[بال‌های سفیدم، آبیِ آسمان را می‌خواهند...] ~عآبس @razm59

- همه‌ی آدما غمگینن. + نه، در اصل همه‌ی آدما غم دارن؛ اما اینکه غمگین باشن یا نه، دست خودشونه. آدما می‌تونن غم داشته باشن ولی غمگین نباشن. ~عآبس @razm59

[ما باقی می‌مونیم...🫂❤️] 🖋:عآبس 🎙:سید میم ح @razm59 http://t.me/AFKARIISM

کافیست هر چه دنبال دنیا و آدم‌هایش دویدیم. حالا باید که خود ثمر دهیم... ~عآبس | @razm59

و خدا را با هیچ چیز معاوضه نکنید؛ چرا که بازمی‌گردید و فقط پشیمانی‌اش برایتان می‌ماند... ~عآبس | @razm59

همین خوب است. زخم دیدن خوب است؛ برای فاصله، برای عبرت، برای گسستن... ~عآبس | @razm59

گفتم: می‌ترسم از آغوش خدا جدا بشم. گفت: مگه اومدنت دست خودت بوده که الآن واسه رفتنت می‌ترسی؟ ~عآبس | @razm59

اکنون، فاش می‌دانم که هیچ گنجی در درون انسان بااهمیت‌تر از قلب نیست. قلب که فاسد شود، همه‌ی اعضا و جوارحِ جسم و جان فاسد می‌شوند. باید از قلب مراقبت کرد. باید شب و روز را به پاسبانی دل گذراند... و پاسبانی هم کافی نیست. باید دل را تماماً به خدا سپرد و در پناه او نگاه داشت. ~عآبس | @razm59

فاستجبنا له و نجیناه من الغم؛ حتی اگر قلب‌هامان چون انارِ ترک‌خورده، شکسته باشد. چرا که او، خدای قلب‌های ترک‌خورده هم هست... ~عآبس | @razm59

[تو تنها نیستی...🌱] 🖋:عآبس 🎙:سید میم ح @razm59 http://t.me/AFKARIISM

جز راه رضای او، همه‌ی راه‌ها بی‌راهه‌اند... ~عآبس | @razm59

بسم الله الرحمن الرحیم - ما صخره‌ها - امواجِ غم، درست به فراخنای بزرگ‌ترین اقیانوس‌ها، خود را به صخره‌های دل می‌کوبیدند. آب‌هاشان تمامی نداشت. هیچگاه و هیچگاه. و اما ما... بشنو از ما که چون همان صخره‌ها استوار بودیم و محکم و سخت. ما صخره‌های آب‌های طوفانی و سیلاب‌های هراسناک، ما قوی قامتانِ روزهای ابری و پرباران، ما زخم دیدگان غرق نشده، همچنان ایستاده‌ایم. ما همچنان، صخره‌سان، عقب ننشسته‌ایم از طوفان‌های پر تلاطم زندگی... ~عآبس | @razm59