گاهی وقتها باید بشناسی سابقه و عملکرد کسانی که به ظاهر خیرخواه تو هستند. ...و قاسمهما انی لکما لمن الصالحین... #یونسکو #۲۰۳۰

وقتی که می دانی از هیچ کس هیچ کار برنمی آید، مگر به اذن و حول و قوه خدا، پس، دست از غیبتها می کشی، و درد دل و غصه هایت را تنها برای او بیان می کنی پی نوشت انما اشکوا بثی و حزنی الی الله...قرآن الغیبه جهد العاجز...حدیث

شبیه سازی یکی از روش هایی است که می توانی رشد کنی، زمانی که خوبان را می بینی و می خواهی مثل آنها شوی، و زمانی که قرآن می خوانی و خود را به جای شخصیتهای مثبت و منفی می گذاری، و زمانی که انواع عاقبتها را برای خود شبیه سازی می کنی و طلب می کنی از صالحان باشی...

وقتی که می دانی کسی از تو برتر است و مقام و فضلش بالاتر پس بایستی مخالفتهایش را تحمل کنی و اگر می بینی اهل صلاح و فلاح است نفس ات را رام کنی تا از خودپسندی ها نجات پیدا کنی... پی نوشت نفس خود را در برابر مخالفى كه از تو برتر و بالاتر است رام و مطيع ساز، چرا كه تو به برترى و فضيلت او اعتراف كردى كه مخالفتش نكنى. زيرا هر كس كه براى ديگران قائل به فضلى نباشد او خودبين و خودپسند است، تحف العقول

چه اشکالی دارد فرض کنی امام ات نامه ای به تو نوشته اند و ضمن تقدیر از تلاشهایت عیوبت را متذکر شده اند و تو خوشحال از توجه او مشغول رفع عیوب شده ای به اذن او... پی نوشت إنّا غيرُ مهملين لمراعاتكم، ولا ناسين لذكركم .. ولولا ذلك لنزل بكم اللاّواء ، واصطلمكم الأعداء، فاتقوا الله جلّ جلاله وظاهرونا. (بحار الأنوار ج53 ص175) مولای أعظم ما حضرت بقیّة الله الأعظم ارواحنا فداه فرمودند: ما در مراعات حال شما کوتاهی نمی کنیم و شما را فراموش نمی کنیم، و اگر چنين نبود، بلاهاي سخت بر شما فرود ميآمد و دشمنان، شما را نابود ميکردند، پس تقوای الهی پیشه کنید و پشتیبان ما باشید.  We are neither negligent of caring for you nor forgetful of you; and if it were not for that, hardship would have befallen you and the enemies would have massacred you, so fear God and support us. (Bihar al-Anwar Ch.53, P.175

من حجاب را دوست دارم..‌

ایا حجاب آزادی را محدود می کند؟

اگر دقت کنی در انتخابهایت که در هر لحظه چه کارهایی را انجام دهی چه معیاری داری؟ آیا کارهای آسان را انتخاب می کنی؟ و یا ملاک ات چیزی است که باعث رشدت شود؟ و برنامه هایت دنبال گردد...

انتخابهای سازنده یا مخرب؟

وقتی به اطرافت نگاه می کنی دوستان زیادی را مشاهده می کنی ولی آیا همه آنها دوست واقعی ما هستند؟ پس باید بسنجی کدام یک در سختی ها و مشکلات تو را تنها نگذاشته و نمی گذارند... پی نوشت عن الصادق علیه السلام دوستى جز با رعايت شرايطش دوستى نيست، پس هر كس كه آن شرايط يا قسمتى از آن را داشت [او دوست است] و گر نه او را دوست مخوان: ۱- نخستين شرطش آن است كه ظاهر و باطنش برايت يكسان باشد، ۲- زيبائى و زشتى تو را زيبائى و زشتى خود بيند، ۳- نه مقام و نه ثروت حالش را با تو تغيير ندهد، ۴- از فراهم كردن هيچ چيز برايت دريغ نكند، ۵- و آخرين شرط- كه جامع تمام خصلتها است-؛ بروزگار سختى و مشكلات تنهايت نگذارد.

