پیام تسلیت مدیر محترم حوزه های علمیه به مناسبت ارتحال فقیه عالیقدر حضرت آیت‌الله مصباح یزدی(رحمت الله علیه) @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون خبر ارتحال #علامه_مجاهد و #فیلسوف_گرانمایه و #مفسر_فرزانه و #فقیه_انقلابی حضرت آیت‌الله مصباح یزدی اعلی الله مقامه الشریف برای حوزه‌های علمیه تکان دهنده و غمبار و اسف انگیز بود. این چهره تابناک از پیشگامان نهضت و انقلاب اسلامی و از یاران وفادار امام خمینی ره و رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی مد ظله العالی و #مرزبان اندیشه ناب اسلامی و #مدافع آرمان‌ها و ارزش‌های اصیل انقلاب و استوار در همه فراز و فرودها و حوادث و فتنه‌ها بود و در دفاع از اصل ولایت فقیه و رهبری معظم انقلاب اسلامی شجاع و پیشگام و #عمارصفت اقدام می‌کرد و لایخاف فی الله لومة لائم. آن شخصیت بزرگ در فلسفه اسلامی از صاحب‌نظران برجسته و دارای نظریات بکر و نو و برخوردار از اندیشه‌ای دقیق و نقاد و آگاه به اندیشه‌های فلسفی غرب و فلسفه‌های مضاف بشمار می‌آمد و دقت‌ها و موشکافی‌های ایشان فراموش شدنی نیست و آثار ماندگار فلسفی و فکری ایشان گنج فاخر و دستمایه وزین برای حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها و مراکز علمی و فلسفی داخل و خارج از کشور است. آن فقید سعید در قلمروی فلسفه‌های مضاف و علوم انسانی و اجتماعی از منظر اسلامی پیشگام و آغازگر و در طراحی نظامات فکری اسلام مبتکر و پیشاهنگ بود. از لطائف بارز در زیست پر برکت ایشان می‌توان به نوآوری‌های برجسته و اندیشه‌های مبتکرانه در قلمرو نظامات آموزشی و پژوهشی و مدیریتی حوزه و پیشگامی در تحول حوزه اشاره کرد و از رهگذر فکر عمیق آن مرحوم مرزهای دانش‌های اسلامی و حوزوی گسترش یافت. از نقاط مهم زندگی ایشان #سلوک_معنوی و روحانی و اخلاقی و بهره‌گیری از استادان معرفت و معنویت مانند امام خمینی ره، علامه طباطبایی ره و آیت الله بهجت ره بود. افزون بر آثار و نوشتار نور افشان ایشان، خیل عظیم شاگردان و دست پروردگان گواه بر کارنامه فاخر و ارزشمند وی است. آن استاد سفرکرده و به لقای الهی پیوسته با کوله باری از توشه‌های معنوی و عرفانی ان شاء الله در پیشگاه خداوند مهربان سرافراز و مأجور و برای حوزویان و دانشگاهیان مصباح هدایت خواهد بود. آن #فقیه_پارسا به مجاهدان راه خدا و ایثارگران و محور مقاومت و شهیدان سرافراز و شهید حاج قاسم سلیمانی عشق می‌ورزید و مقدر بود تا در ایام فاطمیه و سالگرد شهادت آن شهید مقاومت به دیار ابدیت بپیوندد. فقدان آن #علامه_زاهد و پارسا و شکیبا را به رهبر معظم انقلاب اسلامی و مراجع عظام و حوزه‌های علمیه و مردم شریف و شاگردان و علاقه‌مندان و بیت مکرم و آقازادگان گرامی و صهر ارجمند ایشان تسلیت و تعزیت عرض می‌کنم و روز شنبه سیزدهم دی‌ماه را به احترام آن مرحوم و در ایام فاطمیه و سالگرد شهادت شهید سلیمانی، حوزه‌های علمیه را #تعطیل اعلام می‌نمایم و علو درجات آن فقید سعید و شکیبایی و پاداش نیک الهی را برای بازماندگان محترم و استمرار راهشان را از خداوند مهربان خواستارم. عاش سعیدا و مات سعیدا. علی رضا اعرافی قم مقدسه ۱۲ دی‌ماه سال ۱۳۹۹ @rozaneebefarda

