خستگی یک خصلت روشنفکری است. ما مردم هرگز خسته نمی‌شویم. نه از کار، نه از مبارزه، نه از امید، نه از داشتن ایمان و اعتقاد. #نادر_ابراهیمی

در من امیدی هست، می‌آید و می‌رود، اما هرگز نمی‌گویمش بدرود :) #طرح‌نوشت

پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند. #إنا_علی_العهد

یه جایی باید بدجور بخوره تو ذوقت تا بزرگ شی. #آینه

متـن وصیت‌ نامۀ شهیـد حضرت‌سیدحسن نصرالله بسم الله الرّحمن الرّحیم أوصیکم بأن یکون إیمانُکم بقیادة سماحة الإمام الخامنئی (دام ظلّه) محکماً و قویـاً مِن‌أجلِ خیر دنیاکم و آخرتکم. برای خیر دنیا و آخرت‌تان به شما وصیت می‌کنم که ایمان‌تان به رهبری‌ حضرت‌ امام خامنه‌ای (که‌ سایه‌اش‌مستدام‌باد) قوی و محکم باشد. #انا_علی_العهد

ماجرا حتمی بود..... پیکرِ سید حسن نصرالله....

یا ایتها النفس المطمئنة إرجعی الی ربک راضیة مرضیة :)

من مهندس می‌شوم، طرحی دگر ایجاد کنم ورنه با یک شغلِ ساده، می‌شود خورد و نمرد! :) ۵ اسفند | روز مهندس 🌱

موسیقی سيد الأُمة کاری از استاد کارن همایونفر ویژه و پخش شده در مراسم تشییع آیت الله شهید سیدحسن نصرالله. چقدر یک آهنگ‌ساز باید خوش‌توفیق باشد که در روز وداع با نشانگان انسانیت، وقار، اخلاص و ایمان، نت‌هایش در گوش جهان بپیچد… مردم خیلی با این قطعه گریه کردند… من و پرچم ایرانم هم… تا کوچ | پرستو علی عسگر نجاد +چه سعادتی آقای همایونفر!

و اما قصهٔ این پرچم. من حزب‌اللهی‌ام، انقلابی‌ام، عاشق سیدعلی‌آقای خامنه‌ای و جمهوری اسلامی‌ام. این‌ها همه سر جای خودش و من هم کوچک‌ترین تلاشی برای نشان ندادن این‌ها ندارم. اما تو بدان این‌ها را که در ادامه می‌نویسم، نه به‌عنوان پرستو علی‌عسگرنجاد حزب‌اللهی انقلابی عاشق آقای خامنه‌ای و جمهوری اسلامی، که به‌عنوان یک ایرانی برای تو می‌گویم، صادقانه، بی‌روتوش، همان‌طور که قرارمان بود: پرچم جمهوری اسلامی ایران در لبنان عزت دارد. خیلی عزت دارد. بارها مردم پرچم را از من گرفتند و بوسیدند. بارها پرچم را روی شانه‌ام به هم نشان دادند و با لهجهٔ عربی شیرینشان گفتند: «خوش آمدید». قبلاً برایت گفتم بارها و بارها تشکر کردند که به تشییع پدرشان و صدالبته که پدرمان آمده‌ایم اما دیروز باز هم چیزی ورای این‌ها بود. می‌گویم. پرچم جمهوری اسلامی ایران نوعی از غرور را، نوعی از سربلندی، عزت، افتخار یا نمی‌دانم چه کلمهٔ دیگری را در لبنان دارد که تو باید ببینی و خودت تجربه‌اش کنی تا بفهمی چه می‌گویم. مردم لبنان برای پرچم ما حرمت قائل‌اند. به آن راه می‌دهند. به آن احترام می‌گذارند. برایش جاده وا می‌کنند و این چیزی‌ست متمایز از مهمان‌نوازی و محبت ذاتی عرب‌ها. دیروز در ازدحام شدید جمعیت که نمی‌شد قدم از قدم برداری، ده‌ها بار لبنانی‌ها به هم گفتند این‌ها ایرانی هستند، راه را برایشان باز کنید. دست می‌کشیدند به پرچممان، می‌کشیدند به صورتشان. تا کوچ | پرستو علی عسگر نجاد

خودْ عاشق می‌کُشی و تکیه بر وی میکنی؟