| (بسم الله الرحمن الرحیم) نکته اول:در ماه رمضان عادت کنیم با خدا حرف بزنیم باهاش دردودل کنیم . اصلا خدا خیلی ناراحت می‌شود که به غیر از خودش مشکلاتمون را به دیگری بگیم... در روایتی داریم: اگر بنده ی من نیمه شب از خواب بیدار شد و وضو نگرفت و خوابید به من جفا کرده، ..اگر وضو گرفت ولی دورکعت نماز نخواند به من جفا کرده ...اگه وضوگرفت و دورکعت نماز هم خوند ولی بعد نماز از من درخواستی نکرد به من جفا کرده ...اما اگر وضو گرفت ونماز هم خواند و از من درخواستی هم کرد و من جوابشو ندادم ، من به او جفا کردم؛ ومن خدای جفاکاری نیستم؛ اصلا اگه میخواهی مشکلاتت حل بشود فقط به خدا باید بگی.. باهاش حرف بزن اگر به کسی غیر از خدا بگی فقط خار می‌شوی ، ذلیل می‌شوی؛ روایت داریم مفضل مي گويد: محضر امام صادق عليه السلام رسيدم و از مشكلات زندگي شكايت كردم. امام عليه السلام به كنيز دستور داد كيسه اي كه چهارصد درهم در آن بود، به من داد و فرمود: با اين پول زندگيت را سامان بده. عرض كردم:فدايت شوم! منظورم از شرح حال اين بود كه در حق من دعا كني! امام صادق عليه السلام فرمود: بسيار خوب دعا هم مي كنم. و در آخر فرمود:مفضل! از بازگو كردن شرح حال خود براي مردم پرهيز كن! اگر چنين نكني نزد مردم(کم کم) ذليل و خوار مي شوي... بنابراين براي دوري از ذلت و(خواری)، درد دلت را هرگز به كسي نگو... اما نکته دوم : سحر ها را دریابید... فقط برای غذا خوردن بیدار نشوید .چند دقیقه وقتت را بذار که با او مناجات کنی؛ تا بعد از ماه مبارک رمضان نیز عادت کرده باشی که سحر ها قیام کنی و با اومناجات کنی... والسلام @heyatdaneshamoozi