√شدت کوبیدن سر حضرت زینب سلام الله علیها به محمل؛ ☜فَإِذَا هُمْ أَتَوْا بِالرُّءُوسِ یَقْدُمُهُمْ رَأْسُ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ هُوَ رَأْسٌ زُهْرِیٌّ قَمَرِیٌّ أَشْبَهُ الْخَلْقِ بِرَسُولِ اللَّهِ صلی اللّٰه علیه و آله وَ لِحْیَتُهُ كَسَوَادِ السَّبَجِ قَدِ انْتَصَلَ مِنْهَا [۱] الْخِضَابُ وَ وَجْهُهُ دَارَةُ قَمَرٍ طَالِعٍ وَ الرُّمْحُ تَلْعَبُ بِهَا یَمِیناً وَ شِمَالًا فَالْتَفَتَتْ زَیْنَبُ فَرَأَتْ رَأْسَ أَخِیهَا فَنَطَحَتْ جَبِینَهَا بِمُقَدَّمِ الْمَحْمِلِ حَتَّی رَأَیْنَا الدَّمَ یَخْرُجُ مِنْ تَحْتِ قِنَاعِهَا وَ أَوْمَأَتْ إِلَیْهِ بخرقة [بِحُرْقَةٍ].... ◆حضرت زینب سلام الله علیها،هنگام مشاهده سر مبارک‌ برادرش روی نیزه،چنان سرش را به چوبه کوبید که خون از زیر مقنعه جاری شد... [۱]: السبج معرب شبه و هو حجر أسود شدید السواد براق و له فوائد طبیة، و كثیرا ما یشبه به الأشیاء سوادا كقول الحكیم الطوسیّ« شبی چون شبه روی شسته بقیر» و به سموا السبیج و السبیجة و السبجة للثوب الأسود و قد صحفت الكلمة تارة بالشیخ كما فی الأصل و تارة بالشبح كما فی الكمبانیّ. و اما النصل و الانتصال: فهو خروج اللحیة من الخضاب و منه لحیة ناصل... √منابع روایت فوق: بحار الانوار جلد ۴۵، ص ۱۱۵. مستدرک سفینه البحار ۴۴، ۶. فرسان الهیجاء ۲، ۲۶۶. المجالس الفاخرة فی مصائب العترة الطاهرة، ص ۳۱۵.