🏴🏴🏴حالات امیرمؤمنان علیه السلام در شب 19 رمضان
🔳 بحار الأنوار به نقل از امّ كلثوم دختر امام على عليه السلام
◾چون شب نوزدهم ماه رمضان شد، هنگام افطار او، يك سينى كه دو قرص نان جو و ظرفى كه در آن شير و نمكِ ساييده بود، پيش او نهادم. چون از نماز فارغ شد، رو به افطار كرد. چون در آن به دقّت نگريست، سرش را تكان داد و به شدّت گريست و فرمود: «دخترم! فكر نمى كردم كه دخترى به پدرش بدى كند، آن طور كه تو به من بدى كردى!».
گفتم: كدام بدى، پدرم؟
فرمود: «دخترم! دو نوع غذا در يك سينى جلوى پدرت مى گذارى؟ آيا مى خواهى فرداى قيامت، توقّف من در برابر خدا طول بكشد؟ دوست دارم كه از برادرم و پسر عمويم پيامبر خدا (ص) پيروى كنم كه تا زنده بود، هرگز دو غذا در يك سينى جلويش نگذاشتند.
دخترم! هيچ كس نيست كه خوراك و نوشيدنى و پوشاكش خوب و دلپذير باشد، مگر آن كه روز قيامت، توقّفش در پيشگاه خدا بيشتر به درازا مى كشد؛ دخترم! در حلال دنيا حساب است و در حرامش عِقاب .... دخترم! به خدا چيزى نمى خورم تا يكى از دو غذا را بردارى»؛ چون برداشتم، رو به غذا آورد و يك گِرده نان با نمكِ سوده خورد؛ سپس خداوند را حمد و ثنا گفت؛ سپس به نماز ايستاد و همچنان در ركوع و سجود و نيايش و ناليدن به درگاه خداى سبحان بود، زياد داخل و خارج مى شد و به آسمان مى نگريست، ناآرام بود و نالان ... .
◾آن شب همواره در حال قيام و قعود و ركوع و سجود بود؛ لحظه به لحظه بيرون مى رفت، نگاهش را به آسمان مى انداخت، به ستارگان مى نگريست و مى گفت: «به خدا كه نه دروغ گفته ام و نه به من دروغ گفته اند؛ اين همان شبِ موعود است!».
دوباره به عبادتگاه خويش برمى گشت و مى گفت: «خدايا! مرگ را بر من مبارك گردان» و بسيار «إنا للّه وإنا إليه راجعون» و «لا حول ولا قوة إلّا باللّه العلى العظيم» مى گفت و بر پيامبر صلى الله عليه و آله و دودمانش درود مى فرستاد و زياد استغفار مى كرد ... .
📚 بحار الأنوار، ج 42، ص 276
@
Khanjani.ir
