eitaa logo
روزنه
6.3هزار دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
2.2هزار ویدیو
259 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
13960730_21782_128k.mp3
16.71M
🎙 بشنوید|| آیت‌الله شهید در نگاه مقام معظم رهبری 🔹متن کامل بیانات را اینجا بخوانید:👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/9951 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
24.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نسخه دوم امام بود! روایت رهبر معظم انقلاب اسلامی از جایگاه ویژه در تحولات انقلاب اسلامی 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
35.03M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
برخوردار از استعداد برتر و ذهن وقّاد جایگاه علمی آیت‌الله شهید سیدمصطفی خمینی به روایت رهبر معظم انقلاب اسلامی/۱ 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
49.86M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
مستشکل درس امام! جایگاه علمی خمینی به روایت رهبر معظم انقلاب اسلامی/۲ 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
37.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حاج‌آقا مصطفی و نقد نظریه خطابات قانونیه امام خمینی! جایگاه علمی خمینی به روایت رهبر معظم انقلاب اسلامی/۳ 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
11.03M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ذره‌ای از نشانه‌های در حاج‌آقا مصطفی نبود! زیست طلبگی خمینی به روایت رهبر معظم انقلاب اسلامی/۱ 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
زهد و معنویت حاج‌آقا مصطفی زیست طلبگی خمینی به روایت رهبر معظم انقلاب اسلامی/۲ 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جامعیت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی تفسیر جالب رهبر معظم انقلاب اسلامی از جمله تاریخی امام پیرامون حاج‌آقا مصطفی 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
10.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اندک تعرض به امام را برنمی‌تافت! 🔘مرحوم به شدّت علاقه‌مند به امام بود؛ به شدّت! 🔹آن‌چنان روی حسّاس بود که اگر چنانچه کسی اندک تعرّضی یا خدشه‌ای به شخصیّت امام وارد می‌کرد، حاج‌آقا مصطفیٰ در مقابله و مواجهه‌ی با او می‌شد و نشان می‌داد!   🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
10.34M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
رهبر معظم انقلاب اسلامی و مقایسه پیامدهای شهادت با شهادت @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹وقتى كه مرحوم حاج آقا مصطفى، فرزند بزرگ و فاضل و برجسته‌ى امام در نجف از دنيا رفت - كه خب شبهه‌هايى هم وجود داشت كه ايشان را مسموم كرده‌اند و مانند اينها - امام در اوّلين بيانات گفتند كه فوت مصطفى از الطاف خفيّه‌ى الهى بود؛ هيچ كس درست نفهميد يعنى چه؛ چطور انسان پسر بزرگش را، بچّه‌ى فاضلش را - [چون] مرحوم حاج آقا مصطفى خيلى برجسته بود؛ جزو اميدهاى آينده بود و اگر مانده بود، قطعاً امروز مرجع تقليد بود - از دست بدهد، آن وقت بگويد كه اين از الطاف خفيّه بود؟ 🔻بعد كه مردم ايران اين حركت را انجام دادند كه براى ايشان فاتحه گرفتند و اين فاتحه موجب آن عكس‌العمل دربار شد، و بعد قضاياى قم، قضاياى تبريز، اين سلسله‌ى حوادث پيش آمد، آن وقت مردم فهميدند كه اين لطف خفى چه بود. [يعنى] الطاف خفيّه‌ى الهى كه از يك جاى تلخى شروع شد، به [تشكيل] نظام جمهورى اسلامى و به سقوط حكومت طاغوت انجاميد. 🔹اينجا [در ماجرای شهادت ] هم همين جور است؛ اينجا هم حادثه تلخ است امّا در اين حادثه جبهه‌ى حق پيروز شد، دشمن خبيث ضرر كرد؛ خيال كرد كه كارى انجام داده امّا درواقع ضرر كرد. 