صفحه ۲۳ مصحف شریف سوره مبارکه بقره #قرآن_بخوانیم #کانال_رفیق_آسمانی | عضوشوید👇 https://eitaa.com/refigh_asemani

🔸ترتیل صفحه 23 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت_قرآن #کانال_رفیق_آسمانی | عضوشوید👇 https://eitaa.com/refigh_asemani

🌺نکته تفسیری صفحه ۲۳:🌺  مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم: ما انسان­ ها در هر لحظه در دو جهان زندگی می​ کنیم: جهان بیرون و جهان درون. آنچه می­ بینیم، می­ شنویم، می­ چشیم و می­ بوییم، مربوط به جهانی­ است که خارج از وجود ما قرار دارد و ما با آن ارتباط داریم. جهان دوّم اما، عالم درون ماست. ما عشق و علاقه، نفرت و دشمنی، شادی و نشاط، و غم و اندوه را در جهان درونی خود حس می­ کنیم. بارها دیده­ ایم که دو نفر در یک مکان قرار دارند؛ امّا یکی خوشحال و بانشاط، و دیگری خسته و نومید است. جهان بیرون این دو نفر، یکی​ است؛ ولی جهان درونشان این­ همه تفاوت دارد. حقیقت این است که احساساتی از قبیل غم و شادی، امیدواری و نومیدی، آرامش و اضطراب و...، همگی ناشی از نگاه درونی ما به حوادثی​ است که در جهان بیرونی اتّفاق می­ افتد. اگر انسان، جهان را مجموعه­ ای از خاک و سنگ و آب و هوا و ... بداند که به خودی خود به وجود آمده و بدون هدف در حال حرکت است و بی آن​که علّتی داشته باشد، پیوسته گروهی به آن پا می­ گذارند و گروهی از آن می­ روند، جهان درونش به خانه­ ای کودکانه تبدیل می­ شود که او با یافتن دانه­ ی نقلی، در آن جشن به پا می­ کند و با از دست دادن آن، مجلس عزا به راه می‏ اندازد! اگر امّا انسان، جهان بیرون را ساخته­ ی قدرتی بی­نهایت، بسیار مهربان و دانا بداند، جهان درونش به بهشت خرّمی تبدیل می­ شود که در برابر زلزله­ های اضطراب و ناآرامی مقاوم است و هیچ بی­ هدفی و خستگی و نومیدی و کسالتی، حق ورود بدان نمی­ یابد. خدای بزرگ به وسیله­ ی قرآن بارها به انسان­ها پیام داده است که همیشه او را به یاد داشته باشند و بدانند که تنها راه آرامش آنان، یاد اوست. به­ راستی «یاد خدا»، یکی از بزرگ​ترین نعمت­ های او به ما بندگان کوچک است. آن آفریدگار بزرگ که سیارات و ستارگان و کهکشان­ ها با همه­ ی بزرگی و راز و رمزهایشان نزد او چیزی به شمار نمی­ آیند، از ما  می­ خواهد که او را به جهان درون خود راه دهیم و آنجا را خانه­ ی او بسازیم؛ آنگاه به ما می­ گوید که اگر او را به حریم خصوصی خود راه دهیم، او هم ما را به حریم خصوصی­ اش راه می­دهد؛ جایی که ناپاکان، حق ورود به آن را ندارند و اثری از رنج و بدی و خستگی در آن نیست. واقعاً چقدر خدا به ما احترام گذاشته و عزّت بخشیده است! مگر یاد کردن ما به او سودی می­ رساند؟ آیا او از نماز و عبادت ما نفعی می­ برد؟ در مقابل، اگر فرمان­روای هستی، ما را به نیکی یاد کند، ما در این جهان چه جایگاهی پیدا می­ کنیم! آیا کسی که خدا به یاد او باشد، دیگر از فراموش شدن در ذهن­های دیگران می­ ترسد؟ پیشوای سوّم ما، حسین بن علی علیه السلام ، چه زیبا در دعای عرفه به خدا می­ گوید که «کسی که تو را پیدا کرده، چه چیزی از دست داده، و کسی که تو را از دست داده، چه چیز باارزشی پیدا کرده است؟». [1] در روایات آمده است که خدا به موسی علیه السلام فرمود: «من هم​نشین کسی هستم که مرا یاد کند.» عارفان گفته­ اند که یاد خدا، سه حالت دارد: یکم این​که در دل به یاد خدا باشیم و او را فراموش نکنیم. دوم این​که با زبان، ذکر او را بگوییم؛ مانند گفتن تسبیحات حضرت زهرا… پس از هر نماز.[2] سوم این­که خدا را در عمل یاد کنیم. اعمالی مانند نماز، روزه و عبادت­های دیگر، به­ ویژه پرهیز از گناهان، جزء این گروه است؛ زیرا کسی که واقعاً به یاد خداست، در حضورش کاری نمی­ کند که ناراضی شود.[3] [1] . اقبال الاعمال ، ص 349 [2] . اقتباس از وسایل الشیعه ، ج 6 ، ص 442   [3] . اقتباس از المیزان فی تفسیر القرآن ، ج 1 ، ص 324 #تدبر_در_قرآن #کانال_رفیق_آسمانی | عضوشوید👇 https://eitaa.com/refigh_asemani

📖#حدیث‌روزانه #کانال_رفیق_آسمانی | عضوشوید👇 https://eitaa.com/refigh_asemani

🤲 ثواب تلاوت امروز هدیه می‌شود به 🌹 امام شهدا و ارواح طیبه شهدایی که امروز سالگرد شهادتشان است و شهید علی اصغر قاسمپور و اموات. فاتحه و صلوات🌹

