از اخبار معراج :
وَ أَمَّا ابْنَتُكَ فَإِنِّي أُوْقِفُهَا عِنْدَ عَرْشِي فَيُقَالُ لَهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَّمَكِ فِي خَلْقِهِ فَمَنْ ظَلَمَكِ وَ ظَلَمَ وُلْدَكِ فَاحْكُمِي فِيهِ بِمَا أَحْبَبْتِ فَإِنِّي أُجِيزُ حُكُومَتَكِ فِيهِمْ فَتَشْهَدُ الْعَرْصَةُ فَإِذَا وَقَفَ مَنْ ظَلَمَهَا أَمَرْتُ بِهِ إِلَى النَّارِ
و امّا دخترت:
[خدای متعال به نبی اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند:] او[فاطمه سلام الله علیها] را نزد عرش نگه می دارم، پس به او گفته مىشود: خداوند تو را در ميان خلقش حاكم قرار داد، پس كسى كه به تو و به فرزندانت ظلم نموده درباره او به آنچه خواهى حكم کن و من حكم تو را بر ايشان اجراء خواهم نمود، آن حضرت در عرصه قيامت حاضر شده و وقتى ظالمین به حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(سلام الله علیها) در آنجا ايستادند امر مىكنم كه ظالمین را در آتش بياندازند.
فَيَقُولُ الظَّالِمُ وَا حَسْرَتَاهْ عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَ يَتَمَنَّى الْكَرَّةَ
پس ظالم مىگويد:
يا حَسْرَتى عَلى ما فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ (فرياد وا حسرتا بر آورده و گويد: اى واى بر من كه جانب خدا را فروگذارده و در حق خود ظلم و تفريط كردم)
و به دنبال آن آرزوى بازگشت به دنيا را مىكند و دو دست خود را از ناراحتى و شدّت عذاب مىگزد و مىگويد:
يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا (اى كاش من در دنيا با رسول حق راه دوستى و طاعت پيش مىگرفتم).
يا وَيْلَتى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِيلًا (واى بر من كاش فلان كافر و فلان فاسق را دوست خود قرار نمىدادم) نيز مىگويد:
حَتَّى إِذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (تا وقتى كه از دنيا به سوى ما باز آيد آن گاه با نهايت حسرت مىگويد: اى كاش ميان من و آن شيطان فاصلهاى به دورى مشرق و مغرب بود كه او همنشين بسيار بدى براى من بود). و نيز مىگويد:
وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ (واى ستمكاران هرگز در آن روز پشيمانى به حال شما سودى ندارد زيرا در دنيا ظلم كرديد و امروز با شياطين در عذاب دوزخ شريك هستيد) و نيز مىگويد:
أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبادِكَ فِي ما كانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (تو خود ميان بندگان در آنچه خلاف و نزاع مىكنند حكم فرما) پس به ايشان گفته مىشود:
أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ
آگاه باشيد: لعنت خدا بر ستمكاران باد آنان كه بندگان خدا را از راه خدا باز مىدارند و راه كج را مىطلبند و به عالم آخرت اعتقاد ندارند. كامل الزيارات،ص: 335-334.