(آيه ١٩١)) -نقشۀ دلربا و شگفت انگيز اين جهان آنچنان قلوب صاحبان خرد را به خود جذب مى‌كند كه در جميع حالات به ياد پديد آوردندۀ اين نظام و اسرار شگرف آن مى‌باشند لذا آيۀ شريفه مى‌فرمايد: «خردمندان آنها هستند كه خدا را در حال ايستادن و نشستن و آنگاه كه بر پهلو خوابيده‌اند ياد مى‌كنند و در اسرار آفرينش آسمانها و زمين مى‌انديشند» (الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ) . يعنى هميشه و در همه حال غرق اين تفكر حيات بخشند. لذا خردمندان، با توجه به اين حقيقت، اين زمزمه را سر مى‌دهند كه: «خداوندا! اين (دستگاه با عظمت) را بيهوده، نيافريده‌اى» و همه روى حكمت و هدف صحيحى آفريده شده (رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً) . در اين موقع متوجه مسؤوليتهاى خود مى‌شوند، و از خدا تقاضاى توفيق انجام آنها را مى‌طلبند، تا از كيفر او در امان باشند و لذا مى‌گويند: «خداوندا! تو منزه و پاكى ما را از عذاب آتش نگاهدار» (سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النّارِ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 361 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