🔺چگونه استبداد مدرن بر بستر رسانه در حال توسعه است؟
🔹در طول اعتراضات و اغتشاشات چند ماه اخیر، رسانههای بیگانه اصلیترین نقش را در بیشینهنمایی جریان اعتراضی بر عهده داشتند و با تولید و انتشار انبوه اخبار و گزارشهای جهتدار، هرگونه منفذ برای بازتاب واقعیتهای حاکم بر فضای سیاسی و اجتماعی ایران را مسدود کردند.
🔹در کنار تجمعات اعتراضیِ کمتعداد در برخی شهرهای کشور، دهها راهپیمایی و تجمع پرتعداد با حضور اقشار مختلف مردم در محکومیت اقدامات اغتشاشگرانه برگزار شد اما این کنشهای مردمی یا با ایجاد انسداد در مسیر اطلاعرسانی آزاد، بازتاب نیافت و یا با وارونهنمایی و دستکاری واقعیتها به تجمعات هدایت شده حکومتی تعبیر شد!
🔹راهپیمایی ۲۲ بهمن که با حضور میلیونی و کمسابقه مردم در تمامی شهرهای بزرگ و کوچک و روستاهای کشور برگزار شد، ضمن آنکه ارائه کننده نمایه واقعی از پشتوانه مردمی نظام بود، ضربه سنگینی بر جریان خبری یکسویه رسانههای وابسته به نظام سلطه وارد کرد.
🔹اعمال محدودیتهای شدید خبری و همچنین بازتاب جهتدار راهپیمایی ۲۲ بهمن در کنار ضریب دادن به نمایش تبلیغاتی ضدانقلاب در دانشگاه جورج تاون واشینگتن نشان داد که نظام سلطه به هیچ وجه قصد ندارد از اعمال استبداد خبری برای مسدودسازی جریان آزاد اطلاعات دست بردارد.
🔹هجمه گسترده و همهجانبهی رسانهای که اخیرا علیه عبدالکریم سروش و پس از اظهار نظر او در مورد ماهیت افراد شرکتکننده در نشست دانشگاه جورج تاون صورت گرفت، تازهترین نمونه از عمق تفکر استبدادی و خودبرترپنداری این جریان است.
🔹گرچه ابزار رسانه و بهویژه بسترهای ارتباطی نوین در ظاهر، نماد آزادی در اندیشهورزی و بیان آراء و اعتقادات گوناگون است اما بهرهگیری هدفمند و کاملا سیاسی از این ابزار با استفاده از تکنیکهای جنگ شناختی، عملا نوع جدیدی از اعمال دیکتاتوری و استبداد را از سوی ارباب رسانه در غرب رقم زده که به مراتب از حکومتهای استبدادی خطرناکتر و ویرانکنندهتر است.
🔹به بیان دقیقتر؛ استبداد سنتی با استفاده از ابزارهای سرکوب، شهروندان یک جغرافیای خاص را به صورت قهری زیر فرمان و رأی خود میگرفت اما در شیوه جدید، پیروان تفکر استبدادی با بهرهگیری از ابزار رسانه و تولید و انتشار انبوه اطلاعات جهتدار، عملا فضا را برای شنیده شدن آراء متفاوت مسدود کرده و با اعمال استبداد خبری، ادراک مخاطبان را به گروگان میگیرند.
سرهنگ گمنامی که اشرار را عاصی کرد
🔹شهید مهدی توسنگ، بیشتر مواقع پایش را دراز میکرد و بهخاطر زانو درد، کیسه آبگرم میگذاشت، دلیل این درد ترکشی بود که در پای وی قرار داشت و ترجیح داده بود به خانواده نگوید تا نگران نشوند، همسرش بعد از شهادتش توسط همرزمانش متوجه شد و بیشتر برای مظلومیت و گمنامیاش و از دوران پر فراز و نشیب خدمت شهید اشک ریخت.
🔹مهدی توسنگ در سال ۱۳۸۲ همراه با خانواده به سفر کربلا رفتند. از بین الحرمین به سمت حرم حضرت ابوالفضل(ع) حرکت کردند. آن موقع حرمها مثل الان بازسازی نشده بود. کنار در ورودی حرم آقا ابوالفضل العباس مقداری شن و پارههای آجر ریخته و یک کارگر مشغول ریختن خاکها در تراکتور بود. شهید توسنگ بیل را از دست کارگر گرفت و شروع کرد به ریختن خاکها و نخالههای ساختمانی داخل تراکتور. دوست داشت که در ثواب این کار شریک باشد. شهید بینهایت به حضرت عباس(ع) و حضرت زهرا(س) علاقه و ارادت داشت.
🔹او در اوج گمنامی، در صف اول دفاع از جان و مال و ناموس مردم میهنش بود؛ شهیدی که در زمین گمنام و در آسمانها پرآوازه است.
#معرفی_شهید #شهید_نیروی_انتظامی
🔴خودتان را خدمت گزار مردم بدانید
♦️امام خمینی (ره)؛شماها باید برای این ملت خدمت کنید.و خودتان را خدمتگزار مردم بدانید.اگر در ذهنتان بیاید که ٬ بیاورید که من وزیرم و باید مردم از من چه بکنند؟بدانید اصلاح نشدید. در ذهنتان حتی خلجان بکند، #آقای_رئیس_جمهور در ذهنش خلجان بکند که من شخص اول مملکت هستم و چه و کذا، این اصلاح نشده است خلجانش هم از شیطان است. آن خلجانش هم، او عمل نمی کند.اما در ذهنش این خلجان را هم بیرون کند
📚صحیفه نور جلد ۱۵ صفحه ۱۰۵