، روز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام مرحوم آیۀالله نمازی شاهرودی در «مستدرک سفینۀالبحار»، روز پانزدهم ماه شوّال (سال 252 هجری) را روز وفات جناب عبدالعظیم حسنی گزارش می کند. (مستدرک سفینۀالبحار ، ج6 ، ص66) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج» @rahrovanehvelayat
🌑😢😢 میان رسول خدا صلّی الله علیه و آله و حضرت حمزه علیه السلام چه گذشت؟ حضرت صادق علیه السلام فرمود: آن شبی که فردایش حضرت حمزه علیه السلام به شهادت رسید، رسول خدا صلّی الله علیه و آله او را طلبید و به او فرمود: ای حمزه! ای عموی رسول خدا! نزدیک است که غیبتی طولانی برایت پیش آید. آن‌گاه که بر خدا وارد شدی و از شرایع اسلام و شروط ایمان از تو سؤال شد، چه پاسخ می‌دهی؟ جناب حمزه گریست و عرض کرد: پدر و مادرم به فدایت! مرا راهنمایی، تفهیم و ارشاد نما. حضرت فرمود: به وحدانیت حق از روی اخلاص و رسالت بر حقّ من شهادت بده. حضرت حمزه عرض کرد: گواهی دادم. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: به حقّانیت بهشت و دوزخ و صراط و میزان و بر حق بودن قیامت شهادت بده و به این حقیقت که هرکس مثقال ذرّه‌ای کار خوب یا عمل بد انجام دهد، هرآینه آن را می‌بیند و مشاهده می‌کند و گروهی در بهشت و جمعی در دوزخ قرار می‌گیرند. همچنین گواه باش که علیّ علیه السلام، امیرالمؤمنین است. همچنین اقرار کن به این حقیقت که ائمّه و پیشوایان دین از فرزندان علی، حسن، حسین و فرزندان حسین: می‌باشند. حضرت حمزه عرض کرد: به این حقائق، ایمان و تصدیق دارم. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: همچنین تصدیق کن که فاطمه علیهاالسلام، سیّده نساء عالمین از اوّلین و آخرین است، و بانوی بانوان هستی است. عرض کرد: تصدیق می‌کنم. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: گواهی ده که حمزه، سیّدالشّهدا، اسدالله، و اسد رسول خدا و عموی پیامبر خداست. در این هنگام، حضرت حمزه آنقدر گریست که به رو بر زمین افتاد و تصدیق نمود و پیوسته بر دیدگان رسول خدا صلّی الله علیه و آله بوسه می‌زد. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: گواهی ده که جعفر، برادرزاده‌ات، طیّار و پروازگر در بهشت با فرشتگان است و همچنین محمّد و آل محمّد، خیرالبریّه و بهترین خلق‌اند. ای حمزه! بر سرّ و آشکار، و به ظاهر و باطن آنان، مؤمن و معتقد باش و حیات و مماتت را بر این حقائق و عقائد حقّه استوار ساز. دوست آنان را دوست و دشمنانشان را دشمن بدار. حضرت حمزه عرض کرد: همه این حقائق را پذیرفتم و اقرار و اعتراف دارم. خدا و شما را بر این امر گواه می‌گیرم و خدا در مقام شهادت کافی است. پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: خداوند تو را در این مسیر حق، ثابت و پابرجا بدارد و توفیق ارزانی‌ات دارد. (بحار الأنوار، ج‏22، ص278-279 به نقل از الطُرَف) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج» @rahrovanehvelayat
😥😥😥 رسم گریه بر حضرت حمزه علیه السلام بعد از شهادت آن بزرگوار بعد از شهادت حضرت حمزه، هند، مادر معاویة از بغض و عداوتی که با حمزه داشت، جگر حمزه را طلبید و در دهان گذاشت، اما جگر او در دهانش به قدرت خدا سخت شد و از دهان بیرون انداخت، و از این جهت او را «آکلة الاکباد» گفتند. (منهاج البراعة، ج‏7، ص232) پس به بالین حمزه آمد، و گوش و بینی و اعضای آن جناب را مُثله کرد. (تفسير القمي، ج‏1، ص116-117) قتل حضرت حمزه در رسول خدا صلّی الله علیه و آله سخت تأثیر کرد و وقتی به مدینه تشریف آورد، کمتر خانه‌ای بود که از آن، بانگِ گریه و سوگواری به واسطه شهدای خود بلند نباشد لهذا رسول خدا صلّی الله علیه و آله اشک در چشمانش جمع شد و فرمود: «لَکنَّ حَمْزَةَ لَا بَوَاکی لَه‏»، یعنی حمزه در این روز گریه کن ندارد. انصار، وقتی این سخن را شنیدند، به خانه‌های خود رفتند و به زنان خود گفتند: بر کشتگان خویش گریه نکنید، و اوّل به خانه حمزه بروید و بر او بگریید، و سپس بر کشتگان خود، نوحه نمایید. بدین جهت پیامبر صلّی الله علیه و آله در حقّ آنها دعا کرد، و این رسم در میان زنان مدینه باقی ماند که در هر مصیبتی که روی می‌داد، نخست بر حضرت حمزه علیه السلام گریه می‌کردند و سپس برای مصیبت وارده بر خود عزاداری می‌کردند. (من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص183/ مسكن الفؤاد، ص108) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج» @rahrovanehvelayat
