لاعذب الله امي انها شربت حب الوصي وغذتنيه باللبن ِ وكان لي والد يهوى ابا حسن فصرت من ذي وذا اهوى ابا حسن ِ 🍃🍃🍃🍃 خدا مادرم را رحمت كند كه محب علي بود و اين عشق را با شيرش به من خوراند ومن پدری داشتم که علي را دوست داشت و من از سمت پدر و مادر دوست دار علی شدم (شعر منتسب به صاحب بن عباد )

وقت آشپزی یاد این شعر محمود درویش افتادم و زیر لب تکرارش کردم ... البته مطمئن نیستم که شعر محمود درویش باشد. اما منتسب به محمود درویش است. ستنتهي الحرب ويتصافح القادة وتبقى تلك العجوز، تنتظر ولدها الشهيد وتلك الفتاة، تنتظر زوجها الحبيب وأولئك الأطفال، ينتظرون والدهم البطل لا أعلم من باع الوطن! ولكنني رأيتُ من دفع الثمن جنگ تمام می شود و فرماندهان با هم دست می دهند آن پیرزن باقی می ماند و انتظار فرزند شهیدش آن دختر می ماند و انتظار شوهر عزیزش و بچه های که منتظر پدرهای قهرمانشانند من نمی دانم چه کسی وطن را فروخت اما دیدم که چه کسی بهایش را پرداخت خنده ام گرفت جنگ های دیگر را نمی دانم اما چقدر این شعر در این جنگ بی معناست. جنگ تمام شد اینبار فرمانده هان شهید شده اند ...

امروز مبعث است و دوباره داستان احمد بَزّي نويسنده مفقود الاثر مقاومت را مي خوانم: - محمد. محمد. این اسم را زیر لب تکرار کرد و دستش را به سینه اش کشید. انگار که قلبش درد می کند. یاد «محمد» کافی بود تا مرا به به گذشته ها برگرداند و برای هر اتفاقی آماده باشم. مثل ابوطالب نفس نفس بزنم، از ترس اینکه آنچه به انتظارش بودم حقیقت داشته باشد. همه چشم ها به سمت او بود. چند سال پیش از احمد خواستم این داستان را بنویسد. گفتم حال دلمان خوب نیست. گفتم از محمد (ص) بنویس احمد. هیچ وقت نفهمیدم چرا احمد به من می گفت "کبیرتنا" خیال می کردم چون من از او خیلی بزرگترم. کاش زودتر می فهمیدم که این هم یک اصطلاح قرآنی بود " كبيرنا الذي علمنا السحر" بزرگ ما که به ما جادوگری آموخت سحر در کلامات تو بود احمد. من همیشه با نوشته های تو از اهل بیت پرواز می کردم. اینقدر که گاهی دست روحم به میوه های روی بلندترین شاخه های درخت خرمالوی همسایه هم می رسید. تو احتیاجی به من نداشتی. تواضع کردی. کاش می فهمیدم "کبیرتنا" یعنی چه. می گفتم که من در داستان اهل بیت انگشت تو هم نیستم. نبودم. دو ماه از جنگ گذشته. هنوز هیچ خبری از تو نیست. نمی خواهی برگردی؟‌ همه ما منتظریم. همسرت آلاء نمی گذارد کسی به تو شهید بگوید. می گوید برمی گردی. دخترت فاطمه. پسرت علی عباس و فرزندي كه هنوز به دنيا نيامده و تمام دوستان نویسنده ات. باید دوباره بنویسیم. من شهداي جنوب را می نویسم. تو ضاحیه و بقاع را بنویس. اصلا ضاحیه را هم خودم می نویسم. تو فقط برگرد. دنیا بدون شما ترسناک شده است امروز مبعث رسول خداست. نمی خواهی دوباره از محمد بنویسی احمد؟