eitaa logo
رصد نامه 🇮🇷 🇸🇩 🇱🇧
1.3هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
1.3هزار ویدیو
46 فایل
📢دین، دین داری، دغدغه های روز جامعه و فعالیت های کنشگران حوزوی و دینی در فضای مجازی ✅بازنشر تمام مطالب کانال مجاز است. ارتباط با ادمین @admin379
مشاهده در ایتا
دانلود
کار جالب فرهنگی 👆👆
۲۱ مهر ۱۴۰۱
9.98M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
یک روحانی رفته تو خیابان و واکنش ها رو ببینید. اونوریا توییت زده بودن آخوندا جرات ندارن توو سطح شهر بیان!😂 واقعیات جامعه را برای وقت ها فرسنگ ها با مجازی فرق دارد @rasadname
۲۱ مهر ۱۴۰۱
۲۱ مهر ۱۴۰۱
tasviriشورش 1401.pptx
15.08M
✅ پاورپوینت تحولات اجتماعی در ایران @rasadname
۲۲ مهر ۱۴۰۱
۲۲ مهر ۱۴۰۱
🔰 ایران رتبه یک دنیا در حق تحصیل دختر و پسر در سال ۲۰۱۸ 📚 منبع: www3.weforum.org/docs/WEF_GGGR_2018.pdf @rasadname
۲۲ مهر ۱۴۰۱
7.52M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 تناقض بین برخی سلبریتی ها بیداد میکنه @rasadname
۲۲ مهر ۱۴۰۱
13.39M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✅الحاد ایرانی از جمله پروژه‌هایی است که از ۴ سال پیش در فضای مجازی و با هدایت عناصر بیرونی کلید خورده و سعی کردیم در مطالب ابتدایی کانال هشدارهایی در این زمینه داشته باشیم . در این کلیپ حجت الاسلام فرهاد فتحی با زبانی ساده و گویا گرایش آتئیستی این جریان را توضیح و بررسی می دهد. جریانات ضد دین در التهابات و اغتشاشات اخیر در ایران به شدت فعال بوده اند . @rasadname
۲۳ مهر ۱۴۰۱
در حوزه رفتار، آمارها نشان ميدهد دامنه ۶٠ تا ٧٠ درصدي از زنان جامعه در گروه محجبه هاي عرفي (بدحجاب با تعریف شرعي) قرار دارند كه از این ميان ١٠ تا ١۵ درصد در وضعيت حاد و یا به عبارتي بدحجاب هنجارشكن بوده و سایر افراد در گروهي هستند كه مي توان آنها را داراي حجاب عرفي و یا بدحجاب معمولي تلقي كرد. برگرفته از گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در سال ٩٧ پ. ن. بر اساس آمارهای ارائه شده در گزارش فوق، در میان زنان جامعه در حالت تقریبا حدود ۵٠ درصد و حدود ١٠ درصد هستند. به عبارت دیگر، حدود ١٠ درصد از زنان جامعه اساسا نگاه شرعی به حجاب ندارند و حدود ۵٠ درصد زنان جامعه، برداشت متفاوتی نسبت به حجاب شرعی دارند. @rasadname
۲۳ مهر ۱۴۰۱
✍️سرهای بی‌تن فرزندان خمینی در تاسوعای ۱۳۶۲ش... کانال شرح حال 🎙عصر روز هشتم محرم سال ۱۳۶۲ش در پادگان "شهید بروجردی" مهاباد بودیم؛ برایمان خبر آوردند که اول مهاباد در قسمتی که نزدیک رودخانه و جنگل هست، کوموله‌ها جلو یک اتوبوس از بچه‌های بسیجی را گرفته‌اند و همه را با خود برده‌اند داخل جنگل. 🎙بچه‌های اتوبوس که بسیجی‌های اعزامی از "جهرم و خفر" فارس بودند و چون از مرخصی برمی‌گشتند هیچ اسلحه‌‌ای هم نداشتند به راحتی توسط کمین نیروهای کومله اسیر شده بودند. 🎙 به ما اعلام کردند که نیروهایتان را برای آزاد کردن آنها ببرید. نزدیکی‌های غروب بود و خیلی فرصت نداشتیم. یک تعداد از نیروهای ما در پادگان "گوک‌تپه" بین راه "میان‌دوآب" و "مهاباد" بودند؛ به آنها اعلام کردیم که برای آزادی نیروها از پشت جنگل وارد شوند. 🎙 آنها در حین تجهیز و آماده شدن بودند که نوک اسلحه یکی از نیروها موقع پوشیدن لباس‌هایش وارد حلقه نارنجک یکی دیگر از نیروها می‌شود و با خارج شدن حلقه، نارنجک منفجر می‌شود، در نتیجه تعدادی از بچه‌ها شهید و برخی هم مجروح می‌شوند و اعزام آن گروهی که قرار بود برای نجات نیروها از پشت جنگل وارد عمل شود، منتفی می‌شود. 🎙 ما با تعداد محدودی از نیروها حرکت کردیم و رفتیم سمت جنگل، اما جنگل آنقدر انبوه بود که هیچ اشرافی از پایین نداشتیم که بدانیم کوموله‌ها کجا رفته‌اند، تپه‌ای کنار راه میان‌دوآب و مهاباد و کنار جنگل هست که از آن بالارفتیم تا بتوانیم از آنجا وارد عمل شویم، اما چون حفاظی نداشتیم و کومله‌ها ما را از داخل جنگل می‌دیدند، به سمت ما تیراندازی می‌کردند اما ما آنها را نمی‌دیدیم و زمین‌گیر شده بودیم. 🎙 کار خیلی سخت بود هرچه کردیم نتوانستیم جلو برویم تا اینکه شب شد و هیچ کس نتوانست کاری کند. شب شب تاسوعا بود، کومله‌ها شب هنگام، سر همه بسیجی‌ها بجز راننده اتوبوس را بریده و در جنگل رها کرده و رفته‌ بودند. 🎙 راننده اتوبوس مرد مسنی بود؛ فردای آن روز در سپاه مهاباد او را دیدم، خیلی مضطرب و افسرده بود، جریان واقعه پیش‌آمده را از او که شاهد این واقعه ناگوار بود، سوال کردم. در حالی که اشک از چشمان غم زده‌اش جاری بود، با حالی نزار گفت: «مظلومانه بچه‌ها را سر بریدند و بچه‌ خودم هم داخل این بچه‌ها بود. هرچه به آنها التماس کردم و گفتم بچه‌ام را سر نبرید، این بچه‌ من است، عوض او خودم را سر ببرید، قبول نکردند و گفتند: این بچه تو نیست بچه خمینی است. ما اینها را چون بچه‌های خمینی هستند، سر می‌بریم.» 🎙 نیروهای ما صبح روز تاسوعا تن‌های بی‌سر بچه‌های بسیجی مظلوم را به پادگان آوردند و مشغول عزاداری شدیم، اینقدر بچه‌ها به سر و سینه خود زدند و عزاداری کردند که چندنفرشان بی‌هوش شدند. (از خاطرات کردستان پدرم)
۲۴ مهر ۱۴۰۱