📌 #لبنان بیروت، ایستاده در غبار - ۱۵ از تگزاس تا بیروت! بخش دوم هشتاد و هشت، بچه‌های مسجدهای آمریکا چندپاره شدند. رسانه‌های امریکا آن‌قدر که به مرگ ندا آقاسلطان پرداختند، به مرگ مایکل جکسون نپرداختند. بچه‌مسجدی‌هایی را می‌دیدم که می‌گفتند کارِ نظام تمام است. باید کاری می‌کردم. این بچه‌ها ایران را ندیده بودند؛ تصورشان از ایران با تصویری که رسانه‌ها می‌ساختند، ساخته شده بود. یک تور درست و حسابی راه انداختیم‌. لیدرهای فرهنگی را جمع کردم و رفتیم ایران. از جماران شروع کردیم؛ به آسایشگاه جان‌بازان رسیدیم و بعد، خانه‌ی آزاده‌ها و قم و جمکران و قطعه‌ی شهدا و خوزستان. بچه‌ها حیرت می‌کردند وقتی می‌دیدند یک جان‌بازِ قطع نخاعی که فقط زبانش کار می‌کند، دارد از ایران دفاع می‌کند و می‌گوید که قهرمان نیست؛ قهرمان زنی است که آمده آسایشگاه و اصرار پشت اصرار و اشک و آه، که با منِ مردِ قطع نخاعی ازدواج کند؛ محضِ خادمیِ یک جان‌باز. راهیان نورِ بچه‌های مساجد امریکا، چندین و چندبار اتفاق افتاد. مادران شهدا که حرف می‌زدند، جوانِ آمریکایی بی‌اختیار اشک می‌ریخت. خوش‌حال بودم که قدم کوچکی برای این بچه‌ها برمی‌دارم. سیلِ ۹۸ که اتفاق افتاد؛ من ایران بودم. آمده بودم دیدنِ خانواده‌ام. بچه‌های حسینیه‌مان در دزفول، گفتند برویم کمک سیل‌زده‌ها. رفتیم شوشتر. اوضاع خیلی خراب بود. مردم عصبانی بودند. توصیه می‌کردند که نرویم بین مردم که فحش نخوریم! اما فرداش، با بچه‌های حسینیه و خانواده شهدا، دو سه تا نیسان را از کمک‌ها پر کردیم که برویم بدهیم به خانواده‌ها و برگردیم و حالا شش سال است که توی خوزستان مانده‌ام. نامه‌ی یک کودک خوزستانی، شش سال است که مرا توی ایران نگه داشته. یک ماهی از سیل گذشته بود که نامه‌ی یک دختر ۱۱ ساله رسید به دست‌مان. وضع زندگی‌شان فاجعه‌بار بود. توی نامه از رهبری خواسته بود که کمکشان کنند. می‌خواندیم و گریه می‌کردیم. همان‌جا بود که عهد کردم، حداقل یک‌سال دیگر بمانم. ادامه دارد... محسن حسن‌زاده | راوی اعزامی راوینا @targap سه‌شنبه | ۲۴ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #لبنان بیروت، ایستاده در غبار - ۱۵ از تگزاس تا بیروت! بخش سوم خیلی از روستاها زیرِ زیرِ زیرِ خط فقر بودند. پهنِ گاومیش را خشک می‌کردند و جای سوخت استفاده می‌کردند. مردم که فهمیدند می‌خواهیم به روستاها کمک کنیم، خودشان آستین بالا زدند. البته اذیت و مخالف‌خوانی هم کم نداشتیم. می‌گفتند یک عجم آمده به عرب‌ها کمک کند؟ شیشه‌ی ماشینم را شکستند. گفتند فلانی از تگزاس آمده و مشکوک است؛ اصلا نکند جاسوس باشد؟ من اما به بچه‌ها می‌گفتم که باید صبور باشیم. صبر، معادله‌ها را تغییر می‌دهد. جوان‌ها بعد نماز عید فطر، علیه جمهوری اسلامی شعار می‌دادند و جاده می‌بستند؛ اما کار به جایی رسید که چند هزار نفر از مردم اِلهایی، می‌آمدند راهپیمایی ۲۲ بهمن. برای مردم اگر کار کنیم -بی‌چشم‌داشتِ درجه و صندلی- اوضاع به‌تر و به‌تر می‌شود. نگران تهمت‌ها و سیلی خوردن‌ها اگر نباشیم، کارها پیش می‌رود. چشممان دنبال برگه‌های گزارش اگر نباشد، اوضاع به‌تر می‌شود. آن کمکِ کوچک به مناطق سیل‌زده، امروز به یک قرارگاه تبدیل شده. و حالا بیروت... من دوبار قلبم مجروح شده؛ یک‌بار بعد حاج‌قاسم و یک‌بار بعد سیدحسن‌. بعد سید، اسرائیل با خاک هم یکسان شود، قلبم دیگر خوب نمی‌شود؛ این زخم تا هستم، با من می‌ماند. رهبری گفت که هرکس هرجور می‌تواند کمک کند. از فرودگاه بیروت که دیپورتمان کردند، چهار پنج روز آوارگی کشیدیم تا برسیم بیروت؛ باید سختی می‌کشیدیم که خرده‌شیشه‌هایمان کم‌تر شود. آمده‌ایم بیروت هر بارِ سنگینی که کسی برش نمی‌دارد، برداریم. من، حمالِ انقلابم! حمال، کلمه‌ی بدی نیست؛ کسی که بسیار بار حمل می‌کند؛ بارهای بر زمین مانده. محسن حسن‌زاده | راوی اعزامی راوینا @targap سه‌شنبه | ۲۴ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی| شنوتو | اینستا

