• تحلیل و توصیه راهبردی • #اختصاصات_یک_اغتشاش ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ▫️ وظائف پساگندزدایی ۱ اغتشاش شهریور 1401 چند ویژگی بزرگ داشت و آن : ۱. ضعیف بودن استدلال و بهانۀ شکل گیری آن بود، ۲. مشکل دیگرش این بود که دشمنان ایران و اسلام «به سرعت» و در سطح وسیع با آن هماهنگ شدند و در حجم وسیع و حیرت انگیزی محتوا برای آن تولید شد، ۳. مشکل دیگرش این بود که کارهای خطای بسیاری هنگام عملیات به ظاهر اعتراضی شکل گرفت که موضع معترضان را «به شدت» و به صورت «مفتضحی» تضعیف کرد. اما اتفاقاتی که افتاد : ـ دروغ پراکنی و اتهام زنی بسیار وسیع که دانه به دانه قابل پیگیری و افشاگری است؛ ـ همکاری بخش مؤثری از اغتشاشگران با دشمنان خارجی که یک جرم بزرگ و نابخشودنی است؛ ـ تخریب گسترده و ضرر زدن به بیت المال و اموال مردم که هیچ توجیه ملی و قانونی ندارد؛ ـ ساختارشکنیها و وحشیگریهای وسیع که در هیچ فرهنگی قابل دفاع نیست؛ ـ تعرض به نوامیس که قطعاً یک مقبوحیّت ملی دارد و روشن نمودن حقایق آن باعث نفرت ماندگار و فراگیر ملی می شود؛ ـ آسیب جسمی به نیروهای مردمی و افراد بی ارتباط با ماجرا که بسیار وقیحانه است و در امتداد روشهای خطا در اعتراضات، به شدت محکوم است؛ ـ به شهادت رساندن تعداد زیادی از جوانان که تلاش داشتند از سلاح گرم برای خاموش کردن اغتشاشات استفاده نکنند. ما هزینۀ بزرگی دادیم، حالا وقت چند کار حرفه ای است و باید اموری در این کشور برای همیشه تقبیح شود و مذموم شمرده شود و در برابر آن سدهای بزرگی قرار بگیرد : ۱. باید به طور کامل و در سطح وسیع و کاملاً حرفه ای دروغ بودن همۀ ادعاها اثبات شود؛ هم با برنامه های کارشناسی هم با فیلم و سریال و کارهای هنری. روی این موضوع باید آنچنان کار شود که این الگوی سخن گفتن با مردم و اتهام زدن به نظام به یک امر کاملاً مشکوک نزد مردم تبدیل شود. توجه بشود که این مسأله یک امر مقطعی نیست که مسؤولین امر بگویند دیگر جمع شد و تمام شد، بلکه یک ضعف اجتماعی است که باید رفو شود و باید درمان شود. نباید منتظر شویم تا مثل همیشه روایت صحنه را با کارهای سنگین فکری و فرهنگی و هنری به دست بگیرند و یک داغ ماندگار دیگر برای انقلاب درست بشود. کما این که حضرت آقا نگذاشتند روایت جبهه و جنگ به دست روشنفکرها بیافتد و الآن سر سفرۀ این برخورد مسؤولانه و هشیارانه نشسته ایم و کما این که به قول حضرت آقا «تسخیر لانۀ جاسوسی را روایت نکردیم و آنها روایت کردند و دیگر خسارت را خورده ایم». ۲. باید زشتیهای کارهای کسانی که آتش بیار معرکه بودند و کسانی که برخورد آشوبگرانه داشتند به وضوح معلوم شود و از همۀ نخبگان و عموم مردم اعتراف گرفته شود که این رویه خطا بوده است؛ پس از کار تبلیغی وسیع و مستدل و حتی احساسی، انواع دادخواستهای قانونی علیه این حضور و این سفاهت و این وقاحت تشکیل شود و انفعال «شدید»ی برای ایشان درست شود. به نکته توجه شود که به خاطر زشتی کار و ضعیف بودن موضع اغتشاشگران و حامیان آنها، بسیاری از بوقهای اصلاحات و ... نمی توانند در این صحنه به میدان بیایند و با صحنۀ فتنۀ 88 تفاوتهای زیادی دارد. ۳. باید مدافعان بی عفتی به عنوان یک عده وحشی و نامتعادل و هنجارشکن و ... معرفی شوند و این تبدیل به یک مارک و آرم پایدار شود و بر پیشانی همۀ ایشان بخورد؛ باید از خروش مردم علیه این رفتار زشت به عنوان بزرگترین انرژی برای سربریدن این دریدگی و بی ناموسی و بی شرفی استفادۀ کاملی برد. ۴. باید دفاع از امنیت و جانبازی در این راه به یک ارزش بزرگ و مقدس تبدیل شود؛ حضرت آقا در صحبت با جانباز شهید «خوش لهجه» می فرمودند شما جانبازان ترددتان در خیابان و در میان مردم تبلیغ اسلام و انقلاب است. و بعد افزودند حتی نفس کشیدن شما هم کار فرهنگی محسوب می شود. باید با کارهای مقدماتی فرهنگی که صورت می گیرد، به جایی برسیم که تنفس این جانبازان بسیار بسیار عزیز هم به یک کار تبلیغی علیه بی عفتی و تزویر و توحش ضدانقلاب تبدیل شود. ادامه دارد ... ☘️@faslefarhang