🏴 فرا رسیدن سالروز شهادت حضرت حمزه سیدالشهداء علیه‌السلام، حامی قدرتمند و عموی بزرگوار حضرت رسول خدا و امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیهما و همچنین شهادت حضرت عبدالعظیم حسنی سلام‌الله‌علیه را به محضر مقدّس حضرت حجت بن الحسن العسکری عجّل‌الله تعالی‌فرجه‌الشریف و همه شیعیان و منتظران تسلیت عرض می‌نمائیم. ⚫️ اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ⚫️ @rahrovanehvelayat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 ♨️ثواب زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی 👌 بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ @rahrovanehvelayat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕯🥀🍂 🥀 🌴دلا وقتی تنگت میشه، کربلا 🥀 زیارت میریم ما به عبدالعظیم 🎙 جواد مقدم علیه‌السلام 🥀 🕯🥀🍂 @rahrovanehvelayat
15 شوّال 1 ـ جنگ اُحُد و شهادت حضرت حمزه علیه السلام
15 شوّال 1 ـ جنگ اُحُد و شهادت حضرت حمزه علیه السلام (1) در سال 3 هـ در روز جنگ اُحُد، حضرت حمزه سیّد الشهداء و 69 نفر از مسلمانان به شهادت رسیدند. (2) بعضی جنگ اُحُد را در 7 (3) و 17 شوال نقل کرده اند. (4) در این جنگ مسلمانان هزار نفر بودند که به نوشته ی عدّه ای سیصد نفر در بین راه بر گشتند، و برای جنگ 700 نفر باقی ماند. کفّار 3000 نفر بودند، و 2000 نفر و 4000 نفر و 5000 نفر هم گفته اند. تعداد کشته های کفّار 22 یا 23 یا 28 نفر، و تعداد شهداء 70 نفر بود. در این روز پیشانی پیامبر صلّی الله علیه و آله را شکستند. (5) ← فداکاری های امیر المؤمنین علیه السلام در اُحُد در این روز بر اثر فداکاری ها و شجاعت هایی که امیر المؤمنین علیه السلام در دفاع از وجود شریف خاتم الأنبیاء صلّی الله علیه و آله و حفاظت از آن حضرت نشان داد جراحت های زیادی بر بدن مبارکش رسید. و تمامی کشته شدگان کفّار، به دست امیر المؤمنین علیه السلام بود و پیروزی دوباره و باز گشت مسلمانان به خاطر مقاومت و جنگ امیر المؤمنین علیه السلام بود. (6) امام صادق علیه السلام می فرماید : «اصحاب پرچم در روز اُحُد در لشکر کفّار نُه نفر بودند که امیر المؤمنین علیه السلام همه ی آن ها را کُشت». (7) این در حالی بود که دیگران فرار کرده بودند، و پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود : یا علی، آیا می شنوی که از آسمان تو را مدح می کنند. یکی از ملائکه به نام رضوان می گوید : «لا سیف الا ذوالفقار و لا فتی الا علی». امیر المؤمنین علیه السلام می فرماید : از خوشحالی گریستم و خداوند سبحان را بر این نعمت حمد کردم. (8) در این جنگ پیروزی در ابتداء از آنِ مسلمانان بود، ولی مقداری که به تعقیب دشمن رفتند و میدان خالی شد، بازگشتند و مشغول جمع غنایم شدند و اکثر نگهبانان مخالفت دستور پیامبر صلّی الله علیه و آله نمودند، و محل نگهبانی خود را رها کردند و مانند بقیّه مشغول جمع غنایم شدند. خالد بن ولید ـ که از سر دسته های کفّار در این جنگ بود ـ از همان قسمت با کفّار حمله کردند. تعداد اندکی از نگهبانان درّه که نرفته بودند شهید شدند و کفّار از پشت سر به مسلمین حمله کردند. فراریان کفّار هم تا این وضع را دیدند بازگشتند و حمله به مسلمین شدّت گرفت. جراحت های فراوانی بر بدن مبارک پیامبر صلّی الله علیه و آله رسید و