مطلبی که توسط یکی از اعضای کانال ارسال شده: یار خوب میداند گیر کارمان کجاست وقتی میگوید مواقف خودرا تحت هیچ شرایطی ترک نکنید اما ما از حرص غنیمت پست مان را رها میکنیم و  پایین می آییم آه که چقدر حال وکار ما شبیه احوال برخی از مسلمانان جنگ احد است عبدالله بن ابی ها که هنوز به کارزار نرسیده خارج از گود یارشان را تنها گذاشتند خالد بن ولیدها هم درکمین نشسته اند دراین شرایط عبدالله بن جبیرها معرکه را رها کرده و به سمت برق زر میروند مبادا بخاطر حرصمان، نرم نرم  گوی پیروزی را مکاران  از امامان بربایند نمیدانم من در کدام دسته ام!! دسته عبدالله ابن ابی؟ دسته وفاداران؟ دسته عبدالله بن جبیر؟ یا اصلا شایدم پناه بر خدا زبانم لال دسته خالد بن ولید؟ (الهام گرفته از کریمه 121آل عمران)

وقتی می خواهی‌ عاقل باشی و اصولی را رعایت کنی و بتوانی به خوبی با دیگران تعامل کنی، بایستی بپذیری رفتارها و اخلاقهای گوناگون را و بایستی با این تشتتها سازگار شوی و هر روز و شب غصه نخوری... پی نوشت: عن الصادق علیه السلام: رفق و مداراى با مردم يك سوم عقل است.

وقتی مراقب هستی که آنچه از دیگران نزد توست را به آنها بازگردانی و زمانی که به پایان کارهایت فکر می کنی و هنگامی که برنامه ریزی هایت انعطاف دارد... معلوم می شود توجه به اخرت کردی به جای چسبیدن به دنیا... پی نوشت عن الصادق علیه السلام ۹۴- آن حضرت عليه السّلام به مفضّل «۱» فرمود: تو را به شش خصلت سفارش مى كنم تا به شيعيانم برسانى، گفتم: آقاى من! آنها كدام است؟ فرمود: ۱- بازگرداندن امانت به صاحبش، ۲- آنچه براى خود مى پسندى براى برادرت نيز بپسند، ۳- اين را بدان كه هر كارى را پايانى است بنا بر اين از عاقبت آن هشيار باش، ۴- تمام امور را حوادثى است ناگهانى پس مواظب باش، ۵- از صعود به كوهى هموار و صاف كه بازگشتى ناهموار و مخوف دارد بپرهيز، ۶- هرگز به برادرت وعده اى مده كه قادر به وفايش نيستى.

برخی اصول و قواعد هستند که برای رعایت آنها لازم نیست خوبی طرف مقابل را احراز کنی بلکه بایستی همیشه خود را ملزم به ادای آنها بدانی مانند نیکی به والدین و وفای به عهد و امانت داری... پس اگر کسی اینها را رعایت نکرد چه بسا بتوان گفت مسلمان که هیچ بلکه انسان نیست... پی نوشت عن الصادق علیه السلام: خداوند در سه چيز به هيچ كس اجازه بركنارى نداده: ۱- نيكى نمودن به پدر و مادر؛ چه خوب باشند و چه بد، ۲- وفا نمودن به عهد؛ چه براى نيكوكار و چه براى تبهكار، ۳- پس دادن امانت به صاحبش چه خوب باشد و چه بد.

اگر همیشه غمزده و اندوهناک و افسرده هستی و اگر به اهداف و آرزوهایت نمی رسی، بایستی خود و قلبت را وارسی کنی که آیا بوی دنیا می دهد؟ پس به دنبال را هایی بگرد که از این چسبندگی ها نجاتت دهد‌‌‌. پی نوشت عن الصادق علیه السلام- هر كس كه دل به دنيا بست در سه زيان آن گير افتد: ۱- حزن و اندوهى پيوسته و هميشگى و پايان ناپذير، ۲- آرزوئى دست نيافتنى، ۳- و اميدى فراهم ناشدنى.

چه خوب است بعضی وقتها بنشینیم و رفاقتها و رفیق هایمان را بررسی کنیم که آیا اینها برایمان خیر بوده یا خیر؟ پس توجه می کنی به این که جاده رفاقت: اولا یک طرفه نباشد و دوما برای خدا باشد..‌‌. پی نوشت عن الصادق علیه السلام : در رفاقت كسى كه آنچه براى خود مى خواهد براى تو نخواهد خيرى نيست.

وقتی می بینی که ایمان بعضی ها چقدر زیبا و دوست داشتنی است، متوجه می شوی که اهل علم اند پس نه افراط می کنند و نه تفریط، و اهل تعقل و فهم اند، پس با دیگران ساز ناسازگاری نمی زنند... پی نوشت الملک،۲: الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮﮒ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮﻳﺪ ، ﻭ ﺍﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻱ ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ . عن الصادق علیه السلام: فقه (دريافت و فهم دين) زيور ايمان است، و حلم؛ زيور فقه، و زيور حلم؛ مدارا، و زيور مدارا، نرمى، و زيور نرمش؛ سهل و آسان گرفتن.