منصب‌گریزی به سبک آیت‌الله العظمی بهجت(قدس سره) مروری بر سیره حضرت آیت‌الله بهجت در جمع بین انجام تکلیف و پایبندی بر مسلک اخلاقی و عرفانی سلف صالح [صفحه ۱ از ۲] #اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 ✅ ترجیح #سلوک_معنوی و #تزکیه_نفس بر دیگر مناسبات مرسوم و شناخته شده حوزوی همچون #تدریس و #شاگردپروری همواره از سنت‌های پسندیده بزرگان علما و مراجع عظام بوده است. از نمونه‌های بارز و شناخته‌شده این علما در عصر حاضر، که هم حوزه نجف و هم قم را درک کرده‌اند، حضرت #آیت‌الله_بهجت اعلی الله مقامه الشریف است که با مروری کوتاه در سیره آن عالم ربانی و اسوه اخلاق و عرفان این‌گونه رفتارها را به وضوح مشاهده می‌کنیم. ✨بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین جلوه‌های شخصیتی حضرت آیت‌الله بهجت، گوشه‌گیری و تلاش خستگی‌ناپذیر او در راه گمنامی و پرهیز از شهرت اجتماعی است. ایشان مصرّانه تلاش می‌کردند که در عین حالی که به تکلیف شرعی و علمی خود عمل می‌کنند اما هیچگاه نامی از خود برجای نگذارند. این شیوه اخلاقی، از روزهایی که در درس بزرگان کربلا و نجف شرکت می‌کردند، آغاز شد و تا پایان عمر ادامه یافت. 🔹 در دوران تحصیل، هنگامی‌که احساس کردند اشکالات علمی‌شان موجب شهرت و آوازه‌گری می‌شود، سکوت را برگزیدند و جز به ضرورت زبان به نقد و افاضه نگشودند. در این‌باره از مرحوم آیت‌الله حاج مرتضی حائری نقل است که: آیت‌الله بهجت در همان سال اولی که به درس آیت الله بروجردی رحمه‌الله (١٣٢۴ش) آمد، با اظهار نظرهای دقیق و اشکالات مهم، چنان نظر استاد را به خود جلب نمود که چندین روز، مجلس درس از حالت درس خارج شد و به شکل بحث بین دو نفر ادامه داشت. پس از این اتفاق ایشان ابتدا چند روزی در درس شرکت نمی‌کنند و بعد از چند روز می‌آیند و گوشه‌ای می‌نشینند. و اطرافیان هرچه اصرار می‌کنند حاضر نمی‌شوند چیزی بگویند. بعدها معلوم شد همین که انگشت‌نما شده بودند و خود را در معرض توجه و شهرت دیدند، دیگر اِشکال نکردند و در جلسات درس فقط مستمع بودند. (بنگرید به؛ صحبت سال‌ها [مجموعه خاطرات حجت‌الاسلام شیخ علی بهجت] ص110) 🔹در دوران طولانی تدریس نیز هیچ‌گونه اقدام یا کوششی برای مطرح کردن درس خویش نکردند و سفرۀ درس و بحث عالمانه خود را در مدارس و مساجد گمنام پهن می‌کردند. ایشان حاضر نبودند کتاب های علمی شان چاپ شود. و پس از اصرار زیاد اطرافیان فرموده بودند: «مایلم اول مرا بُکشید، بعداً آثارم را چاپ کنید!»(صحبت سال‌ها، ص156) ایشان اولویت را در چاپ برخی آثار بزرگان می‌دانستند. 🔹آیت‌الله بهجت همیشه از شهرت گریزان بود و علی رغم درخواست بزرگان از پذیرش مرجعیت امتناع می‌ورزید. پس از فوت آیت‌الله اراکی رحمه‌الله و در حالی که نزدیک به هشتاد سال از عمر شریفشان می‌گذشت با اصرار برخی از بزرگان، با شرایطی آن را پذیرفت؛ از جامعه مدرسین خواسته بود نامی از ایشان نبرد و تا مدتی هم اجازه نداد رساله‌ای از ایشان چاپ شود. (بشارت از حضرت حجت(عج)، ص433) 🔹اگر چه پس از اصرار فراوان با چاپ رساله موافقت کرد اما شرط کرد نامی از ایشان روی رساله درج نشود، و رساله‌شان تا چاپ ششم بدون نام و عنوان به چاپ رسید. بعد از آن هم تنها به نام «العبد محمدتقی بهجت» بسنده کرد، و اجازه استفاده از عناوین دیگر را نداد. (همان، ص434) 🔹در همان آغاز چاپ رساله به فرزند خود دستور مؤکد داده بود که به هیچ‎وجه به کسی رساله ندهید. تأکید کردند که بگذارید همه بروند مرجع خود را از میان علما انتخاب کنند. پس از آن اگر کسی باقی ماند که اصرار داشت فقط از بنده تقلید کند، به او یک نسخه از رساله را بدهید! هزینه‌های چاپ را هم دیگران متقبل شدند و ایشان از وجوهات یک ریال هم در این جهت صرف نکرد. به منسوبان هم اجازه نداد برای ترویج مرجعیت ایشان چیزی از وجوهات مصرف کنند.(همان، ص434) ▫️ادامه یادداشت: https://eitaa.com/rozaneebefarda/15657 @rozaneebefarda