🔖 #راوینا_نوشت 🔖 #معرفی_همسنگر بروز ترین آثار هنرمندان انقلاب اسلامی از قبیل آثار گرافیکی، کاریکاتور، شعر و نماهنگ را در کانال ایرانیوم دنبال کنید و عضویت آن را از دست ندهید. https://eitaa.com/joinchat/3966697678C91c46872d9

گستردگی جبهه مقاومت، به گستردگی دل‌های مستضعفان عالم است روایت رقیه فاضل | مشهد

📌 #کمک_به_جبهه_مقاومت گستردگی جبهه مقاومت، به گستردگی دل‌های مستضعفان عالم است طلا که طلاست و پیش زرگر هم بروی، تنها تفاوتی که میتواند بگذارد بین طلاها، این است که عیارش ۱۷ است یا ۱۸، اجرت ساختش چقدر است و... اما این ایام درک کرده‌ام که طلاها بعضا خیلی طلایی‌ترند. وقتی همه‌ی موجودی طلای خانواده‌ای در جاده سیمان یا حجت‌آباد، یک گوشواره سبک و کوچک در گوش دخترشان هست و گذاشته بوده‌اند برای روز مبادا و الان در یک روضه خانگی برای کمک به جبهه مقاومت، مادر از گوش دخترش باز می‌کند، یعنی طلا جای دیگری قیمت‌گذاری می‌شود، دنبال تابلوی زرگری نرو. این سه جفت گوشواره، یک انگشتر و یک پلاک و زنجیر، و سه میلیون و پانصد هزار تومان کمک نقدی، از سه مجلس روضه در شهرک رضوی، حجت‌آباد و جاده سیمان رسیده است. میان این پول‌ها، یک پنجاه هزار تومانی است که با دست‌های لرزان یک خانم از کیف پولش درآمده است؛ تنها موجودی کیف پول این خانم که قرض کرده بوده برای خرج آن روزشان. کیف پول زنی که همسرش از کار افتاده، اما هر چه حساب کتاب کرده، دیده جبهه مقاومت را دوست‌تر دارد تا ناهار آن روزشان. جبهه مقاومت گسترده شده، به گستردگی و بخشندگی دل‌های مستضعفان عالم. اینجا چراغ سرگردان میان خانه و مسجد، با شوق به سوی دل‌های یکی شده‌ی مؤمنین می‌رود. المؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض... رقیه فاضل ble.ir/rq_fazel یک‌شنبه | ۲۲ مهر ۱۴۰۳ | #خراسان_رضوی #مشهد ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #لبنان انفجار پیجرها؛ گازهای سمی قرار گذاشتیم در کافه قلیونی. مسلط به فارسی، ساکن ضاحیه و با سابقه چندساله در حزب. هنوز شروع نکرده، صدای انفجار آمد. العربی زد وفیق صفا ترور شد. ابوسعید گفت «مسئول حفاظت حزب است. العربی، اول از همه سوژه ترورها را اعلام می‌کند. به اسراییلی‌ها وصل است.» با دور تند پک می‌زند به سیگار: «دوماه قبل ۱۶هزار پیجر خریده بودند. ۴هزارتا را پخش و بقیه در انبار بود. بچه‌های من همیشه سر بازی با پیجر دعوا داشتند. موقع خواب‌ هم می‌گذاشتم کنار بالشت خودم و بچه‌هایم. پیجرهای جدید نسبت به قبلی‌ها بزرگتر بود. با دکمه‌های سفتی که حتما نیاز به دو دست باشد. آن‌روز روبروی رفیقم نشسته بودم. پیجر توی کیفم بود. زنگ خورد. نمی‌دانم چرا اعتنا نکردم. یکهو رو به رفیقم ترکید. سروصورتش پر ترکش شد. پیام‌ با خط ریز آمده بود که بچه‌ها حتما بگیرند جلوی صورتشان. اگر دکمهOK را می‌زدی آنی و اگر نه، ۲-۳ثانیه بعد خودش منفجر می‌شد. خدا رحم کرد. پیجر من همیشه دست بچه‌هایم بود. در بقاع، پدری کنار دخترش بوده‌. با انفجار پیجر در جیبش، صورت دخترش متلاشی می‌شود. همسرم می‌گفت «من تو آشپزخانه بودم که هر دو سه‌ثانیه صدای یک انفجار می‌شنیدم! سرم را از پنجره بیرون کردم، دیدم یک ماشین رفته توی درخت! یکی افتاده توی جوب! یکی کنار دیوار ناله می‌زند!» آن روز مثل فیلم‌های آخرزمانی بود. در ضاحیه جلوی هر بلوکی می‌رفتی رد خون روی زمین بود. انفجارها، آسیب‌‌های یکسان نداده. برخی پیجرها شارژ نداشته