عرضه‌ی اعتقادات: اگر از من سوال شود در دنیا چه آموختی؟ خواهم گفت: همیشه هنگام عبور از مقابل مدرسه‌ی قدس جمله‌ای که بر دیوار آن نوشته شده بود نظرم را به خود جلب می‌کرد: "انتهای علم همان ابتدای آن است" با وجودی که مفهوم آن را در ظاهر فهم نمی‌کردم اما گوئی فطرتم آن را تائید می‌کرد‌. امروز احساس می‌کنم به معنای حقیقی آن واقف شده‌ام ابتدا و انتهای علم همان نغمه‌ی زیبای توحید یعنی لا‌اله‌الا‌الله است همان شعاری که تمام انبیاء سر دادند و نبی مکرم اسلام نیز فرمودند: قولوا لااله‌الاالله تفلحوا وقتی تمام سطر سطر کتاب‌ها، تک تک واژگان و کلام بزرگان را کنار هم قراردهی، وقتی پای درس اساتید زانوی تواضع بزنی، همه به تو می‌خواهند بیاموزند "لا‌اله‌الا‌الله" را. فحوی و محتوای کلامِ همه یکسان است فقط هر کدام این پیام را در قالب و پک خاصی قرار داده و تقدیمت می‌کنند، هسته‌ی اصلی و مرکزی همه‌ی پیام‌ها یکسان است فقط مقدمه‌ و موخره‌ها متفاوت هستند؛ آری حسن مطلع‌ها و حسن ختام‌ها متغیرند اما همه حاوی و حامل یک پیام هستند. شنیده بودم کلام آخرمان لا‌اله‌لاالله است و عوام دعای‌شان این بود لال از دنیا نروی صلوات؛ یعنی ای کاش کلام آخرمان که لااله‌الاالله است را بتوانیم زمزمه کنیم و جان دهیم، تا اینکه بالاخره به چشم خویش نیز آن را دیدم. همان‌هنگام که جان در حال مفارقت از جسم مادر بزرگ بود دیدم مادر بزرگ، همو که چند روز آخر هیچ‌گونه قدرت تکلمی نداشت در لحظات وداع گویا تمام قدرت و توان خود را در زبان جمع کرده بود تا حقِّ اُستادی را با گفتن کلمه‌ی توحید (لا‌اله‌الا‌الله) بر من تمام کند. احساس می‌کنم همه‌ی ما دو حرفِ علم را فراگرفته‌ایم و حسابی تکرار، تمرین، تثبیت و حتی برای یکدیگر فوروارد کرده‌ایم، عالم دیگر نیاز به ۲۵ حرفِ دیگرِ علم دارد. باید استاد به همراه ۲۵ حرف دیگر از راه برسد تا عقول را کامل کند. معمولا وقتی فرزندی از نعمت پدر بی نصیب می‌گردد و یا پدرش به مسافرت می‌رود به محض اینکه کودک بهانه‌ی پدر بگیرد حواس او را با اسباب‌بازی و خوراکی و‌... پرت می‌کنند. من همچون کودکی هستیم که پدرش به سفری طولانی رفته و به محض اینکه دلتنگ ایشان می‌شود حواس خودش را پرتِ دنیائی می‌کند که مرغوب‌ترین لباسش آب دهان کرم و بهترین خوراکی حد اعلای آن محصول زنبور عسل است؛ آری من به این طريق خود را به حواس پرتی می‌زنم. اما دیگر اسباب‌بازی‌های دنیا نمی‌توانند حواسم را پرت کنند گوئی به بلوغ عقلی رسیده‌ام. مولای من دیگر نوبت آن رسیده که دست بر سرِ حیران و سرگردانِ این سر به هوا بکشید چرا که بیش از این طاقت فراق ندارد بیائید و شام تارش را سحر کنید یابن الزهراء. مگر نه این است که اعمالم بر شما عرضه می‌شود، پس صادقانه و بی‌تعارف می‌گویم من نه جزءِ مومنان کامل هستم و نه جزء کافران محض تا برایم رجعتی حاصل گردد، پس تا جان از تن این مُحب خاکستری مفارقت ننموده یا ظهور فردی برایش حاصل کنید و یا ظهور اجتماعی. دیگر تمام عالم خلقت بزرگ شده‌اند و چونان مادربزرگم لااله‌الاالله گویانند. دیگر هیچ ترس و هراسی از مرگ ندارم. کریم، کریم است دنیا و برزخ برایش فرقی ندارد‌. دلم می‌خواهد از دیوار عالم دنیا بالا روم تا ورود کنم به عالم