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت [صفحه ۱ از ۳] || حافظه تاریخی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 «ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب» پروردگارا قلوب ما را بعد از آنکه هدایت فرمودی به باطل میل مده و به ما از لطف خویش رحمتی عطا فرما که تنها تویی بخشندۀ بی منت. قال الله الحکیم: «و اذ قال موسی لقومه یا قوم لم تؤذوننی و قد تعلمون انی رسول الله الیکم فلما زاغوا ازاغ الله قلوبهم و الله لا یهدی القوم الفاسقین.» ای رسول ما به یاد آور وقتی که موسی به قوم خود گفت: چرا مرا رنج و آزار می دهید در صورتی که بر شما معلوم است که من فرستادۀ خدا به سوی شما هستم، باز چون از حق روی گردانیدند خدا هم دلهایشان را از اقبال به حق بگردانید و خدا مردمی نابکار فاسق را هدایت نخواهد کرد. به مناسبت (ره) ایجاب می‌کند که جملاتی چند دربارۀ این حادثه که به نوبۀ خود برای ایران بود و از جوانب گوناگون قابل مطالعه، استنتاج و بهره برداری است، عرض کنم. مرحوم سید مصطفی خمینی(ره) یک از شخصیت های بالقوه و بالفعل اسلام بود. روزی که ایشان شهید شدند، در حدود سنین 48 - 47 سالگی بودند و در آن سن جزء کسانی بود که در حوزه های علمیه قم، نجف، مشهد و .... وجود داشت. بنده ایشان را به عنوان یک چهرۀ برجستۀ حوزۀ علمیۀ قم از سالها قبل می شناختم. وقتی به قم رفته بودیم، در درس فقه و اصول امام، ممتازترین کسی که بر طبق سنت و شیوه درسهای حوزۀ علمیه، گستاخانه با امام از مباحث علمی دم می زد و اشکال می کرد، او بود. ایشان اگر نگوییم بهترینِ شاگردان، جزء بهترین شاگردان درس امام(س) بود، و در عین حال خود یک مدرس معروف بود و فلسفه و فقه درس می‌داد. او به عنوان یک چهرۀ برجسته در میان طلاب، فضلا و مدرسین حوزه، معروف بود. در سال 1341 هجری شمسی مبارزات روحانیت و حوزۀ علمیه شروع و وی در متن مبارزات قرار داشت، اما بدون هیچ گونه تظاهر. شگفت آور بود که حاج آقا مصطفی(ره) در منزل امام مانند یکی از واردین این منزل و کسانی بود که به طور طبیعی در این خانه رفت و آمد می کردند چنان که کسی احساس نمی کرد او پسر امام(س) است و حتی مراجعه او به امام(س) در حد دیگران بود. هیچ کس فکر نمی کرد که برای زیارت امام(س)، یا برای انجام کاری و یا گفتگو با امام، باید از او اجازه بگیرد زیرا او مانند دیگران بود، اگر امام مجلس محرمانه و خلوتی داشتند، او هم مثل همه مردم و مراجعین دیگر در آن مجلس شرکت نمی کرد. اخلاق خاص او در رابطه با امام(س) و حفظ جنبه تساوی با دیگر مردم در آن روزها در حوزه معروف بود. همه می گفتند که حاج آقا مصطفی خمینی(ره) در منزل امام به گونه ای رفتار می کند که با هیچ یک از مراجعین فرقی ندارد و واقعیت هم همین بود، هرگز انتساب به امام(س) و یا نام ایشان برای او وسیله ای محسوب نمی شد. بعد از آنکه در سال 1343 هجری شمسی تعرض شدید امام(س) نسبت به ماجرای کاپیتولاسیون منجر به تبعید امام خمینی(س) از ایران شد، ایشان را هم گرفته و به ترکیه تبعید کردند و آنجا در خدمت امام بودند. قبل از آن واقعه، مرحوم آقا مصطفی(ره) طعم زندان را چشیده بود، در زندان قزل قلعه و زندانهای دیگر در سلول های تنها، روزها و شبهای غربت، تنهایی و محنت را گذرانده بود، اما این تبعید برای او از دو جهت مهم و آموزنده بود: 1 - زندان برای همه کلاس بود، تنهایی در زندان بزرگترین معلم بود. لازم نبود که انسان در زندان، با بزرگان و یا روشنفکرانی هم سلول و هم بند باشد تا از آنها درسی بیاموزد، بلکه انسان از تنهایی زندان درس می گرفت و از مطالعه، در خود فرورفتن و شناسایی نقاط ضعف و قوت خود، مطالبی ارزشمند می آموخت. این یک جهت بود که برای او و دیگران عمومیت داشت. 2 - نقطۀ مثبت دیگری که در این تبعید وجود داشت مجاورت با امام(س) بود. خیلی طبیعی بود که در سالهای گذشته این فرزند برومند فاضل فرصت پیدا نکند که با پدر بزرگوار خود که مشغول کارهای تحقیقی، علمی و همه گونه کار یک روحانی اندیشمند بود، چندان ساعت دراز و طولانی را بگذراند. خیلی طبیعی است پسری که خود شاغل است با پدرش هم که باز شاغل است، چندان ارتباطی ندارد. مثل دو رفیق و همکار به طور طبیعی نیستند. اما تبعید در ترکیه این فرصت را به این پسر با استعداد و لایق داد که بیش از یک سال شبانه روز با امام(س) باشد و از امام(س) بیاموزد نه فقط دانش و اندیشه انقلابی، تجربه های سیاسی عمیق یا خاطرات گذشتۀ زندگی پرماجرای امام را، بلکه بیش از همه، روحانیت، معنویت و عظمتی که در روح امام همواره وجود داشت و عرفان، بینش معنوی و حکمت آموز امام را بیاموزد. این فرصت برای این پسر لایق بسیار ارزنده بود و از این فرصت بهره ها برد. @rozaneebefarda
