روال کار فرهنگی در بوستان علوی:
در جعبه کوچک قشنگی ، تعدادی شکلات ریختیم و زیر آن ها تعداد کمی گیره روسری.
در مسیر بوستان راه می رفتیم ، یا گاهی در غرفه ایستاده بودیم ، به خانم ها با روی خوش می گفتیم سلام عید شما مبارک، بعد جعبه را به سمت آنها می گرفتیم و می گفتیم بفرمایید نذری امام زمان، نذری ماه شعبان.
بعد آنها غافل گیر میشدند و می گفتیم لطفاً یک بسم الله الرحمن الرحیم بگویید و درب جعبه را باز کنید و نذری تان را از داخل جعبه بردارید.
نیت می کردند در جعبه را باز می کردند و شکلات را می دیدند و با خوشحالی بر می داشتند .
بعد مفاتیح صورتی رنگ دخترانه
را که جای خاصی از دعای ندبه را علامت گذاشته بودیم می گفتیم باز کنند، می گفتیم بخشی از دعای ندبه است، می گوید عزیز دلم... حالا اگر دوست دارید ترجمه را بخوانید، برخی در دلشان می‌خواندند و اگر چند نفر بودند می گفتیم یکی تان که دوست دارد بلند بخواند تا همه ما گوش کنیم ، آنقدر آن یک صفحه دعا قشنگ بود و با صدای قشنگ دخترها خوانده میشد شیرین بود که عالی. به اولین دختری که دادیم، بند نمی آمد گریه اش .
بعد مفاتیح ، دوباره جعبه را جلو می آوردیم ، می گفتیم زیر شکلات ها را بگردید یک نذری ویژه خانم هاست🌷نذری حاج قاسم.این امنیت و شادی که ما در بوستان ها داریم در این منطقه که اروپا و آمریکا پادگان و جنگ و آوارگی زن و بچه ها را بپا میکنند.انشاالله همانطور که حاج قاسم نقش های مردانه خود را قوی و قدرتمند برای امام زمانش انجام داد و شیاطین بیرون و نفس اماره درون خود غلبه کرد ، ما هم مثل حاج قاسم ،قوی نقش های زنانه خودمان را انجام دهیم🌷
