🍃🥀🍃🥀 🥀🍃🥀 🍃🥀 🥀 ⚜هوالعشق ⚜ 📕#محافظ_عاشق_من🥀 ✍ به قلم : #ف_میم 🍃 #قسمت_صد_پنجاه_هشتم و این ما رو به عراق کشوند ... به آزمایشگاه های مخفی .. راز هایی که ازشون خبر نداریم ... چیزی که سجاد ازشون خبر داره و توی زندان سعی کردن بخاطر اون راز بکشنش ولی اون هیچ کمکی به ما نمیکنه ! ما باید به اون نقطه دست پیدا کنیم ... اما نیاز به فرد اگاه داریم یکی دقیقا مثل خود محمدحسین ، اما بخاطر خطری که تهدیدش میکنه محبوریم کار های امنیتی خاصی انجام بدیم و مورد بعد اینکه باید بعنوان یه فرد عادی کُرد با همسرش به این ماموریت بره ، از اونجایی که آقا محمدحسین مجرده ما یکی از نیروهامون رو برای این همراهی در نظر گرفتیم ... خانم یاس احمدی ، برگ ماموریت ایشون رو فکس کردیم و منتظرشون بودیم اما متاسفانه ایشون نمی تونن ما رو همراهی کنن و ما تنها یه گزینه دیگه داریم ... شما ، شما خانم فاتح ما تصمیم گرفتیم که شما در این ماموریت شرکت کنید اما شما حق انتخاب دارید ، شما یک هفته وقت دارید تا خوب فکر کنید و تصمیمتون رو به ما اعلام کنید . مهدا میتوانست مخالفت کند اما نمی خواست درگیر عذاب وجدان تازه ای شود ، به اندازه ی کافی شهادت امیر و آنچه از او پنهان کرده بود آزارش میداد . او فرصت داشت و باید با تمام توان پاسخ میداد . بسمت امامزاده راند نمازی مستحبی خواند . بعد از کمی عقده ی دل گشودن بسمت خانه راهی شد . نیاز به یک محیط معنوی داشت تا نیروی خودش را جمع کند ، راهیان نور ، تنها جایی بود که میتوانست خود سست شده اش را از نو بسازد . از پارکینگ مرکزی خارج شد و بسمت بلوک راه افتاد . با حسنا تماس گرفت تا از آخرین خبر ها جویا شود . بعد از تاخیر چند ثانیه ای تماس وصل شد و صدای پر انرژی حسنا در گوشش پیچید . ـ سلام مهو جونم چطوری بی وفا ؟ ما رو نمیبینی لپات گل انداخته ناکس ، خاک تو سرت ! .آخه تو چرا اینقدر نفهمی ! اسکل جان روز تولد خواهرت رفتی سرکار ؟ طفلک مائده میگفت حالا که آبجی بی لیاقتم نیس تو بیا بریم شهربازی ‌، البته من نرفتما خب ... ـ الهی خفه نشی بذار منم حرف بزنم سلام ـ علیک ، آخه بیشعور تو چی داری بگی ؟ هان ؟ اصلا جرئت میکنی حرفی بزنی ؟ ـ وای حسنا ! یه لحظه زبون به دهن بگیر ـ خب بنال ـ مامانم اینا نیستن منم تنهام بیا پیشم شام خوردی ؟ ـ نمیام باهات قهرم برو پیش هانا جونت ـ اَی اَی تو باز نُنـُر بازی درآوردی ؟ منتظرتم حرفم نباشه خدافظ تماس را قطع کرد و به فضای سبز بلوک رسید با دیدن گل های ساقه شکسته ی باغچه با غم به آنها زل زد ، بقدر ناراحت شد که وسایلش را گوشه ای گذاشت و برای آب دادن و حرس کردن گل ها بسمت جعبه ی باغبان شهرک رفت . میدانست این اتفاق ناشی از دوچرخه سواری بچه هاست با غرغر گفت : آخه وروجکا شما چرا اینقدر سر به هوا بازی درمیارین ؟ ببین چیکار کردن ، حیف این طفلیا نیست آخه مهدا با دیدن شماره حسنا ضربه ای به پیشانیش زد ، تماس را وصل کرد و مهربان گفت : حســــــــنا جان حسنا : مرگ ، درد خودتم میدونی چه غلطی کردی پس کدوم گوری هستی ؟ ـ وای ببخشید الان میام مهدا با سرعت وسایلش را برداشت و به سمت خانه راه افتاد به محض توقف آسانسور حسنا بسمتش هجوم آورد و شروع به حرف زدن کرد . مهدا به او گوش میکرد و وسایل خانه را مرتب میکرد ، حسنا از عالم و آدم گفت و هر جا به غیبت نزدیک میشد با برخورد مهدا رو به رو میشد . حسنا : وای خدا آخه کی فکرشو میکرد این سجاد ، چنین اژدهایی باشه ؟ مهدا : باز شروع کردی ؟ ـ نه آخه ... راستی یه خبر بد ـ دیگه چی شده ؟ ـ این سری رئیس کاروان ندا هست ینی گاوم زاییده شش قلو ـ خب که چی ؟ ـ خب که چیو کوفت تو نمیدونی چرا اینو میگم؟ ـ تو از کجا میدونی بد پیش بره !؟ ضمنا منم میخوام ثبت نام کنم ، مائده هم میاد . مرصاد هم از قبل ثبت نام کرده فقط چه چیزایی بیارم ؟ ـ حالا لیستشو برات میفرستم ولی خدایی تو بیای ندا هم باشه در قدرت . خدا رحم کنه فقط یه راه واسه کنترلش هست!! ـ چی ؟ ـ اینکه داداشمم بیاد ، اون موقع کمی خانومانه رفتار میکنع به چشم محمدح... ـ بسه دیگه حسنا چقدر غیبت میکنی شامتو بخور ـ سیر شدم قربونت من برم که دو تا کلمه دیگه حرف بزنم شهیدم میکنی فعلا خدافڟ با رفتن حسنا ، مهدا لیستی از آنچه لازم داشت گرفت . &ادامه دارد ... 📚 @romankademazhabe 🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀

🍃🥀🍃🥀 🥀🍃🥀 🍃🥀 🥀 ⚜هوالعشق ⚜ 📕#محافظ_عاشق_من🥀 ✍ به قلم : #ف_میم 🍃 #قسمت_صد_پنجاه_نهم مشغول خواندن درسی که فردا در دانشگاه داشت شد که ثمین پیام داد . ' ـ سلام مهداجون بیداری ؟ + سلام عزیزم ، آره . الان تازه سر شبه ـ خداروشکر میخوام یه چیزی بپرسم ولی ... + بگو خوشکل خانم راحت باش ، قرار شد با من مثل خواهرت باشی ـ در بهترین بودن تو شکی نیست ولی خودم خجالت میکشم ، راسیتش میخواستم بدونم میشه منو هانا هم بیایم راهیان نور ؟ + چرا نشه ، فقط نمیدونم ظرفیت تکمیل شده یا نه . در مورد چیزایی که لازم هست برات میفرستم ، منم میخوام برم ـ بهتر از این نمیشه ، مرسی مهدایی . مزاحمت نباشم فردا میبینمت ، شب بخیر . + شب تو هم بخیر' اولین کلاس صبح تمام شد و دانشجویان یکی یکی از کلاس خارج شدند ، مهدا و ثمین خواستند به سمت دفتر بسیج بروند که مهراد ، مهدا را صدا کرد و گفت : چند لحظه تشریف بیارین ـ بله استاد ـ مهدا خانم راهیان نور غیر دانشجو هم ثبت نام میکنن ؟ ـ امسال استثنا هر دانشجو میتونه یه همراه داشته باشه ولی اسااتید این محدودیت رو ندارن ـ آهان ، آخه محدثه بهانه گرفته که منم میخوام با مائده برم ، گفتم میتونی ثبت نامش کنی ؟ خودتم هستی ؟ ـ بله استاد ـ این مدارکش ، فقط من بخاطر حضور تو اجازه دادم بیاد ـ مراقبم نگران نباشین ـ ممنون تمام کار های راهیان انجام شده بود انیس خانم با تمام نگرانی که داشت اجازه داد هر سه راهی اردو شوند . مهدا از فاطمه خواست تا با آنها بیاید و روحی سبک کند اما او که طاقت دوری همسرش را نداشت نپذیرفت و در اصفهان ماند . هانا و ثمین اولین تجربه ی در چنین سفر هایی باعث شده بود مرتبا از مهدا و حسنا سوالاتی بپرسند . ساعت حرکت ۶:۳۰ صبح بود مهدا و حسنا هماهنگی های بسیاری را انجام میدادند اما هر بار ندا با عتاب کار آنها را کوچک و اشتباه می شمرد . همه چیز آماده شده بود که مرصاد گفت : یه نفر دیگه از آقایون باقی مونده صبر کنین ندا با عصبانیت گفت : مگه نمیدونن ساعت حرکت مشخصه ؟! کاروان که نمیتونه منتظر بمونه مهدا : چرا نتونیم منتظر بمونیم ؟ صبر میکنیم اون بنده خدا هم برسه مرصاد : بهش زنگ زدم گفت نزدیکه خانوما بفرمایید داخل اومد حرکت میکنیم ندا با حالت مسخره ای گفت : بله چشم چند دقیقه گذشت تا بالاخره اتوبوس راه افتاد . هانا و ثمین عادت نداشتند در چنین زمانی از صبح بیدار باشند و مدام چرت میزدند یا تخمه میخوردند و می خندیدند مهدا گاهی که صدایشان بلند میشد تذکر میداد که حواس راننده را پرت نکنند . ندا هر بار با نگاهی تحقیر آمیز آنها را آزار میداد . هانا و مهدا کنار هم نشسته بودند . مهدا کنار پنجره نگاهی به دشت کنار جاده انداخت و با خودش گفت ' اگر یه روز آدم چنین جایی تنها گیر بیافته چقدر ترسناک میشه ، خدایا هیچ وقت ما رو به حال خودمون وانگذار خدایا جهنمی که برای خودمون میسازیم ترسناک تره و اونجا چقدر تنهاییم .... بی تو ... ' اشک هایش ریخت بی آنکه حواسش به اطرافش باشد ، هانا روی برگرداند و بعد از دیدن حال مهدا متعجب صورت مهدا را بسمت خود گرفت و گفت : چیشده مهی ؟ چته ؟ چرا گریه میکنی ؟ ـ هیچی چیزی نیست ... تو نخوابیدی ؟ ـ چرا میخواستم بخوابم فین فین جناب عالی نذاشت ـ هانا چی میگی من بی صدا ... ـ به هرحال رو اعصابمی ـ میخوای جامو با ثمین عوض کنم ؟ ـ نه ثمین خیلی حرف میزنه ، مثل حسنا . بهم میان نگاشون کن خداوکیلی دارن چی نگاه میکنن نرفتن زیر چادر ، چشمشون دربیاد الهی ـ الان داری از فوضولی میمری نه ؟ ـ نخیر ، من توبه کردم ـ احسنت بر تو ـ خودتو مسخره کن . ـ میگما ، چیشد تصمیم گرفتی بیای اینجا ؟ ـ خب دلم میخواست با خودم یه قرارایی بذارم لازم بود بیام ـ هانا اینجا باید ... باید ... ـ باید نماز بخونم ؟ ـ خب ... ـ میدونم و میخونم ـ واقعا ‌؟ ـ آره بابا ، ولی هیچ وقت دلم نمیخواد چادر بپوشم. ـ چادر که لازم نیست ولی بهترینه ـ من بهترین نیستم ، روزی که لایقش بشم حتما میپوشم ـ خوشحالم که به حقیقت رسیدی.. &ادامه دارد ... 📚 @romankademazhabe 🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃

🍃🥀🍃🥀 🥀🍃🥀 🍃🥀 🥀 ⚜هوالعشق ⚜ 📕#محافظ_عاشق_من🥀 ✍ به قلم : #ف_میم 🍃 #قسمت_صد_شصتم برای ناهار و نماز توقف کردند . بعد از وضو خانه همه برای برپایی نماز جماعت به نمازخانه رفتند . همین که از نمازخانه خارج شدند و بسمت رستوران رفتند که صاحب رستوران گفت غذا تمام شده . ندا با حالتی طلبکارانه رو به مهدا طوری که همه بشنوند گفت : اگه جناب عالی نظر اضافه نمیدادی که منتظر بمونیم الان مردم گرسنه نمی موندن مرصاد : چه ربطی داره خانم محترم ، ما سر وقت حرکت کردیم ، ایشونم گفتن آشپزشون رفته وگرنه غذا حاضر بود ندا : به هر حال تقصیر خواهر شماست + تقصیر منه ، واقعا از همه عذر میخوام ، تا رسیدن به یه رستوران دیگه هر کس هر چی خواست بخره الان خودم حساب میکنم . خواهرا برادرا حلال کنین ندا با شنیدن صدای محمدحسین گیج و متحیر به او زل زده بود بعد با لکنت گفت : شما... شما اون کسی ... + بله من تاخیر داشتم و از مرصاد خواستم منتظرم بمونید . محمدحسین و مرصاد به سوپری رفتند و برای همه خوراکی خریدند . مهدا در حال توزیع خوراکی ها بین دختران بود وقتی به ندا رسید ، چادرش را بسمت خودش کشید و با عصبانیت گفت : بدبخت ! پس بگو چرا اصرار داشتی اتوبوس نگه داره ـ من از هیچی خبر نداشتم محدثه با دیدن صحنه مقابلش بسمتشان رفت چادر مهدا را از دست ندا کشید و گفت : یه بار درست رفتار کن ندا . به ضرر خودته ، این طوری همه حتی پسرا میفهمن که تو خواستگار محمدحسینی ـ دهنتو ببند بی شخصیت ـ از ما گفتن بود ، بریم مهدا جون . مائده رفت داخل اتوبوس ، الاناست راه بیافتیم . به اردوگاه رسیدند ، اتوبوس ها توقف کردند و سرنشینان یکی یکی پایین آمدند ، هانا رو به مهدا گفت : مهو ، اون دو تا حیف نونو بیدار کن تا من وسایل جفتمون جمع کنم ـ باشه ثمین ؟ حسنا ؟ بیدار شین رسیدیم ، پاشین که همه رفتن پایین ! حسنا : محمدحسین دو دیقه دیگه هانا پس گردنی به حسنا زد و گفت : محمدحسین کیه ؟ پاشو ببینم ، رسیدیم اسکل جان ثمین خمیازه ای کشید و گفت : چه زود رسیدیم ، گازشو گرفتا ! همین دو دیقه پیش خروجی استان بودیم مهدا : نه عزیزم گازشو نگرفت الانم اگه به اطراف یه عنایتی بکنی متوجه میشی که به اذان مغرب نزدیکیم . ـ جدی ؟ چه خوب خوابم برد ، انصافا این بازوی حسنا بهتر از هر بالشی عمل میکنه حسنا : شخصیت نداری چیکارت کنم مهدا : چقدر حرف میزنین بیاین دیگه فقط ما موندیم همان لحظه مرصاد از پله اتوبوس بالا آمد و گفت : آبجی ؟ چیکار میکنین ؟ زود لطفا ، مائده و محدثه خانم الان یه ساعته دارن نماز خونه رو آماده میکنن هانا : حرص نخور مرصاد پوستت چروک میشه پسرم همه خندیدند که ندا کنار مرصاد ایستاد و گفت : آخه چقدر ادم باید بی مسئولیت و بی ادب باشه اینجا حرمت داره وایسادین به هر کره مرصاد : شما بفرمایین خانم ما میایم خدمتتون چشمی نازک کرد و رفت ، ثمین حرفش را با لودگی مسخره کرد و گفت : قسم میخورم فقط اومده بود ببینه محمدحسینو اینجا قایم نکرده باشیم حسنا مشتی به ثمین زد و گفت : وای خدا نکشتت ، یادم باشه به محمد بگم بعد از حرص خوردن های مرصاد آن چهار نفر از ماشین پیاده شدند و بسمت خوابگاه راه افتادند که هانا رو به مرصاد گفت : میگما مرصاد ؟ ـ بله ـ پسرا بعد از سوتی خواهر ندا چیزی نگفتن ؟ ـ نه ، فقط امیرحسین از خنده ریسه میرفت حسنا : من که خفه شده بودم ، با دیدن داداشم چقدر سوپرایز شد مهدا : بسه دیگه مهدا نمیخواست چیزی از محمدحسین بشنود بی توجه به آنها راهش را گرفت و بسمت خوابگاه رفت . مائده جلو آمد و گفت : مهدا کجاایی بیا که این ندا دیوونمون کرد ، هر کاری محدثه میکنه گیر میده . محدثه ول کرد رفت هر چی دنبالش میگردم پیداش نمیکنم ـ ینی چی ؟‌ کجا رفت ؟ ـ نمیدونم پشتش رفتم ولی بهش نرسیدم ، فک کنم رفت بسمت رودخونه ـ نههههه ، مائده پس تو حواست کجا بود ؟ با صدای نگران مهدا چند نفر به آنها نزدیک شدند تا بپرسند چه اتفاقی افتاده است ، اما مهدا توجهی نکرد . کولی اش را برداشت و بسمتی که مائده گفت ، رفت . + مهــــــــــــدا خانم وایسین لطفا ، منم میام به سمت محمدحسین برگشت و با پرخاش گفت : چرا هر جا من میرم شما هم باید باشین ؟ خستم کردین ـ من دارم میام دنبال دختر عمومم بگردم با شما کاری ندارم مهدا کلافه راه افتاد و محمدحسین به دنبالش ... &ادامه دارد ... 📚 @romankademazhabe 🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀

🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀 🍀 #ادامه_قسمت_چهل_و_سوم صبح به نرگس زدم که قبول کرد همراهم بیاد چند جلسه که برم حساسیت کمیل هم کمتر میشه خلاصه نزدیک ده روزی واسه ی پریناز کلاس گذاشتم استعداد خوبی داشت و تقریبا به زیبایی با رنگ روغن میتونست کار کنه منم با مادرش ک اسمش فریبا بود حسابی گرم گرفته بودم و احساس بدم بهش از بین رفته بود دیگه کمیل هم کمتر گیر میداد چندسری هم مجبورا گفتم پریناز بیاد خونمون این چندبار ک فریبا پریناز رو میاورد خونمون رفتارش با کمیل عجیب بود نرگس چندبار بهم گفت ک دیگه خودم برم خونشون و نیارمش اینجا باهام دعوا کرد ک چرا اینکارو میکنم و پای یه زن مطلقه رو به خونم باز میکنم ولی من ته دلم به کمیلم اعتماد داشتم ولی باز به اصرار نرگس و مامان حوری سعی کردم خودم برم خونشون فقط با خودم میگفتم زیادی نگران فریبا هستن ناخوداگاه یاد اخرین باری ک فریبا اینجا بود افتادم پیش کمیل قش قش میخندید و کمیلم مرتب لبخند میزد ته دلم یه جوری شد شاید حق با نرگس باشه اخمی کردم و رفتم سمت کمیل ک رو به روی تلویزیون لم داده بود وایستادم نگاهی بهم انداخت و گفت:هوم؟ -یه چیزی یادم اومد ک خیلی اعصابمو خورد کرد -چیه؟ -تو چرا اون روزی ک فریبا پریناز اورده بود برای نشون دادن کاراش باهاش قش قش میخندیدی متعجب گفت:من! -پس من! -چرت نگو ازاده -من چرت میگم! -حوصله ندارم خواهشا امروز به پرو پای من نپیچ سرشو به پشتی مبل تکیه داد ک گفتم:یعنی چی کمیل ..چرا امروز اینطوری شدی -چجوری شدم فقط حوصله ندارم یه روزم ک خونم تو بزن تو برجک من با بغض گفتم:خیلی بداخلاق شدی با قهر رومو گرفتم و رفتم اتاق به نرگس زنگ زدم و با گریه باهاش درد ودل کردم ک گفت کار اشتباهی کردم ک عصبی رفتم و اون چیزی ک تو ذهنم بوده به کمیل گفتم اشتباهمو قبول داشتم ولی بازم کمیل خیلی بداخلاق شده بود گوشیم زنگ خورد که دیدم اسم فریبا روش افتاده تصمیم گرفتم برم خونش و بهش بگم ک دیگه نمیتونم جلسه ی خصوصی بیام و محترمانه بگم اونم دیگه نیاد خونمون به بهونه ی نشون دادن کارای دخترش لباسمو پوشیدم و از خونه خواستم برم ک کمیل گفت:کجا؟ -بیرون کار دارم -لازم نکرده بری -کار دارممممم درو محکم بستم ورفتم #ادامه_دارد.... 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍁 @romankademazhabe ☘ 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍀 🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀

🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀 🍀 #بسم_الرب_الشهدا_والصدیقین #با_من_بمان_44 مردد دستمو رو زنگ خونشون گذاشتم یاد ذوق کودکانه پریناز موقع نقاشی کردن افتادم ولی با خودم گفتم دیگه دوست ندارم با فریبا ارتباطی داشته باشم ته دلم گفتم شاید این فقط یه حس حسادت زنانه باشه خواستم برگردم ک در حیاط باز شد فریبا متعجب بمن نگاه کرد و گفت:سلام ازاده جون پریناز ک این ساعت کلاس نداره لبخند تصنعی زدم و گفتم:نه رفتم خرید سرراه اومدم اینجا گفتم بهتون بگم ک مشکلم برطرف شده و دیگه خودم میتونم بیام خونتون به پریناز درس بدم دیگه لازم نیست زحمت بکشید اون همه راه بیاید خونمون انگار ک از چیزی ناراحت شده باشه گفت:واقعا؟ -بله ..من دیگه برم اقا کمیل منتظرمه نگران میشه ازش خداحافظی کردم و با تاکسی برگشتم سر راه رفتم مزار شهدا یکم درد دل کردم تا سبک بشم باید رو اعصابم مسلط باشم و با کمیل راه بیام شاید اینروزا فشار کاری زیادی بهش وارد بود کلید انداختم و رفتم خونه اونقدر تو مزار شهدا نشسته بودم ک یادم رفت به تاریکی میخورم ساعت هشت شب بود با دیدن کمیل ک عصبی تو خونه قدم میزد گفتم:سلام سمتم اومد و گفت:علیک سلام تا این موقع شب کجا بودی؟ -کار داشتم بعدشم هنوز ساعت هشته همچین میگی تا این موقع شب -ساعت هرچی ک باشه هوا تاریک شده و برای یک زن خوب نیست تنها بیرون باشه چه کاری داشتی بیرون چرا بهت گفتم لازم نکرده بری گوش ندادی به حرفم خیلی سرخود شدیا -چرا اینطوری رفتار میکنی کمیل قبلا هم چندبار اینطوری دیر کردم ولی تو اینقدر بهم نریختی راست و پوست کنده بگو چته -من چمه؟ چرا میخوای ثابت کنی که من چیزیم هست معلوم نیست خانوم تا این موقع شب کجا بوده با کی بوده پوزخندی زدم و گفتم:نترس بگو راحت حرفتو هرچی تو دلته بریز بیرون چرا نیش و کنایه میزنی!!! یه دفعه ای بگو با دوست پسرت بیرون بودی دیگه سیلی محکمی تو گوشم زد و گفت:دهنتو ببند بغض کردم ک کلافه پوفی کشیدو زیر لب گفت:ازاده با گریه رفتم سمت اتاق امیر علی اولین باری بود ک ازش سیلی میخوردم سرمو کنار تخت پسرم گذاشتم و حسابی گریه کردم دلم دقیقا از چی پر بود! یکم موهای امیر علی رو نوازش کردم که کتابشو کنار گذاشت وسمتم چرخید :مامانی چرا گریه میکنی گفتم:هیچی پسرم دلم برات تنگ شده بود برای همینه دستشو دور گردنم حلقه کرد و گفت:برای من گریه میکنی؟ -اره -مامانی گریه نکن وگرنه منم گریم میگیره ها با لبخند بوسش کردم ک کتابشو سمتم گرفت و گفت:من که بلد نیستم بخونمش توواسم قصه میگی -باشه عزیزدلم به نصفه هاش رسیدم ک متوجه شدم خواب رفته هنوز ساعت هشت و نیم بود امشب خیلی زود خوابید نفس عمیقی کشیدم و برای عوض کردن لباسام رفتم اتاقم کمیل ساکت رو تخت نشسته بود متوجه حضور من شد ک عکس العملی نشون نداد منم بالشت و پتومو برداشتم که برم اتاق امیر علی بخوابم ..... صبح از خواب پریدم که دیدم امیرعلی محکم بغلم کرده و خوابیده لبخندی زدم و صورتشو نوازش کردم:پسرم...عشق مامانی خوابش سبک بود چشماشو باز کرد بعد از اینکه صبحونشو دادم لباساشو پوشوندم ک بریم خونه مامان حوری امروز چون حال و حوصله ی کار نداشتم زنگ زدم مرخصی گرفتم کمیل ظاهرا خونه نبود یادداشت رو اپن گذاشته بود ک تا شب نمیاد خونه تو دلم گفتم :چه بهتر #ادامه_دارد.... 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍁 @romankademazhabe ☘ 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍀 🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀

🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀 🍀 #بسم_الرب_الشهدا_والصدیقین #با_من_بمان_45 نرگس و محمد هم خونه مامان حوری بودند امیرعلی مشغول بازی کردن با محمد بود که نرگس با خنده میگفت:میبینی چقدر با بچه ها خوب گرم میگیره گفتم:اره چرا بچه نمیاری؟ -فعلا زوده بابا شونه ای بالا انداختم ک گفت:کمیل کجاس؟ با بی تفاوتی گفتم :سرکار ، گفت تا شب نمیام -جدا؟ -اره -ولی به محمد گفته بود ک شرکت چند روزه به خاطر نبود مدیرش تعطیله متعجب بهش نگاه کردم و گفتم:واقعا؟؟؟ -اره والا حالا شاید خودش تو شرکت کاری داشته باشه شک تو دلم افتاد به گوشیش زنگ زدم خاموش بود کلافه سرمو میون دستام گرفتم ک نرگس گفت:چیزی شده؟ -کمیل هیچ وقت بهم دروغ نمیگفت -حالا شاید خودش رفته شرکت کاری داره بالاخره دست راست مدیره پیامکی از طرف فریبا واسم اومد اینو کجای دلم بزارم اولش توجهیی نکردم ولی بعر کنجکاو شدم ببینم چی نوشته:عزیزم فردا قراره از ایران بریم ..میشه امروز بیای ازهم خداحافظی کنیم جا خوردم یعنی قصد داشت از اینجا بره! ته دلم از اینکه بهش تو ذهنم بدبین بودم خجالت کشیدم با خودم گفتم برم هم از اونو پریناز خداحافظی کنم هم حلالیت بطلبم رو به نرگس گفتم:امیر علی پیشت باشه من میرم یه جایی بر میگردم -کجا -با فریبا کار دارم -بگم محمد برسونتت -نه خودم تاکسی میگیرم -ماشین هست دیگه - تعارف ندارم چادرمو سرم کردم و خواستم برم که زنگ در زده شد کمیل بود اومد داخل و درو بست نرگس:ازاده گفت تا شب نمیای -رفتم شرکت امروزم تعطیل بود دیدم خونه کسی نیست حدس زدم ازاده اینجا باشه با دیدن من اخمی کرد و گفت:باز کجا چادر پیچ کردی؟ -میرم خونه فریبا اینا -دیگه نمیخواد بری نرگس سمتمون اومد و گفت:عع کمیل ...چرا اینطوری میکنی -تو دخالت نکن رو به کمیل گفتم:زود برمیگردم میخواد بره از ایران برای خداحافظی میرم -گفتم ک نمیخواد برای هرچی...دیگه حق نداری بدون اجازه من چادر سرت کنی و از اینجا به اونجا بری..اصلا خوشم میاد زنم تو خیابونا ول بچرخه عصبی گفتم:یه جوری پیش محمد و نرگس حرف میزنی ک فکر کنن من صبح تا شب بیرونم! خجالت نمیکشی خودت میدونی تنها جایی ک بدون تو میرم خونه فریباس چیزی نگفت اخمش پررنگ تر شد -اصلا دیگه نمیخواد بری سرکار بشین خونه بچتو بزرگ کن چرا کمیل اینطوری شده بود! خودش تشویقم کرد برم دوره اموزش نقاشی بیینم -کمیل تو خودت گفتی برم اونجا کار کنم -حالاهم میگم نمیخواد بری اونجا کار کنی نمیخواد ... خم شد رو صورتم دوباره گفت:نمیخواد بعد با صدای بلند گفت:اقا من نمیخوام زنم دیگه کار کنه مگه زوره نمیخوام محمد بازوشو گرفت و گفت:چته کمیل خوب بشینین حرفاتونو تو ارامش بزنین جلو بچه اینطوری جروبحث نکنین #ادامه_دارد.... 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍁 @romankademazhabe ☘ 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍀 🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀

🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀 🍀 #ادامه_قسمت_چهل_و_پنجم #نویسنده_محمد_313 با بغض رو به کمیل گفتم:پس میرم مزار شهدا چیزی نگفت که منم بی وقفه از خونه رفتم بیرون تا مزار شهدا پیاده رفتم خودمم نفهمیدم چجوری رسیدم فقط چشم باز کردم که دیدم همون جای همیشگی خودمو کمیل نشستم از شهدا کمک خواستم برای حفظ زندگیم خدایا کمک کنم ! چشمامو بستم و با خودم زمزمه کردم:من باید عاقل باشم نباید لجبازی کنم بعد از اینکه اروم شدم خواستم برگردم خونه که فریبا زنگ زد جواب ندادم بهتره فعلا باهاش لج نکنم تا یکم اروم شد ازش بپرسم دلیل این تغییر عقیدش چیه باید منطقی برخورد کنم خواستم گوشیمو بندازم تو کیفم ک پیام داد:توروخدا بردار دوباره زنگ زد که کلافه و مردد به صفحه گوشی نگاه کردم فوقش صادقانه میگم که کمیل اجازه نمیده دیگه کار کنم جواب دادم که دیدم با گریه گفت:الوووو ازاده.... -چیشده؟ -شوهرم اومد پرینازو با خودش برد کمکم کن ازاده من بدون دخترم میمیرم من چمدونامو جمع کرده بودم هق هق کنان گریه کرد دلم واسش میسوخت:فقط یه ساعت بیا پیشم ازاده به کمکت نیاز دارم بخدا جز تو کسی رو نمیشناسم تواین شهر غریبم شوهر سابق گور به گور شدمم ک خودت میدونی چجوری ادمیه لبمو به دندون گرفتم و گفتم:باشه به کمیل میگم میام -تورو به امام زمان کمکم کن ازاده دلم ریش میشد از لحن ملتمسانه فریبا به کمیل زنگ زدم بازم خاموش بود یکم قدم زدم و باخودم فکر کردم دست اخر گفتم فقط یه ساعت میرم ببینم چیشده بعدش ک برگشتم خونه به کمیل میگم تا خونشون دربست گرفتم زنگو زدم که تو ایفون گفت:بیا بالا عزیزم خوش اومدی صداش گرفته بود رفتم داخل تو بغلم یکم گریه کرد تا به سختی تونستم ارومش کنم:پریناز همه زندگی منه -اروم باش عزیزم به خدا توکل کن فین فین کنان گفت :برم واست یه چیزی بیارم اصلا حواسم نبود خندیدم و گفتم:فدای سرت من باید سریع برگردم کمیل منتظرمه -خوش به حالت ازاده...یکی رو داری که عاشقته نگرانت میشه من خیلی تنها و بیپناه هستم یاد چندسال پیش خودم افتادم دستشو گرفتم و لبخند زدم از جاش بلند شد و رفت اشپزخونش که زیر زمین میخورد پایین یه مدت گذشت که دیدم خبری ازش نیومد نگران خواستم برم دنبالش ک با شنیدن صدای کسی متعجب چرخیدم:به به ازاده خانوم #ادامه_دارد.... 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍁 @romankademazhabe ☘ 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍀 🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀

🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀 🍀 #بسم_الرب_الشهدا_والصدیقین #با_من_بمان_46 مرد جوونی اومد سمتم و مقابلم دست به جیب ایستاد رو به فریبا گفتم:تو که گفتی تنهام جوابی نشنیدم دلم پر اشوب شد -قیافم واست اشنا نیس؟ خوب دقت کردم ک احساس کردم میشناسمش اگه اشتباه نکنم منصور بود! تنها تفاوتش با پنج سال قبل اینه ک ریش گذاشته بود و موهاشو رنگ کرده بود چندبار خونه پدرم دیده بودمش که باهم قمار میکردند تو اخرین قمار پدرم منو به اون باخت من زیر بار نرفتم که منو دزدیدن و به اون مهمونی بردن به ذهنم فشار اوردم ک یادم اومد فریبا همون دختریه که با منصور دیده بودمش دستامو رو گونم گذاشتم و به خاطر اومدنم به اینجا خودمو سرزنش کردم -دلیلی برای موندم اینجا نمیبینم سمت در خروجی رفتم و دستگیره رو بالا پایین کردم ک دیدم قفله سمت منصور چرخیدم و گفتم:درو باز کن پوزخندی زد و گفت:اول وایستا و حرفامو گوش کن -من هیچ تمایلی برای شنیدن حرفات ندارم فریبا دست به سینه ایستاد و گفت:چاره ی دیگه ای هم نداری بهش با نفرت نگاه کردم که منصور اسلحه ای از پشت سرش در اورد و گفت:گفتم بشین روی یکی از مبلا نشستم که قدم زنان شروع به حرف زدن کرد:از بچگی توسری خور بودم...همه زندگیم پر شده بود از توسری های خانوادم کمیل سر به زیری ک مرتب تو مدرسه و درساش تشویق میشدو تو سر من میکوبیدن از همون بچگی با این عقده بزرگ شدم وقتی با گروه های آتئیستی اشنا شدم تصمیم گرفتم از دین خارج بشم اعتقادی به این چیزا نداشتم الان میفهمم که چقدر احمق بودم ولی دیگه خیلی دیر شده اب از سرم گذشته راه برگشتیم نیست من تا خرخره تو کثافت غرق شدم میخواستم کمیلم با خودم غرق کنم برای همین باهاش دوست شدم و الکی گفتم میخوام توبه کنم نفرت من از جایی شروع شد ک پدرم به خاطر تصادفی ک پدر کمیل بیست سال پیش کرد پاهاشو از دست داد اگه به جای کمیل که اون موقع ده دوازده سالش بود پدرمو نجات میدادن الان پاهاش سالم بود من به خاطر پدرم از بچگی کار میکردم تا کمک خرج خانواده باشم ولی پدرم منو با بیرحمی از خونش بیرون انداخت و بهم گفت تو کثافتی پوزخندی زد و ادامه داد: #ادامه_دارد.... 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍁 @romankademazhabe ☘ 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍀 🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀

🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀 🍀 #ادامه_قسمت_چهل_و_ششم #نویسنده_محمد_313 وقتی گفتن سمانه رو نشون کمیل کردن دیگه نفرتم از کمیل به اوج رسید سمانه حق من بود من از کمیل بزرگتر بودم دیوونش بودم اونوقت اون نامردا میخواستن زن کمیل بشه من همه این کارو کردم ک زندگیشو مثل خودم خراب کنم تو ک وارد زندگیش شدی خوشبخت شد بچه دار شدین ..هه نمیتونم تحمل کنم نقشم خراب شده باشه میخوام همونطور که تورو وارد زندگیش کردم از زندگیش حذف کنم گفتم:تو هیچ غلطی نمیتونی بکنی...تو ی ادم کینه ای و خودخواهی هستی که داری یه ادم بیگناه رو به خاطر گناهای خودت مجازات میکنی -خفه شو اسلحشو سمتم گرفت:فقط خفه شو و گوش کن وگرنه میفرستمت پیش پدرت -توی عوضی پدرمو کشتی..میدونستم کار خودت کثافتته -اره من کشتمتش...مرتیکه مفنگی فکر میکرد میتونه راه به راه ازم باج بگیره..از شر یه انگل جامعه خلاص شدیم خنده ای سر داد که پوزخندی زدم و گفتم:برات متاسفم جلو گریمو گرفتم تا ضعفمو نشون ندم ته دلم به شهدا متصل شدم فریبا:زودتر کارو یکسره کن منصور پریناز خونه مامانم ایناس باید زودتر بریم پرواز داریم منصور ماشه ی تفنگشو کشید و گفت:متاسفم ازاده خانوم اینجا ته خطه دلم نمیخواد قبل رفتنتم خونی بیینم برای همین بی سروصدا از دستت راحت میشم ک بری پیش پدر عملیت گرچه شاید به نفع کمیل باشه ک از دست زنی که پنج سال پیش باعث بی ابروییش شد خلاص شه خندید و گفت:ببرش تو اتاق فریبا بازمو گرفت که گفتم:بمن دست نزن -خفه شو و راه بیفت منو بزور داخل اتاقی انداخت و دست و پامو بست خواست دهنمو ببنده ک گفتم:خیلی نامردی پوزخندی زد و دهنمو بست چیزی مثل کپسول اورد و شیرشو باز کرد -تا یک ساعت دیگه بی سر وصدا با گاز مونوکسید کربن خفه میشی بای بای مربی مهربون خندید و در اتاقو قفل کرد هرچی سعی کردم دستامو باز کنم بی فایده بود با گریه گفتم:کمممیل چهره ی معصوم امیر علی جلو چشام بود کاش هیچ وقت نمیومدم سرم گیج میرفت چندبار سرفه کردم و سعی کردم نفس نکشم ولی نمیشد صدای قدم زدن کسی رو شنیدم چشام نیمه باز بود کسی خودشو محکم به در کوبید و فریاد زنان گفت:ازاده...ازاده دیگه نفهمیدم چیشد #ادامه_دارد.... 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍁 @romankademazhabe ☘ 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍀 🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀

🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀 🍀 #بسم_الرب_الشهدا_والصدیقین #با_من_بمان_47 چشمامو باز کردم که دیدم رو تخت بیمارستانم سینم خز خز میکرد به سختی داشتم نفس میکشیدم سرمو یکم تکون دادم که دیدم کمیل کنار تختم نشسته و خوابش برده پرستاری وارد اتاق شد و بهم گفت:به سیستم تنفسیت کپسول اکسیژن وصل کردیم سعی کن زیاد حرف نزنی شوهرت از دیشب بالا سرت نشسته تا به هوش بیای گریه کردم باورم نمیشد زندم و الان اینجام چیشد ک نجات پیدا کردم نفسم به سختی بالا میومد گفتم:نمیتونم خوب ببینم -طبیعیه با گاز خطرناکی مسموم شده بودی خدا بهت رحم کرد احتمالا تا مدت زیادی سردرد و سرگیجه داشته باشی چشمام بی نهایت میسوختن حالم اصلا خوب نبود کمیل ک خوابش سبک بود سرشو از لبه ی تخت برداشت و دستاشو رو صورتش کشید پرستار :خوب حالا ک خانومتون به هوش اومده اینجارو ترک کنید دیگه بیشتر از این نمیتونم اجازه بدم بمونید هروقت منتقل شدن بخش میتونید کنارش باشید کمیل:پس فقط چند دقیقه دیگه بزارید بمونم -باشه فقط کوتاه از اتاق بیرون رفت که خجالت زده چشمامو بستم منتظر بودم سرزنشم کنه سرم داد بزنه ولی هیچی نگفت دستمو گرفت و گفت:این مدت منصور مرتب بمن زنگ میزد و میگفت ک منو ازاده میخوایم از ایران فرار کنیم میدونستم دروغ میگفت ازش خواستم برای همیشه از زندگیم بره بیرون ولی اون مصرانه از باجه های مخابرات بهم زنگ میزد برای همین کلافه و بیحوصله شده بودم از یه طرف شرکت داشت ورشکست میشد و مدیرش بمن فشار میاورد منو ببخش ازاده با گریه گفتم:همش تقصیر منه -ازاده باور کن تو و امیر علی زندگی من هستین اگه چیزی میگم به خاطر اینکه برای من با ارزشی اگه یه ثانیه دیرتر میرسیدم تو با اون گاز لعنتی خفه میشدی من نابود میشدم ازاده نابود میشدم بغض کرده بود -چجوری پیدام کردی؟ اونقدر دیر کردی که رفتم مزار شهدارو زیر و رو کردم نگرانت بودم نرگس گفت شاید خونه فریبا باشی از دستت اونقدر عصبی شدم که با خودم گفتم اگه اونجا باشه حسابشو میرسم خندید ک لبخند بیجونی زدم -ماشین منصورو میشناختم دلم هزار راه رفت زنگ زدم به محمد گفت کاری نکنم تا زنگ بزنه به اگاهی اطلاع بده منصورو فریبا رو تو فرودگاه گرفتن خداروشکر که من زودتر اومدم داخل خونه وگرنه برای همیشه از دستت میدادم با گریه گفتم:نمیتونم خوب نفس بکشم چشمام خیلی میسوزن دارم میمیرم کمیل با ناراحتی دستمو فشرد و گفت:چیکار کنم ازاده بهم بگو چیکار کنم ک درد نکشی با گریه جواب دادم:دارم میمیرم میدونم ک اخر عمرمه اگه اتفاقی واسم افتاد مواظب امیر علی باشه عصبی گفت:ادامه نده دیوونه کی گفته قراره اتفاقی بیفته اینا علائم مسمومیته خوب میشی یکم زمان بگذره قوی باش عزیزم سرمو تکون دادم و بی جان گفتم:سرم دارم میترکه حالت تهوع دارم دیگه نمیتونم تحمل کنم کمیل با حال خراب از جاش بلند شد و گفت:میرم دکترو بیارم احساس میکردم نفسای اخرمه اشکام بی وقفه سرازیر میشدند من میدونستم ک گاز خطرناکیه اون موقع ها یکی از همسایه هامون به خاطر خراب بودن بخاریش پسرش با این گاز مسموم شد بعد یکی دوروزم نتونست طاقت بیاره و مرد تو دلم گفتم:خدایا اگه اخرای عمرمه پسرمو به تو میسپارم احساس سبکی میکردم هوای مرگ اطرافمو گرفته بودم دلم برای شنیدن خنده های امیر علی تنگ شده بود با شنیدن صدای قدم زدن کسی چشمامو به سختی باز کردم که کمیل گفت:یکم طاقت بیار الان دکتر میاد بهش لبخندی زدم ک گفت:چرا اینطوری نگام میکنی با صدای ضعیفی گفتم:خیلی دوست دارم کمیل از خدا ممنونم ک تورو تو زندگیم قرار داد قفسه ی سینم به شدت درد میکرد یکم سرفه کردم ک کمیل اشکاشو پاک کرد و گفت:بخدا اگه بخوای تنهام بزاری هیچ وقت نمیبخشمت تو باید خوب بشی ازاده تو حق نداری تنهام بزاری اونقدر سرفه کردم که احساس کردم تا چند دقیقه دیگه خون بالا میارم خیلی حال بدی داشتم چشام کاسه ی خون شده بودند سردرد امونمو بریده بود بین خواب وبیداری بودم که یه عده ادم با روپوش سفید اطرافمو گرفتن و اخرین چیزی ک دیدم نگاه گریون کمیل بود #ادامه_دارد.... 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍁 @romankademazhabe ☘ 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘

🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀 🍀 #بسم_الرب_الشهدا_والصدیقین #با_من_بمان_48 تو کسی که خنده اش طعم زمستان میدهد/ من همان که ابتدایش بوی پایان میدهد/ خوب میدانم که یک شب ، یک شب بی انتها/ عشق روی دستهای بی کسم جان میدهد *** منتظر پشت شیشه اتاق ایستاده بود تسبیحش را در دستش فشرد و گفت:خدایا من ازاده رو از خودت میخوام....نذر میکنم اگه حالش خوب شه هرسال اربعین پیاده تا کربلا بریم دیگر طاقت درد کشیدن های ازاده را نداشت -یا امام حسین یه عمر به عشق خودت نوحه خوندم روضه خوندم حالاهم منت نمیزارم فقط بیا و روی منو زمین ننداز فردا عاشوراس تورو جون زینبت دعا کن ازاده خوب شه از خدا بخواه بهم برش گردونه دستی روی شانه اش قرار گرفت ک برگشت محمد:حالش چطوره؟ -دکترش گفت اگه تا فردا حالش بهتر نشه ممکنه دیگه هیچ وقت نتونه چشماشو باز کنه شدیدا مسموم شده خودش را در اغوش مردانه محمد انداخت:اشوبم محمد..اشوبم..برای حال دلم دعا کن..برای ازاده دعا کن -خدابزرگه..تنها کاری ک از دستمون برمیاد دعا کردنه از او جدا شد و گفت: -امیر علی خوبه؟ -مامان پیشش موند نرگس مضطرب گفت:بیچاره امیرعلی بدون ازاده دق میکنه محمد اخمی کرد و به کمیل اشاره کرد که نرگس با گریه سرشو تکون داد و پایین انداخت -راستی کمیل..امروز حاج رضا زنگ زد قرار بزاره امشب مسجدشون نوحه خونی کنی امشب شب عاشوراس بهش میگم حالت مساعد نیست و کنسلش میکنم... دستش را روی شانه ی محمد زد و گفت:نه میرم -ولی حالت خوب نیست -حال من اونجا بهتر میشه #ادامه_دارد.... 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍁 @romankademazhabe ☘ 🍁🍁🍁🍁🍁❄️☘☘☘☘☘ 🍀 🌼🍀 🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀 🌼🍀🌼🍀🌼🍀🌼🍀