👆👆 #ادامه_مطلب 👇👇 🔹اگر نمرود در زمان ما، سال ۱۳۹۷، زندگی می‌کرد و راهبری و #حکمرانی_فضای_علم_و_پژوهش را برعهده داشت، به نظرم به خاطر اینکه خودش را خدا می‌دانست و اراده‌ای برای پژوهشگران زیردستش قائل نبود، و #ذات_انسان، پژوهش و علم را نمی‌شناخت، دستور می‌داد که مثلا «...همه باید با روشی که من می‌گویم مقاله بنویسند؛ پایان نامه‌ای که من موضوع و روش و همه‌چیزش را تعیین می‌کنم باید انجام شود، یا همه باید در موضوعی که من تعیین می‌کنم پژوهش بکنند، اگر هم کسی از فصل الخطاب ها و بخش‌نامه‌های من تبعیّت نکند به أشدّ مجازات خواهد رسید...» 🔹 چون نمرود فکر می‌کرد واقعا می‌تواند زنده کند و بمیراند؛ اگر امروز هم در کسوت راهبری علم و پژوهش بود، فکر می‌کرد که می‌تواند پژوهش را با دستور و زنده کردن و کُشتن ظاهری پژوهشگر و تعیین فصل الخطاب و آیین‌نامه و ... جهت‌دهی و راهبری بکند؛ چون او می‌پنداشت #خداوندگار پژوهش و پژوهشگر است؛ و اراده‌ای برای پژوهشگر و خدای او قائل نبوده و پژوهشگر باید تسلیم مطلق او باشد(فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوه- آیه مبارکه ۵۴ زخرف). این گونه تغییر اراده پژوهشگران، که دستوری و بسیار سخت است؛ و به نوعی به جای بستر اراده پژوهشگر، خود #اراده_پژوهشگر را هدف می‌گیرد، با شیوه تغییر اراده‌ای که راهبری پژوهش ابراهیمی به ارمغان می‌آورد تفاوت بسیاری دارد. 🔹اگر حضرت ابراهیم علیه‌السلام در کسوت راهبری علم و پژوهش امروزمان بود چگونه عمل می‌کرد؟ به نظر می‌رسد اولین کارشان این می‌شد که فرض خدا بودن را از خودشان #دور می‌کردند؛ و این یعنی اظهار نوعی #عجز از هر نوع #تغییر در برابر خداوند متعال (البته نه به معنای تعطیل کردن هرگونه سعی برای تغییر، بلکه تعویض #شیوه تغییر )؛ از طرف دیگر چون خودشان را خدای پژوهشگر نمی‌دیدند، برای انسان‌ها قائل به اراده می‌شدند، و کارشان در راهبری پژوهش هم فقط سعی در ایجاد بستری برای #جهت‌دهی به اراده‌ها می‌شد؛ که از طریق شکستن بت‌های جهانی علم و پژوهش، حاصل می‌شد. پس از شکستن بت‌ها، فضا و بستری حاصل می‌شود که پژوهشگر اراده خودش را مسلوب و دربند خدایگان مختلف و بت‌ها نمی بیند؛ بلکه در آن اجتماع علمی ابراهیمی، نوعی #آزادی و #اختیار (متناسب با ذات انسان و ذات پژوهش) احساس می‌شود که شیوه و جنس جهت‌دهی و راهبری آن از طریق ساختن بسترها است، نه تخریب و تسلیب اراده پژوهشگر و زنده کردن و میراندن ظاهری و نمرودی. 🔹نمرود تا آخر نفهمید که نمی‌تواند خدایی بکند، یعنی نوعی راهبری بکند که همه اراده‌ها در تسلیم او باشد؛ بنابراین به جنگ با خدای ابراهیم رفت؛ خدای ابراهیم هم با یک #پشه که مأمور بود به سر نمرود وارد شود، نشان داد که عالم دست کیست. این نظام راهبری نمرودی باید در حکمرانی پژوهش امروزی فهم و اصلاح بشود؛ تا در ورطه شکست قرار نگیرد و این هم نیازمند نظام راهبری ابراهیمی، یعنی چیزی مثل #آرمان_انقلاب_اسلامی و تجلّی آن در حوزه راهبری #پژوهش است. به امید فرار از نظام راهبری پژوهش نمرودی و رسیدن به نظام راهبری پژوهش ابراهیمی برای ایران عزیز. ✍ #مجتبی_جوادی پژوهشگر مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام ➖➖➖➖➖ ✔️ مرکز رشد دانشگاه امام صادق (علیه السلام) 🌐 سروش ↙️ ✅ sapp.ir/Rushdisu 🌐 ایتا ↙️ ✅ eitaa.com/Rushdisu 🌐 بله ↙️ ✅ ble.im/Rushdisu