برزخ، پشت دیوار دنیا دریائی وسیع است و قایقی در انتظار من تا مرا به لقاء رب نائل کند. لا‌اله‌الا‌الله دنیا ضیافت‌خانه‌ است و کربلا جنت دنیاست همانجایی که هنگام خروج از آن، چشمهای‌مان همانند چشمان پدرمان آدم از فراقش گریان می‌شود، اما چه خوب که بعد از کربلا راهی نجف شوی و پس از سلام و عرض ارادت به آستان پدر قدم در وادی‌السلام بگذاری همانجا که نمی‌شنوی جز زمزمه‌ی و قالوا سلاما سلاما و سوغات این سفر سلام است و آن را با خود برای اهالی شهر و دیارت می‌بری. 🖊نویسنده: مرضیه‌ رمضان‌قاسم #دنیا #برزخ #رجعت #قیامت #کربلا_نجف ⏰زنگ بیداری👇 https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef

🕸🕷 "اختلال وابستگی به دنیا" ما اهل اين شهر و دیار نیستم، خانه‌‌مان نیز اینجا نیست. اين جسم نیز رفیق راهمان نیست اما اگر آگاه باشیم که جسم رفیق نیمه راه است، مرکب راهواری می‌شود و الاّ چموشی می‌کند. ای کاش که بر رویِ مزارم مگذارند سنگی که گلِ لاله بر آن نقش نبَسته🌷 🪄مرضیه رمضان‌قاسم نوشت #دنیا #معاد #برزخ #شهادت 🦋🐛@ramezan_ghasem110

🔷 🔷 🔷 ⁉️ دفن شدن در قبری که یکی از اولیای الهی در آن مدفون است یا در آستان مقدسه‌ی امام یا امامزادگان آیا برای میت برکاتی در پی دارد یا خیر؟ ⁉️آیا این مطلب صحیح است که برخی می‌گویند اعمال باید خوب باشد و اگر اعمال خوب باشد فرشته‌ی نقاله جسم میت را به وادی‌ السلام می‌برد و اصلا دیگر جسمی در قبر نیست و هارون‌الرشید و غاصب دوم هم جسمشان در حرم معصوم نیست و به بیابان برهوت رفته است؟ 🔰پاســـ🖊ــــخِ استاد 1⃣خداوند حکیم در برخی زمان ها و مکان ها، لطف ویژه ای به برخی از بندگان دارد. برای نمونه: شب‌های قدر یا در مساجد و حرم‌ها، رحمت الهی بیشتر از زمان‌ها یا مکان‌های دیگر است. 2⃣انسان در زمان حیات خود در این دنیا، هر چند وقتی در خانه‌اش نیز حضور دارد، می‌تواند با امام معصوم ارتباط روحی و معنوی بگیرد، ولی وقتی به زیارت آن امام می‌رود، در حقیقت بدن خود را به حرم برده، و به دلیل ارتباط روح با بدن، ارتباط معنوی انسان نیز قوی‌تر می‌شود. 3⃣در عین حال، حتی اگر هیچ ارتباط روحی با امام هم پیدا نکند، همین که حضور فیزیکی با بدن در حرم داشته، استحقاق دریافت نعمت و رحمت الهی برای روح پیدا می‌شود. به همین جهت نشستن در حرم یا مسجد با نشستن در بازار و ... متفاوت است. به دیگر سخن، روح به سبب آوردن جسم در حرم یا مسجد، استحقاق دریافت رحمت الهی را پیدا می‌کند. 4⃣اینک اگر، همین کار پس از وفات نیز انجام شود. یعنی بدن انسان در حرم یا مسجد دفن شود، به ویژه وقتی انسان، وصیت به دفن بدنش در این اماکن داشته باشد، چنین کاری از سوی روح(وصیت به دفن) موجب می‌شود که روح استحقاق دریافت رحمت الهی را پیدا کند. 5⃣ دفن در قبرستان یا قبری که یکی از اولیای الهی در آن دفن شده باشد نیز، برای افرادی که قابلیت دریافت لطف و رحمت داشته باشند، همین حکم را دارد. البته روشن است که چنین رحمتی وقتی شامل حال انسان می‌شود که مقدمات اولیه مانند ایمان و ... به وسیله‌ی انسان فراهم شده باشد. 6⃣ علی‌رغم شهرت ملک نقاله، در منابع روایی چنین حدیثی وجود ندارد. #قبر #برزخ #معاد #قیامت #ملک_نقاله ➠@ramezan_ghasem110