و اصلا خاموش بوده یا همراه‌ بچه‌ها نبوده. برخی گوشه اتاقی یا جایی بوده. یا از جیب درنیاورده، منفجر شده. تعدادی کمی دو چشم‌نابینا شدند. برخی یک‌چشم و برخی فقط قطع انگشت یا جراحت ران و شکم. بستگی به موقعیت پیجر و چگونگی پاسخ به زنگ آن بوده. فردایش بی‌سیم‌ها هم ترکید. با پیجرها خریداری شده بودند. تا یک روز همه در شوک بودند. اما بلافاصله ارتباطات‌ برقرار شد. تا اینکه سید را زدند. من تو ماشین بودم. یکهو ماشینم از زمین بلند شد! از شدت انفجار. من بالا سر پیکر چندتا از شهدای کنار سید رفتم. بدن‌ها همه سالم بود. اما صورت‌ها همه کبود و سیاه با لب‌های ورم کرده. همه از خفگی گاز سمی شهید شده بودند‌. الان همه چیز ممنوع است. شبکه ارتباطی کند شده اما امن‌تر است.» جواد موگویی t.me/javadmogoei پنج‌شنبه | ۱۹ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #لبنان اگر دفعه بعد اسرائیل خرابش کرد... نبطیه را دارد بدجور می‌کوبد. می‌پرسم این‌ها که از جنوب آمده‌اند از نظر روحیه چطورند؟ اگر هم با چشم خودشان ندیده باشند ولی مطمئن‌اند دیر یا زود دیگر خانه‌ای نخواهند داشت. می‌گوید این‌ها تا به‌حال دست کم سه بار خانه‌شان را از نو ساخته‌اند. آن جنوبی حتی همین چند ماه پیش همان موقع که در حیاط خانه‌اش قلیان می‌کشید و به در و دیوار خانه‌اش نگاه می‌کرد نقشه جدید خانه‌ را در ذهنش کشیده؛ با خودش گفته "اگر دفعه بعد اسرائیل خرابش کرد، این‌بار اینطور می‌سازمش" وحید یامین‌پور @yaminpour چهارشنبه | ۲۵ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #فلسطین غزه + دلتنگی = شهادت در غزه، هرکس دلش برای شهدا تنگ می‌شود، شهید می‌شود. این شهید با فاصله کمتر از یک هفته از ابراز دلتنگی‌اش، شهید شد. ترجمه متن پیام: جلوی خون این همه شهدایی که می‌دیدیم و می‌شناختیم، از آشنایان، رفقا و همسايه‌ها، خجالت زده هستم، که هنوز زنده‌ام. «همه مهاجرت می‌کنند» مهدی صالح | از #غزه eitaa.com/SalehGaza دوشنبه | ۲۳ مهر ۱۴۰۳ | #قم ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #کمک_به_جبهه_مقاومت ظرف‌هایی که می‌روند به جنگ تا دیروز نشسته بودند کنج بوفه و هر چند وقت یک بار دستمال‌کشی می‌شدند تا از برق زیبایی روزهای اولشان نیفتند. اما حالا اوضاع تغییر کرده و قرار است به جنگ با اسراییل بروند. اینجا غرفه‌ای در بازارچه است که ظرف های دکوری و تزیینی می‌فروشد. مسئول غرفه خانم جمالی‌نژاد می‌گوید: ما و خانواده‌هایمان و اعضای بازارچه هر کدام تعدادی از ظرف‌هایمان را آورد‌ه‌ایم و مبلغ فروشش را به حساب حزب الله واریز می‌کنیم. پایه‌ی ثابت همین بازارچه‌هاست. می‌گوید در بازارچه‌ی قبلی لباس می‌فروخته و حالا پستش تغییر کرده. بازارچه‌ای که توانسته ۲۶ میلیون درآمدش را به نیروهای مقاومت لبنان بدهد و هر هفته بدون چشمداشت و فقط برای اطاعت امر ولی و کمک به مسلمین جهان برپا می‌شود. دو دختر ۶ ساله و ۱۰ ساله دارد که همراه خودش آورده است. دختر بزرگش قصد دارد مبلغی را که از فروش ساندویچ‌هایش در مدرسه بدست آورده در بازارچه لوازم التحریر بخرد. اینجا همه برای همین هدف آمده‌اند. در بازارچه حرکت می‌کنند و فقط دنبال بهانه‌ای هستند تا دارایی‌شان را خرج خدا کنند... . ثریا عودی شنبه | ۲۱ مهر ۱۴۰۳ | #خراسان_رضوی #مشهد مشهدنامه، روایت بچه محل‌های امام رضا علیه‌السلام @mashhadname ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

رفیق‌باز روایت معصومه سادات صدری | قم

📌 #لبنان رفیق‌باز مادرم می گوید رفیق بازم! ولی خودم فکر می‌کنم شاید برای فرار از چیزی که نمی‌دانم چیست، سمت رفاقت با آدم‌های مختلف می‌روم! رفیق زیاد دارم، فت و فراوان! از همه مدلش! همین دیروز یکی‌شان زنگ زد و توی حرف‌هایش گفت: معاون مدرسه بچه‌اش خبطی کرده و نگران است زنگ بزند شکایتش را به مدیر بکند و صدایش را بشناسند، بعد برای بچه‌اش داستان شود! اول دلم هری ریخت پایین و بعد صورت بچه‌اش جلوی چشمم آمد، بعد پریدن گوشه‌ی چشم‌های قشنگش، از ترس و اضطراب. به طرفه العینی از فاصله بین عقل و عشق گذشتم و گفتم: شماره‌اش را بدهد من زنگ می‌زنم! سناریو چیدیم و صغری و کبری کردیم، که چه بگویم و چه نگویم و طاقت داشته باشم تا زیر شکنجه‌ی مدیر لب باز نکنم و اسم دانش آموز را لو ندهم! زنگ زدم و هر چه مدیر اصرار و مشتری‌مداری کرد، که اینجا همه در امان هستند و فقط اسم دانش‌آموز را بگو بدانم کیستی؟ مقر نیامدم و نگفتم. توی نقشم فرو رفتم و خط و نشان کشیدم که اگر تکرار شود، می‌روم اداره کل و فلان و بهمان... مگر بچه من دور از جانش، حیوان است زیر دست شما که چنین می‌کنید؟ بچه‌ی من نبود ولی بچه‌ی من بود. اصلا همه‌ی بچه‌های دنیا بچه‌ی همه‌ی مادرها هستند. به دوستم زنگ زدم که خیالش را راحت کنم. نفس راحتی کشید و من هم راحت شدم. نمی‌دانم تاثیری داشت یا نه ولی کارمان را کرده بودیم. مادری‌مان را کرده بودیم، اعتراض‌مان را رسانده بودیم! حالا از دیروز توی فکر دوستِ دیگرم هستم. توی چنگ فلان معاون گیر نیفتاده که با دوتا تشر الکی رهایش کند. توی جنگ گیر افتاده! به من می‌گوید حالش خوب است و دعایش کنم، ولی بعید می‌دانم! جنگ چه خوبی دارد که حال کسی خوب باشد؟ هر روز بین اسم شهدای لبنان، اسمش را جستجو می‌کنم... راستی می‌دانید معنی اسمش، فرشته است؟ معصومه سادات صدری ble.ir/ugghudb2in پنج‌شنبه | ۵ مهر ۱۴۰۳ | #قم ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

ابناء حجه‌ابن‌الحسن روایت محمدحسین عظیمی | لبنان

📌 #لبنان ابناء حجه‌ابن‌الحسن حاج ابوفاضل را کنار ساحل دیدیم. بعد از دو روز پرس‌وجو از دکتر یامین‌پور و مترجم لبنانی‌مان. مجموعا بیست دقیقه بیشتر نتوانستیم با او مصاحبه کنیم. پیگیر کارهای رسیدگی به آوارگان و کمک‌های مردمی بود و همین سرش را حسابی شلوغ کرده بود. حاجی مسئول جمعیت تعاونوا است. مجموعه‌ای که اسمش را سیدحسن انتخاب کرده بود. می‌گفت وقتی مجموعه را راه انداختیم، فقط شیعیان شمال را تحت پوشش داشتیم ولی سید ازمان خواست اهل‌سنت را هم به لیست کمک‌هایمان اضافه کنیم. سید در جواب اعتراضات گفته بود: الانسان هو الانسان و شیعه و سنی ندارد. می‌گفت حالا همان سنی‌هایی که کمک‌هایمان به دستشان می‌رسید، با آغوش باز پذیرای آوارگان ما هستند. حاج ابوفاضل از آن‌هایی بود که "يَسْعَىٰ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ" (نورشان پیش‌رو و در سمت راستشان بسرعت حرکت می‌کند) تا امروز بارها از سوی رژیم تهدید به ترور شده و جزء آخرین نفراتی بوده که سیدحسن پیش از شهادت برایش پیام فرستاده و ازش خواسته به موضوع آوارگان رسیدگی کند. از حاجی پرسیدم واکنشش به شهادت سید چه بود؟! چیزی نگفت. فقط بغضش را خورد و گفت نحن ابناء حجه‌ابن‌الحسن. یک لحظه کلمات را دوباره با خودم مرور کردم. ما فرزندان حضرت حجت (ارواحنا فداه) هستیم. مو به تنم سیخ شد. پشت تک‌تک کلماتش چنان ایمانی بود که در عمق قلبم نفوذ کرد. دوست داشتم دست حاجی را ببوسم ولی به در آغوش کشیدن و بوسیدن بازوهایش اکتفا کردم. حاج‌آقا پناهیان جایی درباره شهید شاطری (حسام خوش‌نویس لبنانی‌ها) می‌گفت آن‌قدر این شخصیت نورانی بود که گاهی به لبنان می‌رفتم فقط به عشق دیدان حاج حسام. من الان چنین احساسی را نسبت به حاج ابوفاضل شومان دارم. محمدحسین عظیمی | راوی اعزامی راوینا @ravayat_nameh یک‌شنبه | ۲۲ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

