ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(14) عَنِ الْحَلَبِيِّ قَالَ: روایت حَلبی از امام صادق علیه السلام: حَلبی گوید: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع امام صادق علیه السلام به من فرمودند لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ ع زمانی که امام حسین علیه السلام کشته راه خدا(شهید) شد سَمِعَ أَهْلُنَا قَائِلًا يَقُولُ بِالْمَدِينَةِ اهل ما در مدینه شنیدند که گوینده ای می گوید: الْيَوْمَ نَزَلَ الْبَلَاءُ عَلَى هَذِهِ الْأُمَّةِ بخاطر قتل حسین بن علی علیهما السلام ، امروز بلا بر این امت نازل شد فَلَا تَرَوْنَ فَرَحاً روز خوشی دیگر نخواهند دید حَتَّى يَقُومَ قَائِمُكُمْ تا زمانی که قائم ما (عَجَّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَریف) قیام کند فَيَشْفِيَ صُدُورَكُمْ و سينه‏هایتان را با قيامش شفاء داده وَ يَقْتُلَ عَدُوَّكُمْ و بِکُشد دشمن شما را وَ يَنَالَ بِالْوَتْرِ أَوْتَاراً بواسطه کشتن فرد تنهایی را (وَالْوَتْر الْمَوتُور= امام حسین علیه السلام)، افراد زیادی از دشمنان را به سزای اعمالشان برساند. [یا - خود به تنهایی ، افراد زیادی از دشمنان را به سزای اعماشان برساند ] فَفَزِعُوا مِنْهُ پس مردم مدینه [با شنیدن این صدا] ، به فزع و فریاد در آمدند وَ قَالُوا و همین مردم گفتند إِنَّ لِهَذَا الْقَوْلِ لَحَادِثاً قَدْ حَدَثَ مَا لَا نَعْرِفُهُ این گفته جدیدی است که تازه رخ داده و ما متوجه مقصود نشدیم. فَأَتَاهُمْ خَبَرُ قَتْلِ الْحُسَيْنِ ع بَعْدَ ذَلِكَ تا اینکه خبر شهادت امام حسین علیه السلام به مردم مدینه رسید فَحَسِبُوا ذَلِكَ تامل، دقت و محاسبه کردند فَإِذَا هِيَ تِلْكَ اللَّيْلَةُ الَّتِي تَكَلَّمَ فِيهَا الْمُتَكَلِّمُ متوجه شدند این خبر مربوط به همان شبى كه آن گوينده اين سخن را گفته بود که در روز آن شب، امام حسین علیه السلام را شهید کرده بودند. ..... فَقَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ حلبی به امام صادق علیه السلام گوید : قربانت گردم مَا تَقُولُ فِيمَنْ يَتْرُكُ زِيَارَتَهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى ذَلِكَ فَقَالَ حضرت فرمودند: إِنَّهُ قَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ عَقَّنَا چنین شخصی، به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و ما جفا کرده و مستحق عاق ما می باشد وَ اسْتَخَفَّ بِأَمْرٍ هُوَ لَهُ و به چیزی كه می بایست به آن توجّه مى‏كرد و نفعش در آن بود، استخفاف نموده و سبک شمرده است. وَ مَنْ زَارَهُ كَانَ اللَّهُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ حَوَائِجِهِ كسى كه امام حسين را زيارت نمايد خدا حوائج او را روا خواهد كرد وَ كَفَاهُ مَا أَهَمَّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ و امور مهم دنيوى وى را كفايت مينمايد وَ إِنَّهُ لَيَجْلِبُ الرِّزْقَ عَلَى الْعَبْدِ زيارت امام حسين عليه السلام رزق و روزى انسان را جلب ميكند، وَ يُخْلِفُ عَلَيْهِ مَا أَنْفَقَ آنچه را كه در راه زيارت مصرف كرده باشد ذخيره آخرت مينمايد وَ يَغْفِرُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِينَ سَنَةً گناه پنجاه ساله انسان را مى‏آمرزد. وَ يَرْجِعُ إِلَى أَهْلِهِ وَ مَا عَلَيْهِ ذَنْبٌ وَ لَا خَطِيئَةٌ إِلَّا وَ قَدْ مُحِيَتْ مِنْ صَحِيفَتِهِ وى در حالى بسوى اهل و عيال خود باز مي گردد كه گناه و خطيئه او از نامه عملش محو مى‏شود. فَإِنْ هَلَكَ فِي سَفَرِهِ نَزَلَتِ‏ الْمَلَائِكَةُ فَغَسَّلَتْهُ اگر در مسافرت بميرد ملائكه نازل ميشوند و جنازه‏اش را غسل ميدهند وَ فُتِحَ لَهُ بَابٌ إِلَى الْجَنَّةِ و درى از بهشت بروى او باز خواهد شد. حَتَّى يَدْخُلَ عَلَيْهِ رَوْحُهَا حَتَّى يُنْشَرَ روح و ريحان بهشت نصيب او مى‏شود تا آن روزى كه محشور گردد. وَ إِنْ سَلِمَ و اگر از مشافرت سالم برگشت فُتِحَ الْبَابُ الَّذِي يَنْزِلُ مِنْهُ رِزْقُهُ درِ رزق و روزى بروى وى باز خواهد شد. فَيُجْعَلُ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ در عوض هر يك درهمى كه در راه زيارت امام حسين مصرف كند مبلغ ده هزار درهم برايش داده مى‏شود وَ ذُخِرَ ذَلِكَ لَهُ و آنها ذخيره وى قرار داده ميشوند. فَإِذَا حُشِرَ قِيلَ لَهُ هنگامى كه محشور شود به او گفته مى‏شود: بِكُلِّ دِرْهَمٍ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ در عوض هر يك درهم ده هزار درهم بتو عطا شده است. وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ ذَخَرَهَا لَكَ عِنْدَهُ. خداى مهربان نظر مرحمت بتو افكنده و اين پول‏ها را برايت ذخيره نموده است. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ص: 337-336 ح 14 - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش.