🏴 گریه #امیرالمومنین علیه السلام در کربلا... ▪ مولا امیرالمومنین علیه السلام هنگامی که در جنگ صفین به سرزمین #کربلا رسیدند، به اصحابشان فرمودند: اگر میدانستید اینجا کجاست، از این سرزمین عبور نمی کردید مگر اینکه مثل من گریه کنید. ⚫ فبکی طویلا... ▪سپس گریستند؛ به حدی که محاسن مبارک آن حضرت خیس، و اشک بر سینه مبارک ایشان جاری شد و فرمودند: ⚫ آه! آه! ما لی و لآل ابی سفیان و لآل حرب ... ▪مرا با آل ابوسفیان چه کار؟! مرا با آل حرب چه کار؟! آنها که گروه شیطان و اولیاء کفرند. ⚫ صبرا یا اباعبدالله... ▪صبر کن ای اباعبدالله چرا که آنچه تو از این امت کشیدی، پدرت نیز کشیده است. ▪ اینجا محل جان دادن آنها و محل کشته شدن ایشان است. اینجا کربلاست که در آن گروهی کشته می شوند که بدون حساب وارد بهشت خواهند شد. اینجا خون آنها ریخته خواهد شد. خوشا به حالت ای تربتی که خون دوستان (خدا) بر روی تو ریخته خواهد شد! نه شهدای قبلی و نه شهدای بعدی، هیچ کدام به مقام اینها نخواهند رسید. ▪ سپس فرمودند: در خواب دیدم مردانى از آسمان فرود آمدند كه پرچمهاى سفيدى‏ همراه داشتند و شمشيرهاى خود را كه سفيد و درخشنده بود حمايل كرده بودند، آنگاه در اطراف اين زمين خطى كشيدند. ▪ سپس گويا، ديدم اين نخلها شاخه هاى خود را به زمين ميزدند و اين زمين غرق خون تازه شد! ▪ آنگاه #حسين - فرزند و پاره تن و عصاره وجودم - را دیدم که در ميان درياى خون غرق شده و هر چه استغاثه ميكند كسى به فريادش نمیرسد! ▪ پس از اين ماجرا ديدم مردانى كه سفيد و نورانى بودند از آسمان نازل شدند و گفتند: اى آل رسول! صبور باشيد! زيرا شما به دست بدترین مردمان كشته خواهيد شد. يا ابا عبدالله! اين بهشت است كه مشتاق شماست. ▪آنگاه آن مردان به من تعزيت داده، ميگفتند: يا ابا الحسن! مژده باد تو را، زيرا در آن روزى كه مردم در محضر عدل خدا قيام ميكنند خدا چشم تو را به وسيله اين حسين روشن خواهد كرد. 📚 بحارالانوار ج۴۴ ص۲۵۲

مادر بزرگ که خدا نور به قبرش ببارد میگفت: عاشق #حسین که باشی هرگز نخواهی مرد.