پیرزن تنها و گربه‌ی سفیدش روایت وحید یامین‌پور | لبنان

📌 #لبنان پیرزن تنها و گربه‌ی سفیدش آقا رسول عجله‌ای ندارد. با خیال راحت در ضاحیه گشت می‌زند. در کوچه‌ها پرنده پر نمی‌زند. بوی پلاستیک سوخته می‌آید. آسفالت کوچه‌ها پر است از خُرده شیشه. - آقا رسول مراقب باش سُر نخوریم... صحنه سُر خوردن یک موتوری روی شیشه‌های خیابان جلوی چشم‌مان است. شانس آوردیم که نرفت زیر چرخ ماشین ما. آقا رسول می‌پیچد داخل یک کوچه دیگر. نه او می‌داند کجا می‌رود نه من. از دور دود سیاهی دیده‌ایم، به سمتش می‌رویم. وسط کوچه‌های تو در توی ضاحیه، بالاخره آدمی‌زاد می‌بینیم. پیرزن به سختی ایستاده، با تکیه بر عصا. آقا رسول بلند سلام می‌کند. پیرزن سر تکان می‌دهد. پیرزن برای گربه آب آورده، قرار نانوشته‌ای است که از هم مراقبت کنند. گربه با تعجب ما را نگاه می‌کند. شاید بعد از چند روز از دیدن چند آدم خوشحال شده. از میان همه عکس‌هایی که این مدت در لبنان گرفته‌ام، این عکس را انتخاب می‌کنم. اسمش را می‌گذارم: "پیرزن تنها و گربه‌ی سفیدش". اسم‌های باکلاس‌تری هم می‌شود گذاشت. مثلا "سان‌ترزا" که اسم همین محله است را می‌گذاریم روی عکس. سان‌ترزا همان مادر ترزای مقدس مشهور است که محله را به‌نامش زده‌اند. محله که هیچ کل ضاحیه و بلکه کل بیروت و لبنان را باید با همین مادر بشناسم. پیرزنی تنها که مانده تا بار دیگر فرزندان را به خود دعوت کند. مانده تا نکند فرزند یا نوه‌ای برگردد و پشت در بماند. "خانه" مهم است. کسی باید همیشه در خانه‌ باشد؛ تا انتظار معنا پیدا کند؛ تا دلمان برای خانه‌ تنگ شود. وحید یامین‌پور @yaminpour دوشنبه | ۲۳ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

