✍ سلسله یادداشت هایی در باب #جهاد ✏️بنده، رضا واوسری هستم؛ نویسنده‌ای ناچیز که این روزها با یک دغدغه‌ی جدی ذهنم را درگیر کرده‌ام. ✏️شبی حوالی سه نیمه‌شب، لحظه‌ای که خبر آغاز عملیات اسرائیل حرام زاده علیه حریم ایران عزیز اسلامی منتشر شد، یک سؤال اساسی در ذهنم جوانه زد و بی‌وقفه رشد کرد: ✏️«وظیفه‌ی من چیست؟» در برابر جهادی که در آن‌سوی مرزها در حال وقوع است، منِ نویسنده، منِ طلبه، منِ مخاطب، چه وظیفه‌ای دارم؟ آیا باید تفنگ بردارم؟ آیا دعا کافی است؟ آیا این جهاد، ابتدایی است یا دفاعی؟ یا شاید هم هر دو؟ آیا فقه پاسخی برای این لحظه دارد؟ یا باید به دکترین‌های امنیتی و نظامی هم رجوع کرد؟ ✏️در همان روز بعد طلوع آفتاب ، به سراغ چند کتاب فقهی رفتم، روایات را ورق زدم، نهج‌البلاغه را با نگاه تازه‌ای خواندم، و در منابع دکترین نظامی نیز تأمل کردم. سؤالم ساده بود، اما پاسخ‌ها پیچیده، عمیق و گاه پر از ظرافت‌های فقهی. ✏️نتیجه‌ی آن شب و شب‌های بعد، یک سلسله یادداشت شد؛ نه برای افتخار، بلکه برای ثبت یک مسیر ذهنی و اعتقادی. این یادداشت‌ها را با شما به اشتراک می‌گذارم؛ تا اگر شما هم روزی با این سؤال مواجه شدید، در این نوشته‌ها، جرقه‌ای برای تأمل بیشتر بیابید. 📔اگر نقدی دارید، خوشحال می‌شوم بشنوم. این مسیر، مسیر گفت‌وگوست، نه مونولوگ. #مقدمه #رضاواوسری #سال۱۴۰۴ ✏️رویش‌اندیشه | @RooyeshAndisheh

📝تحلیل دلایل فقهی، ایدئولوژیک و راهبردی در مخالفت جمهوری اسلامی با مذاکره با آمریکا ✏️در سال‌های اخیر، بحث از مذاکره با آمریکا به یکی از پرتکرارترین موضوعات در عرصه‌ی رسانه، سیاست، و فضای نخبگانی کشور بدل شده است. برخی این مذاکره را لازمه‌ی رفع مشکلات و گشودن راه برون‌رفت از بحران‌ها می‌دانند، و برخی آن را تکرار تجربه‌ای شکست‌خورده، و بلکه خطایی راهبردی. اما در منظومه‌ی معرفتی جمهوری اسلامی، «مذاکره با آمریکا» صرفاً یک تکنیک دیپلماتیک نیست، بلکه محل تجلّیِ یک نزاع عمیق معرفتی، فقهی و ایدئولوژیک میان دو دستگاه فکری است: اسلام ناب محمدی (ص) و نظم سلطه‌گر لیبرال‌سرمایه‌داری. از این منظر آمریکا صرفاً یک دولت نیست، بلکه نماد تمدنی از یک دستگاه فکری منحرف و استکباری است، و از همین رو در دستگاه نظری جمهوری اسلامی استثناء تلقی می‌شود. ✏️بنیان‌های فقهی: عدم مشروعیت ولایت کفار و حرمت تولّی از منظر فقه سیاسی شیعه، مهم‌ترین مبنای مخالفت با مذاکره با آمریکا را باید در قاعده‌ی نفی سبیل جستجو کرد. این قاعده برگرفته از آیه‌ی شریفه‌ی: و لَن یَجعَلَ اللهُ لِلکافِرینَ عَلَی المؤمنینَ سبیلاًنساء/۱۴۱ است که بر اساس آن، هیچ‌گونه تسلط، سیطره، یا نفوذ سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی کفار بر مسلمین مجاز نیست. امام خمینی (ره) در نظریه‌ی ولایت فقیه این قاعده را از اساس‌های مشروعیت سیاسی نظام اسلامی می‌داند و بر اساس آن مذاکره‌ای که منجر به نفوذ و سلطه‌ی کافر در رأس آن آمریکا گردد، نامشروع می‌باشد. ✏️آیت‌الله خامنه‌ای نیز در همین چارچوب می‌فرمایند: مذاکره با آمریکا یعنی گشودن راه نفوذ، یعنی تبدیل قدرت ملی به ضعف این حرام است و خیانت به اسلام است. در فقه‌الولاء، تولّی کفار یعنی پذیرش محبت رفاقت یا وابستگی سیاسی فرهنگی به دشمنان دین ممنوع است. ✏️بنابراین مذاکره با آمریکا اگر فراتر از «مذاکره تاکتیکی» و به معنای پذیرش مشروعیت و اعتماد به نظم سلطه‌گر باشد، مصداق تولّی محرّم است. #رضاواوسری #پزشکیان #سال۱۴۰۴ ✏️رویش‌اندیشه | @RooyeshAndisheh