وقتی دانستی که نیت خیر چقدر می تواند تو را رشد دهد، غفلتهایت تبدیل به توجه ها و بی نیتی هایت تبدیل به خیرات و پوچ هایت گل می شوند و تمامی اینها زمینه و بستری می شوند تا ذره بودن خود را درک کنی و ذره های اعمال خیر را ناچیز نشماری و توفیق پیدا کنی هرچه بیشتر اهل عمل شوی... پی نوشت [۱] سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ فِي بَصَائِرِ الدَّرَجَاتِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَنَّاطِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى ع فِي حَدِيثٍ أَنَّهُ قَالَ: رَحِمَ اللَّهُ فُلَاناً يَا عَلِيُّ لَمْ تَشْهَدْ جَنَازَتَهُ قُلْتُ لَا قَدْ كُنْتُ أُحِبُّ أَنْ أَشْهَدَ جَنَازَةَ مِثْلِهِ فَقَالَ قَدْ كُتِبَ لَكَ ثَوَابُ ذَلِكَ بِمَا نَوَيْتَ. ---------- [۱]: مختصر بصائر الدرجات- ۹۹.

اگر کسی به تو بدگمان است، قبل از اینکه او را توبیخ کنی و گله و شکوی..‌. به اعمال خود توجه کن و ببین آیا خود را در معرض تهمت و سوء ظن دیگران قرار نداده ای؟ پی نوشت عن الصادق علیه السلام هر كس كه شخصيت خود را در معرض تهمت قرار دهد نمى بايست بدگمان بخود را سرزنش كند.

اگر رازی داری که می خواهی دیگران نفهمند اولین کسی که باید آن را حفظ کند خودت هستی پس اگر آن را حتی با یک نفر در میان گذاشتی و آن فاش شد نباید جز خودت را سرزنش کنی..‌. پی نوشت امام صادق علیه السلام: هر كس كه سرّ خويش پنهان داشت پيوسته اختيارش بدست خود او است. و نقل هر سخنى كه از دو فرد تجاوز كرد افشا و پخش گردد.

گاهی اوقات باید از خودت بپرسی چرا در حالی که می توانم حرف دیگران و رفتار آنان را با عینک حسن ظن نگاه کنم و دید و برداشتم منفی نباشد، این گونه نیست، و چرا احتمالات جای یقینها را می گیرد؟ و چرا خودم باعث تولید نگرانی ها می شوم؟ پی نوشت عن الصادق علیه السلام: در كار برادرت بهترين برداشت را برگزين. مبادا با داشتن توجيهى خوب؛ سخن برادرت را به بدى تفسير كنى!

شخصی به نام موسی بن سیّار گوید: با حضرت رضا (علیه السلام) بودم (در سفر به خراسان) نزدیک شهر طوس، چون دیوارهای شهر نمایان شد، صدای نوحه و عزا شنیدم، به دنبال صدا رفتم، دیدم جنازه ای است. در این هنگام حضرت رضا (علیه السلام) از اسب فرود آمد و به طرف جنازه رفت و به آن خو گرفت و مأنوس شد، آن گاه رو به من کرد و فرمود: ای موسی بن سیار، هرکه جنازه یکی از اولیای ما را تشییع کند، از گناهان بیرون می‌رود آن گونه که از مادر بدون گناه متولد شده است و چون جنازه آن مرد را کنار قبر نهادند، حضرت رضا (علیه السلام) نزدیک آمد و مردم را کنار زد و دست مبارک را بر سینه آن مرد نهاد و فرمود: ای فلانی، مژده باد تو را به بهشت، بعد از این دیگر ترسی بر تو نیست. عرض کردم: فدایت شوم، آیا این مرد را می‌شناسید؟ شما که تا امروز به این سرزمین نیامده اید؟ فرمود: ای موسی بن سیار، آیا نمی دانی که اعمال شیعیان ما، در صبح و شام بر ما ائمه عرضه می‌شود، هر کوتاهی که در اعمال آن‌ها باشد، از خداوند متعال می‌خواهیم که از صاحبش درگذرد و هرچه از کارهای عالی باشد، از خداوند برای صاحبش شکرانه درخواست می‌کنیم. [۱] ---------- [۱]: مناقب آل ابی طالب، ج ۴، ص۳۴۱. ر. ک: بحار، ج ۴۹، ص ۹۸.