بچه زرنگ بازارچه روایت فاطمه سادات حاجی وثوق | مشهد

📌 #کمک_به_جبهه_مقاومت بچه زرنگ بازارچه وارد حیاط حسینیه هنر که می‌شوم، بچه‌ها از سروکول پله و باغچه و درودیوار دارند بالا می‌روند، والدین‌شان فروشنده هستند یا مشتری، قابل تفکیک نیست و بچه‌ها بازی خودشان را می‌کنند و البته که حسینیه برایشان برنامه مخصوص هم تدارک دیده است. یک گوشه دیگ بزرگی گذاشته‌اند و آش رشته می‌فروشند از قرار کاسه‌ای ۲۵ تومان ...عجیب ارزان است، آن طرف‌تر سالاد ماکارونی می‌فروشند ظرفی ۳۵ تومان و نیمه‌های سنتی و مدرنِ هر رهگذری را در چالش انتخاب قرار می‌دهند. خریدن آش رشته را می‌گذارم برای مرحله آخر و وارد حسینیه می‌شوم، ذهن ساختارطلبم یک‌ نگاه کامل و کلی به ابتدا تا انتهای حسینیه می‌اندازد تا نقشه کامل را داشته باشد و بعد غرفه به غرفه، رفتن و دیدن و خریدن آغاز می‌شود، اما این خریدن با خریدن‌های دیگر توفیر اساسی دارد! هرچه بخواهی در این محدوده یافت می‌شود و خانم‌ها هر آن‌چه داشته‌اند، سرِ دست گرفته‌اند و آورده‌اند که بفروشند. کسی هم دل‌نگران شأن اجتماعی و جایگاه فلان و بهمانش نبوده، یکی سبزی پاک کرده و آورده، یکی خوردنی‌‌جات متنوع درست کرده، یکی لباس، یکی نوشت‌افزار، یکی کتاب، یکی اکسسوری و خلاصه حسینیه برای خودش بازارچه جذابی شده که یک پیوست نورانی و دوست‌داشتنی دارد:«برای کمک به جبهٔ مقاومت» و میان آن‌ها دو غرفه دوست‌داشتنی‌تر هستند، اولی آن گوشه بالا سمت چپ که یکی از دوستان عهده‌داری‌اش می‌کند و مقابلش انواع اقلام بی‌ربط را چیده است و قیمتی هم برایشان ندارد و می‌گوید هرچقدر کرم شماست! و ماجرا این است که هرکس هرچیزی در خانه داشته آورده تا به نفع جبهه فروخته شود، لباس و پارچه و ظرف و شمع و اقلام اضافه‌ای که در همه خانه‌ها هست، اما صاحبان‌شان به جای آن‌که برای روز مبادای خیالی انبارشان کنند، آورده‌اند تا در مباداترین روز، برای جبهه خرج‌شان کنند و بروند و مشتری هم می‌خرد حتی اگر لازم نداشته باشد و این رازِ عزیزبودنِ برخی اشیاء در عالم است، اشیاءِ به‌دردبخور... دومی اما میز کوچکی‌ست که کتاب‌های کودکانه دست دوم رویش چیده شده است و تماشایی‌ترین صفحه‌ی بازارچه است که متولیانش هم خود کودکان هستند، کتاب‌قصه‌هایشان را از خانه آورده‌اند تا به نفع جبهه مقاومت بفروشند و باز مردم دارند همان‌ها را هم می‌خرند، حتی شاید با میل و اشتیاق بیشتر... طاها یکی از بچه‌های فروشنده است که به غرفه کتاب‌های بازارچه اشراف خوبی دارد، کلاس چهارم است هر کتابی را که می‌پرسم، هم قیمت واقعی را می‌گوید هم قیمت بعد از تخفیف را، می‌گویم بچه‌زرنگ! چطور اینقدر دقیق حساب می‌کنی؟ ماشین حسابش را از پشت میز درمی‌آورد و خجالت‌زده می‌گوید روی ماشین حساب می‌زنم، می‌گویم به هرحال اما بچه‌زرنگ بازارچه هستی و بهترین فروشنده، چون هم خوب معرفی می‌کنی، هم حساب و کتابت درست است، خنده شیرینی می‌‌کند و کتاب‌هایم‌ را داخل پلاستیک می‌گذارد. خرید انجام شده است، آش هم خریده‌ام، اما حقیقت این است که خرید و‌ فروش در این بازارچه فرع مسأله است، آن‌چه جان آدم‌ها را جلا می‌دهد، یک‌ هدف مقدس و مشترک است که زن‌ها و کودکان را از ساعت‌ها قبل وسط میدان آورده و همچنان خستگی ندارند و همچنان با عشق دارند ادامه می‌دهند و تا جبهه مقاومت در هر کجای دنیا چنین سربازانی در مبارزه‌ی نرم دارد، هیچ سخت‌افزاری برایش تهدید نخواهد بود. فاطمه سادات حاجی‌وثوق شنبه | ۲۱ مهر ۱۴۰۳ | #خراسان_رضوی #مشهد مشهدنامه، روایت بچه محل‌های امام رضا علیه‌السلام @mashhadname ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #فلسطین گل خوشبخت باشتاب و پر از عذر خواهی رسید. کمی دیر رسیده بود. شکلات‌ها بدون شکلات خوری و د رهمان نایلون دسته بلند و شفاف، پی قسمتشان رفته بودند و جای خالی گلدانِ مقرر، روی میز عجیب دهن کجی می‌کرد. تند و تند از داخل پاکت بزرگ و پر وسیله‌ای که داخل دستش بود؛ یک گلدان بلور و دسته گل زیبایی در آورد و گفت کجا بذارمش؟! از شتابزدگی‌اش خنده بر لبم آمد؛ چقدر خوب که ما برای یک قدم در راه پاره‌ی تن اسلام اینقدر هیجان و شتاب داشته باشیم. گلدان را از دستش گرفتم و گذاشتم وسط طومارِ پهن شده روی میز! تا آخر ماجرا هی برش می‌داشتیم و طومار را به جلو می‌بردیم و باز می‌گذاشتیم سر جایش، درست در مرکز میز و در قلب طومار! شاهد تمام امضا‌ها و اشک‌ها و لبخند‌ها و زمزمه‌های امروز بود این گلدان! مراسم که تمام شد آمد دنبال گل و گلدانش... وقتی دستش می‌دادیم گفت: "گل عروسیم بوده". عجب گل خوشبختی! از دستان عروس تا دامن طومار حمایت از عروس خاورمیانه. طاهره سلطانی‌نژاد جمعه | ۲۰ مهر ۱۴۰۳ | #کرمان مصلی نمازجمعه ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #لبنان 🎧 #آوای_راوینا 🎵 بیروت، ایستاده در غبار - ۴ با صدای: علی فتحعلی‌خانی محسن حسن‌زاده | راوی اعزامی راوینا @targap جمعه | ۱۳ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

