🔵 اعمال شب آخر ماه مبارک رمضان به نقل از مفاتیح‌الجنان: ۱. غسل کردن. ۲. زیارت امام حسین(علیه السلام). ۳. خواندن سوره هاى «انعام»، «کهف» و «یس». ۴. صد مرتبه بگوید: أَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَأَتُوبُ إِلَیْهِ. ۵. خواندن این دعا که «شیخ کلینى» از امام صادق(علیه السلام) نقل کرده است: اَللّهُمَّ هذا شَهْرُ رَمَضانَ، اَلَّذى اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ وَقَدْ تَصَرَّمَ، وَاَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَریمِ یا رَبِّ اَنْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتى هذِهِ، اَوْ یَتَصَرَّمَ شَهْرُ رَمَضانَ، وَلَکَ قِبَلى تَبِعَةٌ اَوْ ذَنْبٌ تُریدُ اَنْ تُعَذِّبَنى بِهِ یَوْمَ اَلْقاکَ. ۶. خواندن دعاى «یا مُدَبِّرَ الاُْمُورِ» که در اعمال شب بیست و سوم گذشت: یا مُدَبِّرَ الاُْمُورِ، یا باعِثَ مَنْ فِى الْقُبُورِ، یا مُجْرِىَ الْبُحُورِ، یا مُلَیِّنَ الْحَدِیدِ لِداوُدَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَافْعَلْ بى کَذا وَکَذا. به جای کلمات کذا و کذا حاجات خود را بخواهد و سپس اضافه کند: اَللَّیْلَةَ اَللَّیْلَةَ، اَلسَّاعَةَ اَلسَّاعَةَ. این دعا را در حال رکوع، سجده، ایستاده و نشسته به طور مکرّر بخواند. ۷. با ماه رمضان وداع کند و دعاهاى وداع را که علماى بزرگ در کتب خویش نقل کرده اند بخواند و از بهترین آن دعاها، دعاى چهل و پنجم «صحیفه کامله سجّادیّه» است. ۸. خواندن ده رکعت نماز (هر دو رکعت به یک سلام). از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) روایت شده است که هر کس در شب آخر ماه رمضان، ده رکعت نماز بگزارد و در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و ده مرتبه سوره «قل هو اللّه احد» را بخواند و در رکوع و سجود ده مرتبه بگوید: سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَاللّهُ اَکْبَرُ و بعد از هر دو رکعت، تشهّد بخواند و سلام دهد و هنگامى که تمامى ده رکعت به پایان رسید، هزار مرتبه بگوید: أَسْتَغْفِرُ اللّهَ و بعد از استغفار سر به سجده بگذارد و بگوید: یا حَىُّ یا قَیُّومُ، یا ذَا الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، یا رَحْمنَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَرَحیمَهُما، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ، یا اِلهَ الاَْوَّلینَ وَالاْخِرینَ، اِغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا، وَتَقَبَّلْ مِنّا صَلواتَنا وَصِیامَنا وَقِیامَنا. فرمود: هر کس چنین کند، سوگند به حقّ آن کس که مرا به نبوّت مبعوث کرد که جبرئیل مرا خبر داد از اسرافیل و اسرافیل از پروردگار خود، که هنوز این شخص سر از سجده برنداشته است که خداوند او را بیامرزد و ماه رمضان را از او قبول فرماید، و از گناهانش بگذرد. @Khanjanidroos

"در ماه مبارک رمضان، عده‌ای ارباب فضيلت بودند؛ از شب‌ها و روزهای اين ماه استفاده كردند و بارشان را بستند... . اینها وقتی به پايان ضيافت الهی می‌رسند، خداحافظی‌های سنگين آن‌ها با ماه رمضان (در دعای وداع)، جگرسوز است: «السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ، وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ...»." @Khanjanidroos

⚡️⚡️ اگر کسی ماه ضیافت را درک نکرده باشد، سلام‌وعليکی نداشته که خداحافظی داشته باشد! 👈 همه برکات ماه را می‌توان در «وداع» به‌دست آورد. «در وداع با ماه رمضان، انسان اول بايد اين ماه ضيافت را درک کرده باشد و اگر درک نکرده باشد سلام و عليکي نداشته که خداحافظي داشته باشد! البته همه مومنين معمولاً ورود کرده‌اند و يک انسي گرفته‌اند. خوب است آن دعاي وداعي که از امام سجاد(ع) است را همه بخوانند. اصلش برلی شب آخر است و اگر نخواندند در روزِ آخر بخوانند. (در روايت دارد دعاها اصلش براي شب است و اگر نشد شب بخوانند، در روز بخوانند اشکال ندارد.) در شب آخر دعاي وداع ماه رمضان را بخوانند و توجه به مضامينش شود که اين ماه چيست و حضرت چه اوصافي براي اين ماه گفتند و ما چه انس‌هايي بايد در اين ماه بگيريم تا خداحافظي‌ها معني‌دار شود. اگر آن درک‌ها و انس‌ها نباشد آن خداحافظي‌ها هم نيست و اگر ان انس و درک بود وداع ما وداعي خواهد بود که در آن مزدهاي ماه رمضان را به دست مي‌آوريم يعني هر چه در سي شب نتوانستيم به دست بياوريم مي توانيم در وداع با ماه رمضان در شب آخر به دست آوريم. بايد توجه داشت که دعا را امام مي‌خوانند و ما به تبع حال امام، به حال دعا مي‌رسيم. حضرت دعا را خواندند تا شايد ما را برسانند؛ در واقع دعاي شفاعتي است و اگر کسي از حال امام سجاد استفاده کند و آن چه در آن دعا است با التماس به امام سجاد به او بدهند، همه برکات ماه را در خداحافظي با ماه بدست مي‌آورد؛ ولو در ماه هيچ چيز بدست نياورده باشد. آن وداع جانسوز موجب مي‌شود همه خيرات ماه به انسان برسد. خدا کند رزق ما از ماه رمضان همين وداع خوب باشد؛ سلام و عليکي که نداشتيم، اميدواريم خداحافظي با ماه رمضان داشته باشيم که در اين خداحافظي همه برکات ماه به ما برسد. گاهي بعضي‌ها در حرم امام رضا(ع) در وداع همه چيز را مي‌گيرند؛ مثلاً يک ماه آنجا بوده، اما وقتي از امامش جدا مي‌شود يک جوري جدا مي‌شود که همه برکات یک ماه را به او مي‌دهند.» @Khanjanidroos

🔻ندامت‌های ما در پایان ماه رمضان می‌تواند درهای فضل الهی را بگشاید... «امام سجاد (ع) در دعاي وداع ماه رمضان، فضيلت‌هاي از دست رفته ماه رمضان را مي شمارند: «اللهم لك الحمد اقراراً بالاسائه و اعترافاً بالاضاعه»؛ خدايا كار تو ستودني است؛ نعمت را تو دادی؛ آنهايي كه رسيدند با همين نعمت‌ها رسيدند؛ عيب از تو نيست؛ ما بد عمل كرديم كه نتوانستيم به نتيجه برسيم! ما نعمت را تضييع كرديم! 😭 اين اقرار و اعتراف بايد با ندامت‌هاي داخلي پيوند خورده و با زبان صادقانه عذرخواهي كند؛ انسان بايد به دليل اين اتلاف وقت‌ها و تضييع نعمت‌ها اعتذار حقيقي داشته باشد. انسان اگر به چنين نقطه‌اي برسد، درها‌ فضل الهي به روي او گشوده خواهد شد... @Khanjanidroos

. تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی تو طبیب همه ای از چه تو بیمار شدی تو که فارغ شده بودی ز همه کان و مکان دار منصور بریدی همه تن دار شدی ▪️ رحلت جانسوز امام خمینی(ره) تسلیت باد @Khanjanidroos

پیروز واقعی در عید فطر از منظر امام خمینی ره بنگریم که امام خمینی(ره) ـ که کامل ترین مصداق عالم عامل و عارف واصل است ـ چه زیبا و رسا آداب ضیافت الهی و عبور از مراحل سخت تزکیه نفس و رسیدن به عیدفطر را تبیین می نماید. حضرت امام خمینی معیارهای خاصی برای عیدفطر مشخص می کنند که بر مبنای آنها باید خویشتن را بسنجیم و در خلوتگاه دل و به دور از هرگونه تعصب و جانبداری نسبت به خود بیندیشیم و بنگریم که آیا به عید واقعی رسیده ایم!!! و حق داریم که خود را پیروز میدان مجاهدات نفسانی بدانیم . معیار اول تفکر در این واقعیت که آیا به درستی در ضیافت الهی وارد شده ایم!! و آن گونه که شایسته است شرایط و آداب میهمانی را رعایت نموده‌ایم یا نه!! معیار دوم ترک شهوات ظاهری می باشد که شامل همه معاصی و گناهانی است که توسط اعضا و جوارح انسان صورت می‌گیرد. معیار سوم ترک شهوات باطنی است که از شهوات ظاهری خطرناک تر می باشند و بالاترین سد راه رهایی انسان از « خود » و رسیدن به « آزادگی معنوی » و « مقام قرب الهی » به شمار می روند. این شهوات عبارتند از: خودخواهی‌ها❗️ منیت‌ها، جاه‌طلبی‌ها، قدرت پرستی‌ها، ریاست خواهی‌ها و تمام صفات درونی که برانگیزاننده فتنه و اختلاف مکر و نیرنگ نفاق و دورویی استبداد رای خودشیفتگی و استکبار… می باشند.  امام خمینی ره می‌ فرمایند: «این ضیافت، همه اش ترک است؛ ترک شهوات از قبیل خوردنیها، نوشیدنیها و جهات دیگرى که شهوات انسان اقتضا مى کند. خداوند دعوت کرده است ما را به اینکه شما باید وارد بشوید در این میهمانخانه و این ضیافت هم جز ترک، چیزى نیست؛ ترک هواها، ترک خودیها، ترک منیها، منیتها. اینها همه در این میهمانخانه است و ما باید حساب کنیم ببینیم که آیا وارد شدیم در این میهمانخانه یا اصلاً، وارد نشدیم، راهمان دادند به این ضیافتخانه یا نه؟... استفاده کردیم از این ضیافت الهى یا نه. شماها در فکر باشید که اگر از این ضیافت درست بیرون آمدید آن وقت عید دارید. عید مال کسى است که در این ضیافت راه یافته باشد استفاده کرده باشد از این ضیافت. همان طورى که شهوات ظاهرى را باید ترک بکند، از شهوات باطنى که بالاترین سد راه است براى انسان، باید از اینها جلوگیرى کند. تمام این مفاسدى که در عالم حاصل مى شود، براى این است که در این ضیافت وارد نشده اند یا اگر وارد شده اند استفاده نکرده اند. خطاب به همه مردم است، همه دعوت شدید به ضیافت اللَّه، همه مهمان خدا هستید و مهمانى به ترک است. اگر ذرهاى هواى نفس در انسان باشد، این به مهمانى وارد نشده است یا اگر وارد شده است استفاده نکرده است. تمام این جار و جنجالهایى که در دنیا مى بینید براى این است که استفاده از این ضیافت نکرده اند، در این مهمانى وارد نشدهاند، دعوت خدا را قبول نکرده اند. کوشش کنید که این دعوت را لبیک بگویید. ...اگر مى بینید در دنیا جنگ و جدال است و در بین شما هم -‌خداى نخواسته- نمونه اش هست، بدانید که در این ضیافت وارد نشدید، ماه رمضان را ادراک نکردید. اقبال کرده است به شما ماه رمضان...  اما شما او را ردش کردید‌، پس زدید.‌» (صحیفه امام، ج21، ص46-45) #پیروز_واقعی_در_عید_فطر_از_منظر_امام_خمینی_ره @Khanjanidroos