سخنرانی تاریخی مقام معظّم رهبری در سالگرد شهادت [صفحه ۲ از ۳] || حافظه تاریخی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 بعد از آنکه این پدر و پسر از ترکیه به نجف منتقل شدند، در طول سالیان تبعید در نجف کسانی که توانسته بودند با ایشان ملاقات کنند، می گفتند آقا مصطفی(ره) شخصیت دیگری شده است. آن معنویت، نفوذ معنوی، حکمت و اندیشه بلند، از او همچنان که امام(س) بعد از مرگ ناگهانی او گفتند، یک امیدی برای آینده می ساخت و به همین جهت بود که امام(س) فرمودند: «مصطفی امید آینده اسلام بود» و واقعاً هم همین طور بود و مصطفی(ره) امید آینده ما و خمینی آینده ایران بود. آن استعداد و دانش زیاد، روحیه بسیار خوب و عالی و اندیشه درست، می توانست برای آینده ایران ذخیره ای پایان ناپذیر باشد و حادثه شهادت او، می توانست نشان دهنده شخصیت معنوی او باشد. مسأله این و ، جریان مبارزات را در ایران از یک گذرگاه بسیار حساسی گذراند و مبارزات را وارد یک مرحله جدید و همه افراد را به شخصیت والای امام(س)، این پدر صبور و بردبار واقف کرد. در حقیقت مهم ترین وسیله ای که توانست این مبارزه را در شکل توده ای عجیب و جدید در عرصه تاریخ ایران حاضر کند، این حادثه بزرگ و این شهات پر ارج بود. بنابر این همان طوری که حضرت امام(س) فرمودند: «مرگ مصطفی از الطاف خفیه الهی بود» این یک لطف الهی بود؛ لطفی که ساده اندیشان، ظاهربینان و سطحی نگران آن را به صورت «لطف» نمی دیدند و آن چنان که شایسته بود برداشت نمی کردند. بعد از آن هم روشن است دستگاه حاکم از این حادثه چگونه می خواست، استنتاج کند. امّا رهبر عظیم الشأن انقلاب و مردم بیدار و آزاده از این حادثه چگونه استفاده کردند. این مطالب را فقط به این خاطر نگفتم که نسبت به شخصیت مردی بزرگ سخنی گفته باشم که دانستن آن برای شما خواهران و برادران لازم است، و همچنین شخصیت ناشناخته این شهید را به شما بشناسانم، بلکه بیشترین تأکید من بر سخن گهربار امام(س) است که فرمودند: «او امید آینده ما بود.» امّا همین جمله را نیز از این نقطه نظر نگاه می‌کنیم که امید آینده ایران تجلیل و ستایشی از این شهید بزرگوار است و مایه غم و تأسفی برای ما، از دیدگاه دیگری می نگریم که به درستی احساس کنیم که دشمنان ما، دشمنان سوگند خورده این ملت و انقلاب تا چه اندازه آینده نگری  و برنامه ریزی دارند که پیش از آن که همه ما بدانیم که این شهید امید آینده ایران بود و پیش از آن که عناصر فعال و مبارز ما به درستی شناخته باشند که چه عنصری، از دست آنها گرفته می شود، دشمن این را کشف کرده بود. دستگاه‌های جاسوسی و اطلاعاتی دشمن این مطلب را پیش از ما دانسته و فهمیده بود و لذا در صدد علاج برآمده و آینده نگری کرد. فردای ایران را دید، ایرانی را دید که مردم در جستجوی شخصیت های قابل اطمینانی هستند که بر گرد آنها جمع شوند و نهضت را که هنور در نیمه است، به پایان برسانند. دشمن کسی را که می دانست در آن روز امید آینده می تواند باشد و می تواند امید ببخشد، از میان ما برداشت. آن چیزی را که ما می توانستیم دست مایه حیات سیاسی و اجتماعی خود کنیم، از ما گرفت. پس دشمن، آینده نگر و دوراندیش است. دشمن با ما به شکل روزمره برخورد نمی کند، او قبلاً نقشه ها را طرح می کند و فردا و پس فردا را می بیند و بر طبق محاسبات دقیق آن را حدس می زند و در مقابل آنچه پیش خواهد آمد، طرح ریزی و برنامه ریزی می کند. ما در مقابل چنین دشمنی قرار داریم. حال نتیجۀ فهمیدن این واقعیت چیست؟ این نتیجه به نظر من نباید جز این باشد که ما هم خود را در مقابل این چنین دشمنی حس کنیم. اولاً ما هم باید کنیم، با حوادث به شکل روزمره برخورد نکنیم، اندکی دورتر از جلوی چشم خود را ببینیم، احساس خطر کرده و احتمالات را برای آینده در نظر بگیریم؛ ثانیاً را هم نقشه های روزمره به حساب نیاوریم. @rozaneebefarda