به تیر از کمان دوست روایت طیبه فرید | شیراز

📌 #سید_حسن_نصرالله به تیر از کمان دوست شیشه را دادم پائین. هوای خنک ظهر پائیز که با ادکلن دخترهای دبیرستان سرکوچه قاتی شده بود همینطوری هُل خورد توی اتاق ماشین. راننده جوان که موهای قرمز کم پشت و صورتی پر از کک و مک داشت پیچ ضبط را چرخاند. - برای من نوشته گذشته‌ها گذشته/ تمام قصه‌هام هوس بود برای او نوشتم برای تو هوس بود/ ولی برای من نفس بود... شاعر شکست عشقی خورده بود و حالا داشت توی روزگار پسا عشق با معشوق هوس‌باز بی‌وفاش نامه‌نگاری می‌کرد. هر چی لیلیِ بی‌معرفت با لفت دادنش اعتراف می‌کرد که عشقش کشک بوده و خرش از پُل گذشته، شاعرِ مجنون باورش نمی‌آمد و هی می‌گفت «ولی من جدی جدی نفسم به تو بنده». حالا درک سطحی و نازل شاعر از عشق را یک‌نفر خیلی خنک داشت می‌خواند و به جز من هزار نفر دیگر هم شنیده بودنش و عین راننده زمزمه‌اش می‌کردند! فراستیِ درونم با کنایه شروع کرد به غر زدن که «چقدم شکست عشقی زیاد شده! معلوم نیست چه غلطی می‌کنن که یکیش به سرانجوم نمی‌رسه. چرا این تعلقای چرک مرده بی‌خود و روزی صد بار با خودشون ازین‌ور می‌برن اون‌ور. اصلا تو چرا داری گوش می‌دی؟» خودزنی و ضجه‌های نیابتی خواننده از قول شاعر که تمام شد راننده مو قرمز زد تِرَک بعدی. شاعرِ دوم، شیرِ منبع ده هزار لیتری آب را مستقیما بسته بود به روزهای اول تجربه عاشقانه‌اش و داشت عین‌خُل‌ها پته احساسش را می‌داد به آب. انگار هنوز صابون تجربه‌های شاعر قبلی به تنش نخورده بود... - تو ماهی و‌ چشمون سیاهت شب تارم چه حس عجیب و دلفریبی به تو دارم بین من و تو راز قشنگیست که عشقست... دل را تو نباشی به که باید بسپارم.... با صدای دوپس دوپس تمام اجزا و قطعات ماشین از کف تا سقف شروع کرده بود به لرزیدن. مغزم کشش این همه سرد و گرم شدن را نداشت. این همه عاشق شدن و فارغ شدن... تاب این همه خالی شنیدن را نداشتم. خالی بودن از درون‌مایه عاشقانه. چقدر عشق چیز بی‌اعتباری شده بود که آدم‌ها بی‌هیچ تیشه‌زدنی به‌دستش آورده بودند. چقدر اجزائش نسبت به هم منقطع و بی‌ربط بود که اینقدر زود از دست داده بودنش و چقدر جزئی و دم دستی و سهل الوصول بود که مرد راننده می‌توانست ظرف همین مدت کوتاه دو مدلش را مرور کند. یادم افتاد به ترانه عربی «مِیحانه» بگذریم که میحانه خودش واسطه بود و هیچ‌کاره. قصه‌ی جِسر مسیّب هم اگر ماندگار شد مال این بود که به هم نرسیدند! عین لیلی و مجنون که اگر رسیده بودند چیزی نمی‌ماند که بشود دستمایه شعر نظامی. مغزم کشش این حجم از حرف‌های بی‌مایه را نداشت. خودم را جمع و جور کردم و با صدای حق به جانبی به راننده گفتم: - ببخشید آقا من به تازگی یکی از نزدیکانمو از دست دادم و به احترامش این ایام موسیقی... هنوز آخر کلامم منعقد نشده بود که راننده ضبط را خاموش کرد وگفت «ای بابا، خانم زودتر می‌گفتید، خدا رحمتش کنه» می‌خواستم بگویم رحمت شده بود اما نگفتم. می‌خواستم بگویم عشق این گ‌هایی که داری می‌شنوی نیست اما نگفتم. می‌خواستم بگویم عشق خیلی شریف‌تر از چشم‌های سیاه آدم است، خیلی عمیق‌تر و جدی‌تر از حس دلفریبی که شاعر دومی داشت. اصلا با دوپس دوپس نمی‌شود به او فکر کرد. می‌خواستم بگویم عشق خون می‌خواهد و این که به تازگی از دستش داده‌ام از فرط عشق جان داده. اما نگفتم... دکمه بغل موبایلم را فشار دادم تصویر خنده سید توی قاب گوشی ظاهر شد. چند هفته بود که یک تکه از قلبم کنده شده و توی دستم یا این ور و آن ور داشت تالاپ و تولوپ می‌کرد... آخرهای مسیر بودیم. رد آفتاب افتاده بود روی سر و پکالم و باد بوی ادکلن دختر دبیرستانی‌های سر کوچه را از توی اتاق ماشین برده بود بیرون. توی سرم صدای زمخت و مردانه سعدی را با پس زمینه اقتلونا تحت کل حجر و مدر پلی کردم... «بی حسرت از جهان نرود هیچکس به در الا شهید عشق به تیر از کمان دوست...» طیبه فرید eitaa.com/tayebefarid سه‌شنبه | ۲۴ مهر ۱۴۰۳ | #فارس #شیراز ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #لبنان 🎧 #آوای_راوینا 🎵 بیروت، ایستاده در غبار - ۵ با صدای: علی فتحعلی‌خانی محسن حسن‌زاده | راوی اعزامی راوینا @targap یک‌شنبه | ۱۵ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

