از اخبار معراج : وَ أَمَّا ابْنَتُكَ فَإِنِّي أُوْقِفُهَا عِنْدَ عَرْشِي فَيُقَالُ لَهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَّمَكِ فِي خَلْقِهِ فَمَنْ ظَلَمَكِ وَ ظَلَمَ وُلْدَكِ فَاحْكُمِي فِيهِ بِمَا أَحْبَبْتِ فَإِنِّي أُجِيزُ حُكُومَتَكِ فِيهِمْ فَتَشْهَدُ الْعَرْصَةُ فَإِذَا وَقَفَ مَنْ ظَلَمَهَا أَمَرْتُ بِهِ إِلَى النَّارِ و امّا دخترت: [خدای متعال به نبی اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند:] او[فاطمه سلام الله علیها] را نزد عرش نگه می دارم، پس به او گفته مى‏شود: خداوند تو را در ميان خلقش حاكم قرار داد، پس كسى كه به تو و به فرزندانت ظلم نموده درباره او به آنچه خواهى حكم کن و من حكم تو را بر ايشان اجراء خواهم نمود، آن حضرت در عرصه قيامت حاضر شده و وقتى ظالمین به حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(سلام الله علیها) در آنجا ايستادند امر مى‏كنم كه ظالمین را در آتش بياندازند. فَيَقُولُ الظَّالِمُ وَا حَسْرَتَاهْ عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَ يَتَمَنَّى الْكَرَّةَ پس ظالم مى‏گويد: يا حَسْرَتى‏ عَلى‏ ما فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ‏ (فرياد وا حسرتا بر آورده و گويد: اى واى بر من كه جانب خدا را فروگذارده و در حق خود ظلم و تفريط كردم) و به دنبال آن آرزوى بازگشت به دنيا را مى‏كند و دو دست خود را از ناراحتى و شدّت عذاب مى‏گزد و مى‏گويد: يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا (اى كاش من در دنيا با رسول حق راه دوستى و طاعت پيش مى‏گرفتم). يا وَيْلَتى‏ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِيلًا (واى بر من كاش فلان كافر و فلان فاسق را دوست خود قرار نمى‏دادم) نيز مى‏گويد: حَتَّى إِذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ‏ (تا وقتى كه از دنيا به سوى ما باز آيد آن گاه با نهايت حسرت مى‏گويد: اى كاش ميان من و آن شيطان فاصله‏اى به دورى مشرق و مغرب بود كه او همنشين بسيار بدى براى من بود). و نيز مى‏گويد: وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ‏ (واى ستمكاران هرگز در آن روز پشيمانى به حال شما سودى ندارد زيرا در دنيا ظلم كرديد و امروز با شياطين در عذاب دوزخ شريك هستيد) و نيز مى‏گويد: أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبادِكَ فِي ما كانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ‏ (تو خود ميان بندگان در آنچه خلاف و نزاع مى‏كنند حكم فرما) پس به ايشان گفته مى‏شود: أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ‏ آگاه باشيد: لعنت خدا بر ستمكاران باد آنان كه بندگان خدا را از راه خدا باز مى‏دارند و راه كج را مى‏طلبند و به عالم آخرت اعتقاد ندارند. كامل الزيارات،ص: 335-334.