بسم رب المهدی

بسم رب المهدی سلام خدمت شما عزیزان. بنده محمدمهدی دستورانی هستم؛ و اینجا، برخی نوشته‌ها و دغدغه‌هایم را منتشر می‌کنم. که برخی حرف‌هایم، با هم‌نسل خودم یعنی دهه‌هشتادی‌ها است. حرف‌هایی از جنس حرف‌های دلی، حرف‌های درونی که گاهی نمی‌توان آن‌ها را علنی با کسی گفت. انتقادی، سوالی، پیشنهادی بود درخدمتم: @MMD4080

هر سنی و موقعیتی، برای خودش یه اقتضا و ظرفیت فهم و دید و ادراکی داره. یعنی مثلا ممکنه تو تو این مدت، مثلا فعلا ظرفیتت این باشه که ذهنت درگیر مسائل طلبگی و علمی و چجوری خوب درس خوندن باشه و در عمل هم درگیر اینا باشی (حالا اینکه به موفقیت میرسی یا نمی‌رسی مورد بحث من نیست)، و در کنارش هم مقداری فکرت باز بشه راجع به آینده و خانواده و ازدواج و تبلیغ و جامعه و...، ولی نه به حد فکر زیاد و حتی عمل. یعنی مثلا تا مدت یک سال دیگه باید به همین منوال بگذره تا بیشتر رشد کنی و بفهمی و توانایی پیدا کنی و همچنین با همون فکر و عمل درسی و طلبگی، به خودت رشد شخصیتی و ارادی بیشتری بدی. و در این صورته که می‌تونی به حد مسائل بالاتر رشد کنی و عمل کنی؛ إن‌شاءالله. و لبّ کلام اینکه هم نباید توقع بیشتر از حدت داشته باشی، هم حواست باشه که وظیفه و توانایی فعلیت چیه و باید در حال حاضر، در فکر و دغدغه و در عمل چیکار بکنی. ایتا، سروش+، روبیکا: @Rushdaneh