اینجا بوی بقیع می‌دهد روایت جواد موگویی | لبنان

📌 #لبنان اینجا بوی بقیع می‌دهد شب‌ها چراغ خاموش می‌رویم روضه‌الحورا؛ مزار شهدای حزب. همه هستند: فواد شکر، نبیل يحيى، سمير توفیق، کرکی و... فرماندهان ردیف کنار هم. چه شکوهی، باید احترام نظامی گذاشت. فرمانده کرکی، همان که در جنگ ۳۳ روزه خواب حضرت‌زهرا دیده بود: «شب جمعه بود. دیدم حضرت‌زهرا و سیده‌زینب با من در یک اتاق هستند. نمی‌دانم خواب بودم یا بیدار. به خانم گفتم ما خیلی در بد وضعیتی هستیم. بحران خیلی سخته. خانم گفت «من همیشه برای شما دعا می‌کنم و هیچ وقت شما را ترک نکردم.» گفتم این فرمایش شما برای همه مسلمانان و شیعیان عمومیت داره. مستقیما برای ما یک کاری کنید. اما باز خانم با کلمات قشنگی همان دعاهای عمومی را داشتند و تاکید کردند من برای همه دعا می‌کنم برای شما هم دعا می‌کنم. رو کردم به سیده‌زینب. گفتم شما برای ما کاری کنید. ایشان اشاره کردند که از مادرم بخواهید. دوباره به خانم گفتم شما از سلاله نور هستید. مردم خسته شدند. حد بضاعت ما یک کاری کنید علیه نیروی هوایی ارتش اسراییل. خانم فرموند «به مجاهدین بگویید که من حتما برای‌شان یک کاری می‌کنم.» بعد دستمالی از داخل عبایشان درآوردند و در هوا چرخاندند و یک بسم‌الله گفتند و دوباره برگردانند داخل عبایشان. اشکبار از خواب پریدم یک ساعت بعد خبر آمد یک بالگرد سیکورسکی صهیونیست‌ها منهدم شده.» در ظلمات صدای قرآن می‌آید. یک‌نفر هر شب می‌آید اینجا تلاوت می‌کند. نشستیم کنارش. گلزارهای اینجا همیشه معطر، تمیز و پر است از دسته‌های گل. حتى الان وسط جنگ. شبیه بهشت است در رویاها. سید امیرحسینی (مداح)، عرب خالقی (مداح) و بی‌آزار روحانی هم رسیدند. روضه‌خوانی به پا شد. چندتن از گشتی‌های حزب هم می‌رسند، مسلح‌اند. فارسی نفهمیده اشک می‌ریزند! یاد اربعین افتادم کنار پاکستانی‌ها. اردو نفهمیده اشک می‌ریختند ایرانی‌ها! اعجاز روضه است دیگر. یک قبر تازه کنده شده. شهیدی در راه است. اینجا شبانه دفن می‌کنند شهدا را، از بیم شلیک پهپادها. چه مظلومیتی، در کوچه پس کوچه‌های خانه خودت شبانه دفنت کنند. غریبانه، نه تشییعی، نه مراسمی، در تاریکی شب. قبر سید حسن اما معلوم نیست هنوز. چقدر اینجا بوی بقیع می‌دهد. سیدامیر روضه حضرت‌زهرا می‌خواند. گوشه گلزار مزار یک ایرانی است: شهید سیدرضا زنجانی، تاریخ شهادت: ۱۳۹۸-سوریه. یاد تهران افتادم، بهشت زهرا قطعه ۲۶ جواد موگویی t.me/javadmogoei جمعه | ۲۰ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا

📌 #لبنان 🎧 #آوای_راوینا 🎵 موبایل نُنُر با صدای: یونس مودب محمدحسین عظیمی | راوی اعزامی راوینا @ravayat_nameh شنبه | ۱۴ مهر ۱۴۰۳ | #لبنان #بیروت ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | شنوتو