‌🌷مهدی شناسی ۳۳۱🌷 🌹ادمتم ذکره🌹 🔹زیارت جامعه کبیره🔹 ◀️کسانی ﮐﻪ ﻗﺎﻟﯽ ﻣﯽ‌ﺑﺎﻓﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﻘﺸﻪ ﻣﯽ‌ﺑﺎﻓﻨﺪ. ﻣﻤﮑﻦ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﻧﻘﺸﻪ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺸﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﻧﻘﺸﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺫﻫﻦ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻟﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺴﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ﻟﺤﻈﻪ‌ﺍﯼ غافل ﺍﺯ ﻧﻘﺸﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ◀️ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﯾﮏ چنین ﺗﻤﺜﯿﻠﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﯾشان ﺩﺍﺋﻢ ﺩﺭ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ اند. ﻓﮑﺮ ﻭ ﺫﻫﻦ ﻭ ﺧﯿﺎﻟشان ﺁﻥ ﺟﺎ ﻫﺴﺖ. ◀️ ﺩﺭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ "ﻭَ ﺃﺩَﻣْﺘُﻢْ ﺫِﻛْﺮَﻩ"ُ ﺷﻤﺎ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﯿﺪ. ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﻣﯿﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ ﯾﮏ ﺗﻌﺒﯿﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ "ﻣَﻦ ﻋَﻤَﺮَ ﻗَﻠﺒَﻪُ ﺑﺪَﻭﺍﻡِ ﺍﻟﺬِﮐﺮِ ﺣَﺴُﻨَﺖ ﺃﻓﻌﺎﻟُﻪُ ﻓﻲ ﺍﻟﺴِّﺮِّ ﻭﺍﻟﺠَﻬﺮ"ِ (ﻏﺮﺭ ﺍﻟﺤﮑﻢ، ﺹ 189) ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺁﺑﺎﺩ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ‌ﯼ ﺣﻖ؛ ﺍﻭﻻ‌ ﻣﯽ‌ﮔﻮﯾﺪ ﺫﮐﺮ ﻣﺪﺍﻡ ﺣﻖ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ؛ ﺑﻌﺪ ﻣﯽ‌ﮔﻮﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﻣﺪﺍﻡ ﺣﻖ، "ﺣَﺴُﻨَﺖ ﺃﻓﻌﺎﻟُﻪُ ﻓﻲ ﺍﻟﺴِّﺮِّ ﻭﺍﻟﺠَﻬﺮِ"ﺭﻓﺘﺎﺭﺵ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺴﺖ و ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﻫﺴﺖ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﻥ ﻭ ﺑﭽﻪ ﺍﺵ ﻫﺴﺖ ﻭ ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺮﺯﻥ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ. 🔶دائم الذکر بودن یعنی ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺸﻮﯼ ﻣﻈﻬﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﺣﻖ. ﯾﻌﻨﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺑﯿﻨﻨﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺫﮐﺮ. ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ‌ﺷﻮﯾﺪ ﺫﺍﮐﺮﺧﺪﺍ.نه این که فقط تسبیح دستمان باشد و ذکر بگوییم! و ﺫﺍﮐﺮ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ می اندازد. 🔶 ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﯿﺎﻧﺪﺍﺯﺩ.چنین شخصی ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺫﮐﺮ. ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺫﺍﮐﺮ. ﺑﻌﺪ ﻣﯽ‌ﮔﻮﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺫﺍﮐﺮ ﺣﻖ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﺕ ﺭﻓﺘﺎﺭﺵ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﻧﻤﯽ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ﺷﻮﺩ. ﭼﺮﺍ؟ ﭼﻮﻥ ﺧﻄﺎ‌ﻫﺎ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺭ ﻏﻔﻠﺖ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽ‌ﮔﻮﯾﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪ تهمت ﻣﯽ‌ﺯﻧﺪ. 🔶ﺍﺯ ﻭﯾﮋﮔﯽ‌ﻫﺎﯼ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻫﻤﯿﻦ است. ﺍﯾشان ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺬﮐرند ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ. ﻣﺜﻞ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺎﻟﯽ ﺑﺎﻑ. ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻧﻘﺸﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﯽ‌ﺑﺎﻓﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ‌ﺯﻧﺪ. ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﺩﯾﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﻟﯽ ﺑﺎﻑ‌ﻫﺎ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ‌ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ‌ﺑﺎﻓﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﺵ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺴﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ﺫﻫﻨﺶ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ‌ﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺴﺖ.