✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز نوزدهم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓یک عزاداری مورد رضایت اهل‌بیت علیهم‌السلام چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟ ✅ در جواب باید عرض کنیم عزاداری دو حیث دارد: یک حیث محتوایی است و مطالبی که گفته می‌شود؛ یک حیث قالب و شیوه عزاداری است؛ از نظر محتوا آنچه که گفته می‌شود نباید مطالب حرام و خلاف شرع باشد، یعنی دروغ نباشد، غلو نباشد، موجب وهن مذهب نباشد، موجب تنقیص مقام معصومین علیهم‌السلام نباشد و همچنین موجب پایین آمدن مقام خود مومنین و عزاداران هم نباشد؛ یعنی از نظر محتوا مطالب مستند باشد؛ خلاف عقاید مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام نباشد، خلاف مرام اهل‌بیت علیهم‌السلام نباشد؛ (اما) نسبت به شیوه عزاداری، اولاً همراه با کار حرام نباشد مثل موسیقی حرام و امثال این‌ها، و (ثانیاً) موجب وهن مذهب هم نباشد، یعنی کاری نکنند که سوژه به دست دشمنان بیفتد و با این شیوه عزاداری که داریم، آنها علیه مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام و پیروان مکتب اهل‌بیت، تبلیغ سوء داشته باشند؛ اجمالا این را می‌توانیم ویژگی‌های عزاداری مناسب مورد رضایت اهل‌بیت علیهم‌السلام برشماریم. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «پرچمداران عزت و استقامت» روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠۵/٢۶ ✍️ مناسبت روز: در ۲۶ مرداد سال ۱۳۶۹ شمسی، میهن اسلامی ما، شاهد حضور اولین گروه از آزادگان سرافرازی بود که در هشت سال دفاع مقدس مجاهدانه از دین و شرف و ناموس کشور ایران پاسداری کرده و پس از سال‌ها اسارت در زندان‌های مخوف رژیم بعثی عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند؛ آزادگانی که به راستی باید آنان را پرچمداران عزت و استقامت، و راضی‌ترین افراد به قضای الهی دانست، چنانچه در سال‌های سخت اسارت، خود را از زنجیرهای نفسانی رهانیده، و به حق، مدال «آزادگی» را کسب کرده‌اند؛ البته امروز، علاوه بر تقدیر از صبر عظیم آزادگان، می‌بایست به شکیبایی و صبر جمیل خانواده این آزاد مردان نیز اشاره کرد، پدران و مادران و همسرانی که وعده الهی «وَبَشِّرِ الصَّابرِین»، برای آن‌ها تحقق یافت و پس از سال‌های نگرانی و اضطراب، چشمان منتظرشان به دیدار یوسف کنعانیشان روشن شد؛ لذا مسلماً مقام و اجر و پاداش آنان نیز هم‌چون آزادگان سرافراز است؛ چنانچه رهبر معظم انقلاب فرمودند: «اجر آزادگان یک طرف؛ و اجر خانواده‌ آنان، همسران، فرزندان، پدرها، مادرها، و نزدیکان، یک طرف... احساس آن‌ها سخت‌تر و تلخ‌تر از احساس خانواده‌ی شهدا بود... لذا اجر آنها هم خیلی والا و بلند است...» (سخنان معظم‌له مورخ ۱۳۹۱/۰۵/۲۵) بنابراین یکی از نکات درس‌آموز در روز ورود آزادگان به ایران اسلامی، توجه به صبر و استقامت ستودنی آنان و خانواده گرامی ایشان است؛ ✍️ اما نکته مهم دیگر که باید در این روز مورد توجه قرار گیرد، مسئله‌ی «عبرت‌آموزی و تحقق سنت الهی» است، چنانچه رهبر فرزانه انقلاب در این زمینه نیز فرمودند: «شاید آن روزی که اسیر جنگ تحمیلی، جوان مسلمان ایرانی... در آن سلول با آن شکنجه‌ها زندگی می‌کرد، به حسب ظاهر دریچه‌ی امیدی به روی او باز نبود؛ شاید تصور می‌کرد که در این وضعیت... سرانجامی جز مرگ و کشته شدن نداشته باشد؛ (اما) امروز واقعیت را نگاه کنید، ببینید چه اتفاقی افتاده است؛ آنها کجایند! شما (آزادگان) کجائید! این یک عبرت است؛ این نشانه‌ی درستی و راستی و صدق وعده‌ی الهی است؛ (ما باید) به وعده‌ی الهی ایمان بیاوریم؛ به راست بودن وعده‌های الهی، باور و اعتقاد عمیق پیدا کنیم؛ اگر (خداوند) می‌فرماید: «وَ لَيَنْصُرَنَّ اللهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللهَ لَقَوِيٌّ عَزيزٌ»(حج/۴٠): (كسانى را كه خدا را يارى كنند، يارى مى‌كند) معنای آن را درک کنیم؛ آن روز شما در مقابل مأمور شکنجه یا رئیس زندان یا مأمور بعثی مواجه بودید با آن فشار؛ امروز ملت ایران در مقابل آمریکا مواجه است با چالش‌های (مختلف)؛ اما همان قضیه است... و وعده‌ی خدا راست است..؛ امروز هم همین مسئله برای ملت ایران هست؛ اگر ما آنچه که خدای متعال گفته، عمل کنیم، هم‌چنان که شما در دوران اسارت عمل کردید؛ قطعاً پیروزی با ملت ایران است؛ این یک عبرت (و درس) است؛ (ببینید) آنهایی که به شما می‌گفتند تا ابد باید در این زندان بمانید، یا می‌گفتند شما را اعدام خواهیم کرد، خودشان به زباله‌دان تاریخ افتادند، خودشان اعدام شدند، خودشان نابود شدند؛ (اما) شما امروز بحمداللّه در جمهوری اسلامی، سرافراز و با عزت دارید زندگی می‌کنید؛ این درس است! یک بار دیگر هم ما در گذشته این درس را داشتیم؛ بعضی‌هامان باور نمی‌کردیم که در دوران اختناق و طاغوت (بتوانیم پیروز شویم)؛ کسانی می‌گفتند آقا، «مشت است و درفش»، بی‌خود ایستادگی و مقاومت می‌کنید! یک عده‌ای هم می‌گفتند نه، «صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِر»: «از ميان مؤمنان مردانى هستند كه آنچه را با خداوند پيمان بسته بودند صادقانه وفا كردند، برخى از آنان پيمانشان را عمل كردند (و به شهادت رسيدند) و بعضى ديگر در انتظار (شهادت) هستند...» (احزاب/٢٣)؛ (در هر حال) خدای متعال حادثه‌ای را پیش آورد که در دنیا هیچ‌کس باور نمی‌کرد! نه این‌که در ایران کسی باور نمی‌کرد، بلکه در دنیا هم کسی باور نمی‌کرد که آنچه آمریکایی‌ها آن را جزیره‌ی ثبات می‌دانستند، اینجور دستخوش طوفانی بشود که در نهایت به انزوای آمریکا، به انزوای استکبار، به انزوای انگلیس و عمّال و مزدورانشان منتهی شود؛ امروز هم همین است؛ امروز هم شما دنیا را نگاه کنید؛ نشانه‌هایی هم پیداست؛ مکرر عرض کردیم؛ دنیا در حال عبور از یک گذرگاه و رسیدن به یک وضع جدید و ماجرای جدیدی است؛ رفتار ما، نیت ما، عمل ما در شکل‌گیری این وضعیت جدید، تعیین‌کننده است؛ برای این‌که دلهامان قرص شود، برای اینکه راه را گم نکنیم، زندگی شما آزادگان می‌تواند برای ما یک ستاره‌ی راهنما باشد...» (سخنان معظم‌له مورخ ۱۳۹۱/۰۵/۲۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز بیستم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓آیا پوشیدن لباس مشکی (از ابتدای محرم) تا اربعین حسینی اشکالی دارد؟ ✅ پوشیدن لباس مشکی در ایام عزاداری خاندان عصمت و طهارت (ع) به منظور تعظیم شعائر الهی و اظهار حزن و اندوه موجب ترتب ثواب الهی است. ❓مقداری برنج با نرخ دولتی برای مراسم محرم و عزاداری امام حسین (ع) به هیئت‌های مساجد داده شده است؛ آیا می‌توان در ایام اربعین برای زائرانی که به عراق می روند، آن را مصرف کرد؟ ✅ جایز نیست و باید در همان هیئت‌های مساجد برای مراسم محرم و عزاداری مصرف گردد. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «سیاهِ رو سپید» روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠۵/٢٧ ✍️ مناسبت روز: امروز بیستمین روز از ماه محرم‌الحرام است که علامه مجلسی (ره) روایتی را از امام باقر (ع) نقل کرده که در چنین روزی، جمعى از بنى‌اسد بدن شریف «جون» غلام جناب ابوذر غفارى (ره) را در کربلا پیدا کرده و دفن نمودند، در حالی که پس از ده روز از زمان شهادت، بوى مُشک از جنازه او به مشام می‌رسید! [بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۳] «جون» فردی سیاه‌پوست اهل نوبَه (منطقه‌ای در آفریقا) و غلام فضل بن عباس بن عبدالمطلب بود که امیرالمومنین (ع) او را خریداری و به ابوذر غفاری (ره) بخشیدند؛ او بعد از رحلت جناب ابوذر (ره) در ربذه، به مدینه بازگشت و در خدمت امیرالمؤمنین (ع)، و بعد از ایشان به خدمت امام حسن (ع)، و سپس به خدمت امام حسین (ع) رسید و همراه آن حضرت از مدینه به مکه و از آنجا به کربلا آمد؛ ظاهراً او در تعمیر و آماده‌سازی اسلحه مهارت داشته، چنانچه در نقلی از امام سجاد(ع) در شب عاشورا آمده است که جون در خیمه امام حسین(ع) مشغول آماده‌سازی شمشیر آن حضرت بود؛ (تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۰) سید ابن طاووس (ره) چنین آورده که امام حسین (ع) در روز عاشورا، «جون» که در حدود ٩٠ سالگی بود را از رفتن به میدان بازداشتند و به او فرمودند: من به تو اجازه می‌دهم (که از این سرزمین بروی و جان خود را حفظ کنی) تو همراه ما برای عافیت آمدی، پس در گرفتاری ما، خود را مبتلا مساز؛ ولی جون در جواب گفت: «ای فرزند رسول خدا، آیا سزاوار است که من در زمان خوشی، نان‌خور شما باشم، ولی در سختی‌ها شما را تنها بگذارم؟ به خدا سوگند، که (در این دنیا) بویم بد، نژادم پست، و رنگم سیاه است؛ پس بر من منت گذارید و مرا به بهشت رسانید تا بدنم خوش‌بو، نژادم شریف و رویم سفید گردد! به خدا سوگند، هرگز از شما جدا نمی‌شوم تا اینکه خون من با خون شما درآمیزد» و سپس به میدان رفت و جنگ نمایانی نمود؛ (لهوف، ص ١٠٨؛ و اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۰۵) خوارزمی در مقتل الحسین (ع) این رجز را در میدان نبرد برای «جون» ذکر کرده که با صدای بلند رو به لشگر عمربن سعد ملعون گفت: «ای بدکاران، چگونه می‌بینند ضربات این سیاه را با شمشیری که در راه فرزندان پیامبر خدا کشیده شده است؛ آری، من با دست و زبان از آنان حمایت می‌کنم و با این کار، امید دارم که در روز ورود به صحنهٔ محشر به بهشت وارد شوم؛ زمانی که شفاعت کننده‌ای همانند احمد (ص)، در پیشگاه خدا نیست» (مقتل‌الحسین خوارزمی، ج۲، ص۲۳) او سپس به جمع لشگریان دشمن زد و به روایتی ٢۵ نفر و به روایت دیگر ٧٠ نفر از آنان را به درک واصل کرد تا این‌که زخم‌هاى فراوانى بر او وارد شد و ضربتی به سر او خورد و از روی اسب به زمین افتاد و نام خود را در میان هفتاد و دو سردار شهید حسینی ثبت نمود؛ (مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۳) در این وقت، امام حسین (ع) خود را به جون رساندند و سرش را به دامن گرفته و بلندبلند گریستند و سپس دست مبارک را بر سر و صورت جون کشیده و فرمودند: «اللّهُمِّ بَیِّض وَجْهَهُ وَ طَیِّب ریحَهُ وَاحْشُرْهُ مَعَ مُحَمَّد وَ آل مُحَمَّد علیهم‌السلام: بارالها رویش را سفید و بویش را خوش فرما و با خاندان محمد و آل محمد علیهم‌السلام محشورش فرما». (اعیان‌الشیعه، ج۱، ص۶۰۵؛ مورخین آورده‌اند که بنی‌اسد پیکر معطر و نورانی «جون» را در کنار دیگر شهدای کربلا، پایین پای امام حسین(ع) به خاک سپردند که امروزه زیارتگاه ده‌ها میلیون‌ زائر حسینی در کربلای معلا است و مقام بلند وی تا بدان جاست که امام زمان (عج) در «زیارت ناحیه مقدّسه» بر او سلام می‌دهند و در «زیارت الشهداء» نیز چنین آمده: «اَلسَّلَامُ عَلَی جَوْنٍ مَوْلَی أَبِی‌ذَرٍّ الْغِفَارِی». ✍️ روی سپید و نورانی، و بوی عطر حسینی، و رضوان همراه با محمد و آل محمد (ص) گوارای وجودش، و شفاعتش شامل همه‌ی شیعیان و محبین حضرت اباعبدالله الحسین (ع) باد. رو سیاهی که می‌رسد اینجا عاقبت روسپید خواهد شد سیب می‌بوید و کنار حسین در نهایت شهید خواهد شد انس با همنشین اثر دارد باید از شیشه عطر بردارد آن گِلی که کنار گل باشد مست بوی عبیر خواهد شد هر که چشمش به چشم او افتاد دل به عشقِ ولایت او داد صبح خیمه، سیاه گر بوده ظهر میدان، سفید خواهد شد... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز بیست و یکم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓با توجه به طعام‌هایی که در ایام محرم داده می‌شود و انسان به حلال بودن آن‌ها یقین ندارد، آیا خوردن آن‌ها اشکال دارد؟ لطفاً هم از نظر فقهی و هم از نظر اخلاقی پاسخ فرمایید؛ اگر نذری کسی که خمس نمی‌دهد را بخوریم چطور؟ ✅ در مواردی که انسان به حرام بودن غذایی یقین ندارد، مثلاً عزاداران را اطعام می‌کنند یا غذایی آماده کرده‌اند در این ایام و برای شما می‌آورند یا فردی نذری می‌دهد و شما (حتی اگر) یقین دارید که خمس نمی‌دهد، به نظر حضرت آقا، خوردن آن غذا اشکال ندارد؛ چون یقین به حرام بودن یا مخلوط به حرام بودن آن (غذا) ندارید؛ اما از نظر اخلاقی (چون سؤال کردید) بعضی‌ها می‌گویند اگر پول خمس در آن باشد، ممکن است اثر وضعی داشته باشد؛ (لذا) اگر بتوانید احتیاط کنید، خوب است؛ به این معنا که اگر تبعات سویی ندارد، نخورید یا قبول نکنید، یا این‌که اگر مثلاً شبهه دارید که متعلق خمس است، خودتان خمسش را بپردازید یا اگر موردی هست که ممکن است از باب شبهه حرام شک داشته باشید، یعنی مثلاً مال مردم باشد، به عنوان رد مظالم بپردازید؛ گرچه واجب نیست... 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «سقوط دولت مصدق، نتیجه جدایی از دین و روحانیت» روز جمعه، ١۴٠١/٠۵/٢٨ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز كودتای آمريكایی‌‌-انگلیسی عليه نهضت ملی ايران و سرنگونی دولت «دكتر مصدق» در سال ١٣٣٢ هجری شمسی است، لذا سخن امروز را به این واقعه‌ی تلخِ عبرت‌آموز اختصاص می‌دهیم؛ نهضت ملى ايران با رهبرى آيت‌اللَّه سيدابوالقاسم كاشانی (ره) و مبارزات قهرمانانه ملت مسلمان ايران در ٣٠ تير ١٣٣١ به اوج خود رسيد و طومار استبداد و استعمار درهم پيچد و دکتر مصدق دولت را به دست گرفت، اما متأسفانه در طول نزدیک به سیزده ماه اتفاقاتی رخ داد كه نهضت مردمى ایران از مسير اصلى خارج شد و بالاخره با یک کودتای نظامی، دولت مصدق سقوط کرد؛ هرچند که اين واقعه بسیار تلخ تاريخی، خیلی زود شیرینی نهضت ملی شدن صنعت نفت را از بین برد، اما در‌س‌های فراوانی برای ملت ايران به همراه داشت که بسیاری از مورخین و سیاستمداران داخلی و خارجی آن را بررسی و تحلیل نموده‌اند؛ یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌ها و اندیشمندانی که این واقعه تاریخی را نقد کرده‌اند، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) هستند که در سخنرانی‌های مختلف به علل و عوامل شکست نهضت ملی شدن صنعت نفت پرداخته‌اند، که در ادامه به بخشی از یکی از سخنرانی‌های معظم‌له در‌این‌باره اشاره می‌نمائیم: «من به جوانان عرض می‌کنم، با تاریخ گذشته‌ی نزدیک کشورتان آشنا شوید؛ چون یکی از راه‌های فریب و اغواگری، تحریف تاریخ است که امروز متأسفانه این کار به‌وفور صورت می‌گیرد؛ مرحوم کاشانی کسی است که به کمک ایشان، دکتر مصدّق و دیگر سرانِ نهضت ملی شدن صنعت نفت توانستند حمایت مردم را به این حرکت جلب کنند؛ والاّ حمایت مردم جلب نمی‌شد! کسی مصدّق را نمی‌شناخت! کسی معنای ملی شدن صنعت نفت را نمی‌دانست... (در این میان) مرحوم آیةاللَّه کاشانی وارد میدان شد؛ سابقه‌ی این مرد را، علماء می‌شناختند و مردم ایران هم به ایشان ارادت داشتند؛ او کسی بود که به وسیله‌ی قشون غاصبِ مداخله‌گرِ انگلیس در ایران، از کشور تبعید شده بود... وقتی که از تبعید به تهران برگشت، امواج احساسات و ارادت مردم نسبت به این روحانی مجاهد و مبارز، چنان توفانی به راه انداخت که همه‌ی دشمنان را پس زد و انگلیسی‌ها و دیگران حساب کار خود را کردند و فهمیدند که مبارزه با این عالم روحانی به جایی نخواهد رسید؛ بعد (از آن) مرحوم آیةاللَّه کاشانی به عنوان نماینده‌ی مردم تهران و رئیس مجلس آن روز، از طرح ملی شدن صنعت نفت حمایت کرد... او چنان دل‌های مردم را مثل مغناطیس به خود جذب می‌کرد که هیچ عامل دیگری نمی‌توانست جای این حرکت را بگیرد و به این ترتیب در سال ۱۳۲۹ شمسی... مردم طرفدار ملی‌شدن صنعت نفت ایران شدند و علیرغم این‌که محمدرضا (شاه) موافق نخست‌وزیری مصدّق نبود، به پشتیبانی حمایت مردمی، مصدّق نخست‌وزیر شد؛ (بی‌شک) اگر مرحوم آیةاللَّه کاشانی این حمایت عظیم مردمی را برای مصدّق به وجود نمی‌آورد، او نخست‌وزیر نمی‌شد... این‌ها جزو واضحات تاریخ است..؛ (اما نکته) بسیار مهم این ماجرا این است که... دشمن (در این زمان) فهمید که راز پیروزی ملت ایران چیست! لذا درصدد برآمد تا سیاسیّون و سردمداران دولتی را از «روحانیت و دین» جدا کند و متأسفانه موفّق هم شدند..؛ (از شروع نهضت تا سرنگونی دولت مصدق) یک سال و یک ماه بیشتر طول نکشید؛ در این مدت با وساطت ایادی ضدّ استقلال این کشور و با توطئه‌ی دشمنان این ملت، دکتر مصدّق مرتّب فاصله‌ی خود را با آقای کاشانی زیاد کرد، تا این‌که آیةاللَّه کاشانی چند روز قبل از ماجرای ۲۸ مرداد نامه نوشت که من می‌ترسم با این وضعی که دارید، علیه شما کودتا کنند... (اما) دکتر مصدّق گفت: من مستظهر (متکی) به پشتیبانی مردم ایران هستم! اشتباه او همین‌جا بود؛ ملت ایران را سرانگشت روحانیت، کسی مثل آیةاللَّه کاشانی وادار می‌کرد که صحنه‌ها را پُر کند و به میدان بیاید و جان خود را به خطر بیندازد؛ (لذا) در ۲۸ مرداد که... دولت مصدّق او (مرحوم کاشانی) را منزوی و از خود جدا کرده بود... مردم نیز در صحنه حضور نداشتند؛ و کودتاچیان مأمور مستقیم آمريکا... مصدّق را سرنگون کردند؛ پس از آن هم دیکتاتوریِ محمدرضاشاهی به وجود آمد که بیست‌وپنج سال این ملت زیر چکمه‌های دیکتاتوری او لگدمال شد و ملی شدن صنعت نفت هم در واقع هیچ و پوچ گردید... (همه‌ی این‌ها) به خاطر جدا شدن از «روحانیت و دین» بود، این‌ها عبرت است؛ شبیه همین قضیه در صدر مشروطیت اتفاق افتاد..؛ من از این‌که می‌بینم جوانان ما از این قضایا بی‌اطّلاعند، رنج می‌برم! همیشه اطّلاع از آنچه که دشمن در گذشته عمل کرده است، موجب می‌شود که انسان ترفندهای دشمن را در زمان خودش هم بداند...» (سخنان معظم‌له مورخ ۱۳۸۰/۰۸/۲۰) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز بیست و دوم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓آیا جایز است در ایام محرم از افراد خیّر اموالی را جمع آوری کرد و با تقسیم آن‌ها به سهم‏‌های مختلف، قسمتی را به قاری قرآن و مرثیه‌خوان و سخنران داد و باقی‌مانده را برای برگزاری مجالس مصرف کرد؟ ✅ اگر با رضایت و موافقت صاحبان اموال باشد، اشکال ندارد. ❓نظر حضرت آقا در مورد برهنه شدن در عزاداری چیست؟ اگر مجلس، فیلم‌برداری نشود و زنان نیز مردان را نبینند چگونه است؟ آیا از نظر فقهی، ایشان این کار را حرام می‌دانند؟ ✅ در پاسخ به این سؤال باید عرض کنیم حضرت آقا به برخی از مداحان توصیه فرمودند که در عزاداری‌ها برهنه نشوند؛ اما این به عنوان یک فتوای فقهی نیست که ما بگوییم حرام است؛ خب اگر نامحرمانی نیستند، و اگر مسئله سویی بر آن مترتب نباشد، و دشمنان سوء استفاده نمی‌کنند، ممکن است بگوییم حرام نیست؛ مثلاً یک جمع محدودی هستند، فیلم‌برداری هم نمی‌کنند، و فقط مردان هم هستند، حالا پیراهن را از تن درآوردند و سینه می‌زنند؛ اما به‌طور کلی توصیه حضرت آقا این است که در عزاداری‌های افراد برهنه نشوند... 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «شیخ الطایفه (ره)» روز شنبه، ١۴٠١/٠۵/٢٩ ✍️ مناسبت روز: امروز بیست و دوم ماه محرم‌الحرام برابر با سالروز رحلت فقیه، محدث، مفسر و عالم بزرگ جهان تشیع در قرن چهارم و پنجم هجری قمری، شیخ طوسی (ره) است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این مرجع عظیم‌الشأن جهان تشیع آغاز می‌نمائیم؛ ابوجعفر محمد بن حسن طوسی معروف به «شیخ الطائفه» و «شیخ طوسی» در رمضان سال ۳۸۵ ه.ق در شهر طوس خراسان دیده به جهان گشود و پس از طی تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود، در سال ۴۰۸ ه.ق در سن ۲۳ سالگی به بغداد هجرت نمود؛ در آن هنگام ریاست عالیه مذهب جعفری در زمان غیبت امام زمان (عج) با شیخ ‌مفید (ره) بزرگ پرچمدار شیعه بود؛ لذا شیخ طوسی (ره) ملازمت و شاگردی ایشان را اختیار نمود و به مدت ۵ سال تا پایان زندگی استاد از محضر شیخ مفید (ره) بهره‌ برد؛ پس از رحلت شیخ مفید (ره)، داناترین و والامقام‌ترین شاگرد ایشان یعنی سید مرتضی علم الهدی (ره) ریاست مذهب شیعه را به عهده گرفت و شیخ طوسی نیز به مکتب ایشان پیوست و از علوم الهی و چشمه‌ی گوارای علم و دانشِ بسیار استاد سیراب گردید؛ سید مرتضی (ره) نیز که در شیخ طوسی لیاقت و استعداد و ذکاوت فوق‌العاده می‌دید، او را مورد عنایات و توجهات خاصه خود قرار داد و کرسی تدریس در حوزه بغداد را برای ایشان فراهم نمود و به بدین ترتیب شیخ طوسی، ۲۳ سال در ملازمت آن عالم بزرگوار بسر برد تا این که سید مرتضی (ره) نیز در سال ۴۳۶ ه.ق به دیار باقی شتافت و بعد از رحلت ایشان، رهبری و پرچمداری جهان تشیع به مدت ٢۴ سال به عهده‌ی شیخ طوسی (ره) قرار گرفت و به واسطه حضور ایشان در بغداد، این شهر به پناهگاه و مقصد و مقصود بسیاری از علماء و دانشمندان شیعه و سنی از سراسر سرزمین‌های اسلامی تبدیل شد تا از محضر شیخ الطایفه بهره برند؛ اما متأسفانه بعد از دوازده سال به دلیل یک سلسله آشوب‌ها در بغداد، حکومت وقت خانه و کاشانه استاد را به تاراج برد و شیخ طوسی مجبور به مهاجرت به نجف شد و تا پایان عمر در جوار مرقد مطهر حضرت امیرالمؤمنین (ع) ساکن گردید و حوزه علمیه بزرگ نجف را پایه‌گذاری نمود؛ ✍️ شیخ طوسی (ره) در تمام علوم اسلامى، از جمله فقه و اصول، کلام، رجال و حدیث، تفسیر، و ادبیات، متبحّر و صاحب نظر بود؛ لذا بحث درباره شخصیت شیخ الطائفه و ابعاد گسترده علمى ایشان، از توان این گفتار کوتاه بیرون و نیازمند کتابى کلان و محققى پرتوان است؛ اما برای درک عظمت علمی شیخ طوسی (ره) همین کافی است که بدانیم تا سال‌ها بعد از وی با وجود انبوه دانشمندان شیعه، هیچ عالمی توفیق نیافت که شخصیت علمی و موقعیت ایشان را تحت الشعاع خود قرار دهد و در علوم کلامی و فلسفی و معقول و منقول، تا ظهور خواجه نصیرالدین طوسی (متوفی ۶۷۲ ق) و علامه حلی (متوفی ۷۲۶ ق)، هیچ کس یارای برابری با عقاید کلامی وی را نداشت! در تفسیر قرآن نیز تا پیش از مجمع‌البیان شیخ طبرسی (متوفی ۵۴۸ ق) هیچ کتاب تفسیری همتای «التبیان» شیخ طوسی (ره) وجود نداشته است! در فقه و اصول نیز تمام فقهای بعد از ایشان، ناقل فتاوای شیخ بوده‌اند و به احترام فقاهت و دانش بسیار «شیخ الشیعه و عالمهم» از خود رای و نظری ابراز نمی‌داشتند تا این که بالاخره بعد از حدود صد سال، محمد بن ادریس حلی (ره) مکتب فقهی شیعه را متحول نمود؛ شیخ طوسی (ره) در علم حدیث نیز برتری خود را در طول تاریخ به اثبات رسانده، چنانچه کماکان دو کتاب از «کُتُب اَربعه» که معتبرترین منابع حدیثی شیعیان است به نام‌های «تهذیب‌الاحکام» و «استبصار» متعلق به ایشان است؛ همچنین شیخ، شاگردان بزرگی را در مکتب علمی خود تربیت نموده که پس از او، هر یک از قله‌های علمی زمان خود بوده‌اند، چنانچه شیخ عباس قمى (ره)، شاگردان مجتهد شیخ طوسی (ره) را افزون بر ۳۰۰ نفر دانسته است؛ ✍️ در پایان بدیهی است آنچه گذشت تنها بخش کوچکی از شخصیت علمی شیخ طوسی (ره) است که خورشید تابناکش پس از حدود هزار سال هنوز هم بر سپهر حوزه‌هاى علمیه تشیع پرتو افکنده، و دانش‌پژوهان و اندیشمندان بیشمارى از نور و برکت آثار پر مغز و گرانسنگ ایشان در علوم‌ مختلف دینی همچون کلام، فقه، حدیث، رجال و درايه وتفسیر بهره‌ها می‌برند؛ روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان و راهش همواره پر رهرو باد. 📚 برگرفته از دانشنامه اسلامی https://eitaa.com/ROOZBARG