بعد از اين كه در۱۳۸۲/۲/۱۵ علنا شيعه شدم، بنده ۵ سال تحقيق و مطالعه كردم، يك كتاب شيعه در قبال صدها كتاب سني، مرا هدايت كرد و آن كتاب، كتاب حضرت سلطان الوعظين شيرازي (رضوان الله تعالي عليه) به نام شب هاي پيشاور بود. اين كتاب را هر شب، تبركاً يك صفحه بخوانيد. من از اين كتاب، كراماتي ديدم. عالم بزرگواري از فرزندان زهراي مرضيه (سلام الله عليها) در پاكستان، بزرگ ترين علماء و حفّاظ قرآن و مفتيان عصر زمان پيشاور پاكستان را به هيجان درمي آورد. شما شايد مناظره شيخ خميس ـ امام جمعه كويت ـ با دكتر تيجاني را ديديد كه آنها يك مشت كتاب آورده بودند روي ميزشان، اما كسي كه شيعه شده بود، هيچ كتابي را همراه خودش نياورده بود. من تعجب مي كنم كه در پيشاور پاكستان، اين قدر كتاب آورده اند آنجا كه اين سيد بزرگوار، يك كتاب هم ندارد و از مغز متفكري كه از مادرش زهراي مرضيه (سلام الله عليها) به ارث برده، چه جواب هايي مي دهد! همين كتاب باعث هدايت من شد. گفتم: من افتخار مي كنم كه يك عالم شيعه از حيث صوري و ظاهري، از دنيا رفته است، ولي از حيث معنوي، حي و زنده است. كتاب او باعث شد كه مرا به اين حقيقت وادارد كه چيزي كه آنها (اهل سنت) مي نويسند، عمل نمي كنند. داستان شیعه شدن محمد شریف زاهدی بلوچ👇 قسمت ۱ : آيا گريه براي اين حسين، حرام است؟! قسمت ۲ : یکی از كرامات حضرت زهراء (سلام الله عليها) قسمت ۳ : سوال از مولوی عبد الحی قسمت ۴ : اولين سوال بعد از شيعه شدن از مفتی زاهدان ؛ مفتی قاسمی قسمت ۵ : گِلِه و اعتراض به خداوند متعال قسمت ۶: کتابی که مرا شیعه کرد متن و صوت #پیشنهاد_دانلود_و_استماع #شیعه_شدن @ALI_110