مراسم شب دوم ماه محرم مسجد امام جعفر صادق ع پایگاه محدثه شهر سرابباغ

➖این کلیپ ۴۵ثانیه ای رو ببینید تا خیالتون راحت باشه زباله ها و درندگان نمی توانند گزندی به نظام برسونند‌... 🏴https://eitaa.com/roshana_Abdanan

کانال قرآن و عترت علیهم السلام: سوره انعام/۳۹ وَالَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ مَن يَشَإِ اللّهُ يُضْلِلْهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَي صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ و كسانى كه آيات مارا تكذيب كردند، كر و لال هايى هستند در تاريكى ها. خداوند، هركه را بخواهد (و مستحق باشد) گمراهش كند و هر كه را بخواهد (و شايسته بداند) بر راه راست قرارش مى دهد. نکته - گرچه هدايت و ضلالت به دست خداست، ولى خداوند براى انسان نيز اراده و اختيار قرار داده است و كار خدا بر اساس حكمت است. مثلاً جهادِ انسان در راه خدا، زمينه هدايت الهى نسبت به او است: «و الّذين جاهدوا فينا لنهدينّهم سُبلنا» همان گونه كه ستم به انسان ها سبب گمراهى است: «يضلّ اللَّه الظالمين» تكذيب آيات الهى سبب اراده خداوند به گمراه كردن انسان مى شود. «كذّبوا... يضلله» پیام - كفر و عناد، تاريكى و ظلمتى است كه سبب محروم شدن انسان از بهره گيرى از ابزار شناخت مى شود. «كذّبوا... صمّ و بكمٌ فى الظلمات» - تكذيب و كتمانِ حقّ، «گنگى» و نشنيدن حقّ، «كرى» است. «و الّذين كذّبوا...صمٌ و بكمٌ» - نتيجه تكذيب آيات الهى، اضلال و قهر الهى است. «كذّبوا... يضلله» - حركت در راه مستقيم، گوش شنوا و زبان حقگو و روشنايى درون مى خواهد. «يجعله على صراط مستقيم» سوره اتعام/۴۰ قُلْ أَرَأَيْتُكُم إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ بگو: اگر راست مى گوييد چه خواهيد كرد آنگاه كه عذاب خدا در دنيا بيايد يا قيامت فرا رسد، آيا غير خدا را مى خوانيد؟ نکته انسان در حال رفاه و زندگى عادّى معمولاً غافل است، ولى هنگام برخورد با سختى ها پرده غفلت كنار رفته و فطرت خداجويى و يكتاپرستى انسان ظاهر مى شود. پیام - يكى از شيوه هاى تبليغ و تربيت، پرسش از مخاطب است. «قل أرايتكم...» - تجربه نشان مى دهد كه در همه انسان ها (گرچه به ظاهر كفر ورزند،) فطرت خداجويى هست و به هنگام حوادث در انسان جلوه مى كند و پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله مأمور است مردم را به اين فطرت خفته توجّه دهد. «قل أرايتكم...» - هنگام حوادث وسختى ها، پرده ها كنار رفته و انسان فقط به خدا توجّه مى كند و توجّه نكردن به معبودهاى ديگر، نشانه پوچى آنهاست. «أغير اللَّه تدعون»