از مناجات امام حسین سلام الله علیه در دعای عرفه : إِلٰهِي مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِيَ فَكَيْفَ لَا يَكُونُ مَسَاوِيهِ مَسَاوِي خدایا کسی که خوبی های او، بدی باشد چطور ممکن است که بدی های او بدی نباشد!!! وَ مَنْ كَانَتْ حَقَائِقُهُ [حَقَّانِيَّتُهُ‏] دَعَاوِيَ فَكَيْفَ لَا تَكُونُ دَعَاوِيهِ‏ دَعَاوِي‏ و کسی که حقائق او ، ادعا باشد چطور ممکن است که ادعای های او ، ادعا نباشد!!! به کسی رأی دهیم که به بدی های خود افتخار نکند و در نتیجه دنبال إتِّباع هوای نفس نباشد و مصداق زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً (فاطر:۳۵،آیه۸) وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ‏ (محمد:۴۷،آیه۱۴) نباشد!!!