🔴تجربه جهادسازندگی و حل معضل غیزانیه 🔷چند سالی هست که در گوشه و کنار کشور با اعتراضات مردمی، آن هم از جنس نیازهای اولیه برای تولید و کار رو‌به‌رو هستیم. مردم زیار اصفهان و همین #غیزانیه، از مشکل آب رنج می‌برند. خوزستانی‌ها به مالچ‌پاشی دشت‌هاشان که بدون توجه به زیست‌بوم منطقه‌ای در حال انجام است، معترض‌اند. کمی روبنایی‌تر وضعیت مرغ‌داری‌ها یا گوجه‌کاران است. اینها دردهایی است که باید ریشه‌ای حلش کرد. این کتاب اشاره به ساختار منطقه‌ای برای توسعه اقتصادی مناطق کشور دارد. ساختاری که طبیعتا بودجه و ردیف‌های آن، مانع خدمت‌رسانی با اولویت و سرعت نشود. از طرفی مشارکت گرفتن از خود مردم و گروه‌های جهادی را امکان‌پذیر می‌کند، آن هم با دادن مسئولیت‌های واقعی. آن‌وقت است که این مشکلات پیش پا افتاده که هیچ، حتی مسئله تولید و ایجاد ثروت هم ولو بدون بودجه، با همراهی خود مردم منطقه حل خواهد شد. بخش آخر البته اشاره به ساختار ستاد پشتیبانی مهندسی جنگ جهاد دارد که ترکیب آن با ساختار منطقه‌ای می‌تواند در توسعه مناطق کشور مورد استفاده قرار بگیرد. این ساختار، نیازمند مطالعه زیاد است و احتمالا وظیفه‌اش روی دوش ماها. کتاب #رسم_جهاد را حتما مطالعه کنید. 🔶بخش‌هایی از کتاب: ♦️توسعه منطقه‌ای، کلید حل مشکل اشتغال کشور شیوه مدیریت بخشی و منطقه‌ای همیشه دو تفکر در سطح کشور بودند. من فکر می‌کنم که اگر مدیریت توسعه مناطق کشور منطقه‌ای می‌شد، این فاجعه‌ای که در وضعیت اشتغال و سطح فناوری در برخی استان‌ها اتفاق افتاده، رخ نمی‌داد و دیگر روستاهای محروم را نمی‌دیدیم. یا مهاجرانی که به روستاها رفته بودند، دوباره به روستاها رفته بودند، دوباره به سمت شهرها برنمی‌گشتند. ♦️توزیع اختیارات در مناطق؛ تصمیم‌گیری با مردم بحث عمده بین بچه‌های جهاد همین بود که باید مدیریت اقتصادی توسعه، منطقه‌ای صورت گیرد. یعنی حتی‌الامکان اختیارات در مناطق توزیع شده باشد و در همان منطقه تصمیم‌گیری شود و برنامه‌ریزی برای توسعه صورت گیرد و دولت اطلاعات کلان را به این‌ها بدهد. اگر دولت می‌خواهد پول بدهد، باید در همان منطقه تصمیم‌گیری شود که این بودجه خرج راه‌سازی شود یا احداث حمام و مشخص شود کدام فعالیت واجب‌تر است. مدیریت کلان باید سیاست کلی را بگوید و اطلاعات کلی را بدهد. ولی بعد از آن، تصمیم‌گیری در منطق صورت بگیرد. این شیوه تصمیم‌گیری، بوروکراسی و هزینه‌ها را کم می‌کند، چون اطلاعات وسیعی وجود دارد و پول دولت هم بی‌دلیل خرج نمی‌شود. درون آن ساختار برای پروژه‌های بزرگ و تخصصی، مطالب فراوان و حرف‌های مفیدی وجود دارد. تجربه‌های ارزشمندی درونش خوابیده است. این ساختار وقتی می‌خواست سازمان پیدا کند، چه می‌کرد؟ نیرویش، محیطش، سیستم تقسیم‌کارش، سیستم اجرایی‌اش، سیستم تصمیم‌سازی‌اش در مجموعه چگونه تکامل پیدا ‌کرد؟ اینها خیلی الهام‌بخش است که به نظر من اگر با سیستم شورایی جهاد استان‌ها تلفیق بشود، شاید بهترین الگوی توسعه و توسعه روستایی در دنیا باشد. اگر همین الان هم این تفکر به درستی تحلیل و تبدیل به طرح شود و روی کاغذ برود، اشتغال کشور را نجات می‌دهد و خدمت بزرگی به توسعه فناوری و به صورت کلی، به توسعه کشور می‌کند و جلوی مهاجرت از روستا به شهر را می‌گیرد. ✍️علیرضا اکبری دستجردی instagram.com/p/CAo702Eg3q0 ➕ کتاب «رسم جهاد» را میتوانید با تخفیف از سایت عماریار تهیه کنید: b2n.ir/raheyar 🔷 #کدتخفیف: raheyarpub ✅ @raheyarpub