صفحه ۲۴ مصحف شریف سوره مبارکه بقره #قرآن_بخوانیم #کانال_رفیق_آسمانی | عضوشوید👇 https://eitaa.com/refigh_asemani

🔸ترتیل صفحه 24 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجاز - نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت_قرآن #کانال_رفیق_آسمانی | عضوشوید👇 https://eitaa.com/refigh_asemani

🌺نکته تفسیری صفحه ۲۴:🌺 اِنّا لِلهِ وَ اِنّا اِلَیهِ راجِعون: لباس من، کفش من، خانه­ ی من، اتومبیل من، دست من، قلب من، چشم من، فرزند من و ...، عباراتی­ است که ما از زمانی که معنای مالکیت را فهمیده­ ایم، صدها و هزاران بار به زبان آورده­ ایم. همه­ ی ما خود را صاحب چیزهایی می­ دانیم و اجازه نمی­ دهیم کسی آن­ها را از ما بگیرد؛ ولی در طول زندگی کم­ کم متوجّه می­ شویم که برخی از آن چیزها از دست ما می­ روند و ما نمی­ توانیم آن​ها را برای همیشه نزد خود نگه داریم؛ گویی قانونی بر جهان حاکم است که دارایی­ های افراد، کم­ کم یا یک جا از آن​ها گرفته می­ شود. در حادثه­ ای، محصولات کشاورزی یک نفر از بین می­ رود. پس از تصادفی، فرزند یک نفر کشته می­ شود. در زلزله­ ای، هزاران نفر از بین می­ روند؛ و این قانونی​ است که هر یک از ما به نحوی با آن مواجه شده­ ایم یا خواهیم شد. امّا داستان چیست؟ آیا جهان، مرکب افسار گسیخته و بی­ صاحبی​ است که روزی به انسان سواری می­ دهد و روز دیگر او را به زمین می‏ زند؟ یا این​که قدرتی بزرگ آن را آفریده و همو خوشی و ناخوشی آن را رقم زده است؟ پیامبران خدا، پاسخ این پرسش را بیان کرده و راه و روش روبه­ رو شدن با مشکلات را به بشر آموخته­ اند. آری، مشکلات و ناکامی­ ها، از دست ­دادن عزیزان، از بین رفتن دست​رنج سال­ها کار و تلاش، جزئی از برنامه­ ی خدا در زندگی ماست؛ ولی نه برای آزار و اذیت ما، بلکه برای آزمایش و معلوم شدن ایمانمان به خدا. در حقیقت، این مشکلات، مانند راه‏ های ناهموار و صعب­ العبوری هستند که گذر موفقیت­ آمیز از آن، انسان را به گنجی بزرگ می­ رساند. اگر چه سختی­ ها، ظاهری تلخ و ناخوشایند دارند، در باطن، شیرین و گوارا هستند. آری، هدف خدا از گرفتن نعمت­ها، آزار و رنج بندگانش نیست؛ بلکه او می­ خواهد بدین وسیله، نعمت­ های بهتری را جایگزین آن نعمت­ ها کند، و این مطلب، تنها با صبر و شکیبایی بندگان در برابر سختی­ ها به ­دست می­ آید. به ­همین سبب، امام صادق علیه السلام فرموده است: «اگر خدا بنده­ ای را دوست داشته باشد، او را در مشکلات غوطه­ ور می­کند.»[1] این صبر و شکیبایی امّا با توجّه به این حقیقت مهم به دست می­ آید که تمام چیزهایی که ما برای خودمان می­ دانیم، برای ما نیستند، و در واقع، مالک حقیقی همه چیز، خداست. مال و ثروت، همسر و فرزند، سلامت و تندرستی، همه و همه، امانت­ های خدا هستند و او روزی آن­ها را از ما می­ گیرد. آیا اگر شما چیزی را که به دوست تان امانت داده­ اید، از او بگیرید، کار بدی کرده­ اید؟ این قانون قطعی خداست که همه­ ی ما را با گرفتن امانت­ هایش آزمایش می‏ کند؟ ولی ما چگونه می­ توانیم از این آزمایش سربلند بیرون آییم؟ این آیه، پاسخ این پرسش را به ما می­ دهد. خدا می­ فرماید: کسانی از این آزمایش سربلند بیرون می­ آیند که هر گاه گرفتاری و مصیبتی به آنان برسد، صبر می­ کنند و می­ گویند: «اِنّا لِله وَ اِنّا اِلَیهِ رّْاجِعونَ»؛ یعنی ما و دارایی ما، برای خداست و خدا امانتش را از ما گرفته است  و ما دیر یا زود به ​سوی خدا باز می­ گردیم. البته طبیعی­ است که انسان به سبب از دست­ دادن عزیزی اندوهگین شود و گریه کند؛ ولی نباید سخنانی بگوید که نزد خدای بزرگ، بی­ ادبی محسوب شود. در تاریخ نقل شده که حضرت محمّد صلوات الله علیه پسری به نام ابراهیم داشت. او در دو سالگی به سبب بیماری از دنیا رفت. پیامبر صلوات الله علیه بر ابراهیم بسیار گریست؛ تا حدی که برخی از مردم تعجب کردند. پیامبر صلوات الله علیه در برابر تعجب آنان فرمود: «چشم، گریان است و دل، اندوهگین؛ ولی چیزی نمی­ گویم که خدا را به خشم آورد.» [2] [1] . اقتباس از المیزان فی تفسیر القرآن ، ج 1 ، ص 324 [2] . مسکن الفؤاد ، ص 101 #تدبر_در_قرآن #کانال_رفیق_آسمانی | عضوشوید👇 https://eitaa.com/refigh_asemani