شیطان فریاد بر آورد که محمّد (صلّی الله علیه و آله) کشته شده است ! مسلمانان با شنیدن این ندا فرار کردند، و فقط چند نفری از وجود مبارک پیامبر صلّی الله علیه و آله محافظت می کردند که عبارت بودند از امیر المؤمنین علیه السلام و ابو دجانه که شهید شد و زنی به نام نسیبه و انس بن نضر که تازه از مدینه رسیده بود. ← ابوبکر و عُمَر در جنگ اُحُد عُمَر بن خطاب می گوید : در اُحُد با پیامبر صلّی الله علیه و آله بیعت کرده بودیم بر اینکه کسی فرار نکند، و هر کس از ما که فرار کند ضال و گمراه است، و هر کس از ما کشته شود شهید است. (9) احمد بن حنبل می گوید : ابوبکر و عُمَر در این جنگ فرار کردند. هنگامی که امیر المؤمنین علیه السلام در تعقیب فراری ها بود، عُمَر در حالی که اشک چشمانش را پاک می کرد برگشت و به امیر المؤمنین علیه السلام عرض کرد : مرا ببخشید !! امیر المؤمنین علیه السلام فرمود : «آیا تو نبودی که صدا زدی : محمّد کشته شده است، به دین قبلی خود برگردید» ؟!! عُمَر گفت : این کلام را ابوبکر گفته است ! امیر المؤمنین علیه السلام فرمود : «شما و کسانی که از شما دو نفر پیروی کنند وارد جهنّم می شوید». در اینجا بود که این آیه نازل شد : إنَّ الَّذینَ تَوَلَّوا مِنکُم یَومَ التَقَی الجَمعان إنَّمَا استَزَلَّهُمُ الشَّیطانُ ! (10) 📚 منابع : 1. بحار الأنوار : ج 20، ص 147 ـ 14. الصحیح من السیرة : ج 6. 2. مسار الشیعة : ص 16 ـ 15. و ... . 3. بحار الأنوار : ج 20، ص 125. التنبیة و الاشراف : ص 211. 4. بحار الأنوار : ج 97، ص 168، 383. اختیارات : ص 39. 5. بحار الأنوار : ج 20، ص 18، 31، 71، 74. امالی طوسی : ص 142. 6. ارشاد : ج 1، ص 90. و ... . 7. همان : ج 1، ص 88. و ... . 8. همان : ج 1، ص 87. و ... . 9. مناقب آل ابی طالب علیهم السلام : ج 2، ص 134. و ... . 10. سوره ی آل عمران : آیه ی 155. اثبات الهداة : ج 2، 365 ـ 364. الصراط المستقیم : ج 2، ص 59. ...
امام صادق علیه السلام می فرماید : در جنگ اُحُد امیر المؤمنین علیه السلام در حال دفاع از پیامبر صلّی الله علیه و آله بودند، و دیگر اصحاب فرار می کردند. آن حضرت همچون شیر غضبناک از قفای گریختگان رفت و اوّل به عُمَر بن خطاب رسید که به اتّفاق عثمان و حارث بن حاطب و عدّه ای دیگر به سرعت فرار می کردند. حضرت فریاد بر آورد : «ای جماعت، بیعت شکستید و پیامبر صلّی الله علیه و آله را تنها گذاشتید و به سوی جهنّم می گریزید ؟! عُمَر بن خطاب می گوید : علی را دیدم با شمشیری پَهنی که مرگ از آن می چکید و چشمهایش از خشم مانند دو قدح خون بود، یا مانند دو کاسه ی روغنی که آتش در او افروخته باشند می درخشید، و فهمیدم که اگر به ما برسد به یک حمله ما را خواهد کشت. این بود که جلو رفتم و عرض کردم : «یا ابا الحسن، تو را به خدا سوگند می دهم که دست از ما برداری، که عرب را عادت است که گاهی می گریزد و گاهی حمله می کند. زمانی که حمله می کند تلافی گریختن را می نماید». پس آن حضرت ما را رها کرد؛ و به خدا قسم چنان ترسی از آن حضرت در دل من افتاد که تا کنون از دلم خارج نشده است. (11) در این جنگ بر بدن مبارک امیر المؤمنین علیه السلام هنگام حمایت از پیامبر صلّی الله علیه و آله 90 جراحت بر صورت، سر، سینه، شکم، دست و پای مبارک رسید. جبرئیل نازل شد و عرض کرد : «یا محمّد، به خدا سوگند این عمل علی بن ابی طالب مواسات است». پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود : این بدان جهت است که من از اویم و او از من است. جبرئیل عرض کرد : «و من از شما دو بزرگوارم». (12) بانویی به نام نسیبه در جنگ احد در این روز یکی از کسانی که جانفشانی کرد و فرار نکرد، بلکه مانع از فرار دیگران نیز شد، بانویی به نام نسیبه دختر کعب بن مازنیه بود و به او امّ عماره می گفتند. 📚 منابع : 11. مناقب آل ابی طالب علیهم السلام : ج 2، ص 134. و ... . 12. الکافی : ج 8، ص 321. و ... . ...