▫️دستورالعمل مهم معنوی از امام خمینی (ره)
🔻اکنون که معلوم شد ایمان غیر از علم است، و آنچه که در ما از معارف و حقایق توحید و اسماء و صفات است علم است و قلب ما را از آنها خبری نیست، و معلوم شد که تا این امور به قلب نرسد و قلب به آنها مؤمن نشود اثرش کم است، باید انسان در صدد تحصیل ایمان برآید که اگر خدای نخواسته از این عالم _که دار تغیُّر و تبدُّل است و هر یک از ملکات و اوصاف و احوال قلبی را می توان در آن تغییر داد_ بیرون رویم و از ایمان دست ما تهی باشد، خسارتهای فوق العاده به ما وارد خواهد آمد و در خسران بزرگ واقع خواهیم شد و ندامتهای بی پایان نصیب ما خواهد گردید. و در آن عالم، ممکن نیست هیچ حالی از احوال نفس تغییر کند، یا اگر ایمان در این جا حاصل نشد، آنجا بتوان حاصل نمود.
🌱 پس انسان باید در همین عالم، این چند صباح را مغتنم شمارد و ایمان را با هر قیمتی هست، تحصیل کند و دل را با آن آشنا کند. و این در اوّلِ سلوک انسانی صورت نگیرد، مگر آن که:
1️⃣ اوّلاً، نیت را در تحصیل معارف و حقایق ایمانیه خالص کند و قلب را با #تکرار و #تذکّر، به #اخلاص و #ارادت آشنا کند تا اخلاص در قلب جایگزین شود؛ چه که اگر اخلاص در کار نباشد ناچار دست تصرف ابلیس به کار خواهد بود و با تصرف ابلیس و نفس _که قدم خودخواهی و خودبینی است_ هیچ معرفتی حاصل نشود؛ بلکه خود علم التوحید بی اخلاص، انسان را از حقیقت توحید و معرفت دور می کند و از ساحت قرب الهی تبعید می نماید...پس از تحصیل اخلاص، ممکن است راه به حقیقت پیدا کرد.
2️⃣... و پس از آن، از گناهان و مخالفات، #توبه خالصی کند با شرایط خود، که در باب «توبه» بیاید.
و چون قلب را از کثافات خالی کرد، مهیای برای ذکر خدا و قرائت کتاب خدا شود و تا قِذارات و کثافات عالم طبیعت در آن است، استفادت از ذکر و قرآن شریف میسور نشود.
3️⃣ پس از آن که دل را برای ذکر خدا و قرآن شریف مهیّا نمود، #آیات_توحید و #اذکار_شریف_توحید و #تنزیه را با حضور قلب و حال طهارت، #تلقین قلب کند؛ به این معنی که قلب را چون طفلی فرض کند که زبان ندارد و می خواهد او را به زبان آورد، چنانچه آن جا یک کلمه را تکرار کند و به دهان طفل گذارد تا او یاد گیرد، همین طور کلمۀ توحید را با طمانینه و حضور قلب، باید انسان تلقین قلب کند و به دل بخواند تا زبان قلب باز شود. و اگر وقتی چون اواخر شب یا #بین_الطلوعین، بعد از فریضۀ صبح برای این کار اختصاص دهد خیلی بهتر است. پس در آن وقت، با طهارت وجهۀ قرآن و ذکر را متوجه قلب کند، و آیات شریفۀ الهیّه که مشتمل بر تذکّر و مشتمل بر توحید است به قلب بخواند به طور تلقین و تذکیر.
و اگر آیات شریفه آخر سورۀ حشر را از قول خدای تعالی «یَا ایُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا الله» که آیۀ ۱۸ است، تا آخر سوره، که مشتمل بر تذکر و محاسبه نفس و محتوی بر مراتب توحید و اسماء و صفات است، در یک وقت فراغت از نفس از واردات دنیایی، مثل آخر شب یا بین الطّلوعین با حضور قلب بخواند و در آنها #تفکر کند، امید است ان شاء الله نتایج حسنه ببرد.
و همین طور در اذکار شریفه با حضور قلب ذکر شریف: «لا الهَ الاَّ الله» _که افضل و اجمع اذکار است_ این عمل را بکند؛ امید هست خداوند از او #دستگیری کند.
4️⃣ و البته در هر حال، از نقص و عجز خود و از رحمت و قدرت حق، غافل نباشد، و دست حاجت پیش ذات مقدّس او دراز کند و از آن ذات مقدّس دستگیری #طلب کند؛ امید است که اگر مدتی اشتغال به این عمل پیدا کند، نفس به توحید #عادت کند، و نور توحید در قلب جلوه کند.
5️⃣ و اگر در شب و روز چند دقیقه ای به حسب اقبال قلب و توجه آن _یعنی به مقداری که قلب حاضر است_ نفس را #محاسبه کند در تحصیل نور ایمان، و از آن مطالبۀ نور ایمان کند، و آثار ایمان را از آن جستجو کند، خیلی زودتر به نتیجه می رسد، ان شاء الله.
📗 شرح جنود عقل و جهل؛ ص ۱۰۳ تا ۱۰۶
#فرزند_انقلاب | لینک کانال 👇
@revolutionson