🔰 یادداشت تحلیلی
کارکردهای اجتماعی طرح افطاری ساده
📝اقتباسی از یادداشت آقای صادق فرامرزی
🌱در رمضان به سر میبریم،مبارک‌ترین ایامی که خداوند برای بندگانش مقدر کرده است، ماهی برای مناجات و روزه‌داری، فرصتی برای هر"بنده خدا"
🌱اما اجازه بدهید بجای فرصت هر"بنده خدا" به تجربه جمعی "بندگان خدا" از این ماه نگاهی بیاندازیم
🌱رمضان چه نمود بیرونی برای مردم دارد؟اگر از بنرهای کلیشه‌ای روابط عمومی سازمان‌ها و شهرداری‌ها بگذریم تمام نمود بیرونی رمضانی به محدودیتها و ممنوعیتهایی در غذاخوری‌ها ختم می‌شود،وجهی تماما سلبی در محیطی بیرونی و البته افطاری‌هایی جمعی در محیط خصوصی!(برگزاری دسته‌جمعی مراسم لیالی‌قدر و... وجه ایجابی رمضان در جامعه است که اصلا کافی نیست)
🌱در نقطه مقابل اما ماه محرم تبدیل به بزرگترین آئین جمعی در جامعه ایران شده است، آئینی که از شدت ریشه‌دواندن در باورها و سنت‌ها، اکثریت قریب به اتفاق جامعه را با خود همراه می‌سازد، تا آنجا که حتی اقلیت‌های دینی نیز به سبک و سیاق خود سعی می‌کنند بخشی از این آئین باشند.
🌱قصد قیاس حکم روزه‌داری رمضان با سنت عزاداری محرم نیست، روی صحبت با نمود اجتماعی این دو ماه در جامعه است
🌱رمضان ایرانی برخلاف رمضان در عمده ملل اسلامی رنگی خیلی کمی از یک جشن دارد(حتی مانند محرم رنگ حزن و عزا نیز به خود نمی‌گیرد)، رمضان ایرانی در اجتماعی‌ترین حالت خود تبدیل به یک "اجبار موسمی" شده است که نشانی هایی آئینی کمی دارد، به همین خاطر برخلاف آئین محرم که همیشه تاریخ اجتماع‌محور بوده شمایل یک حکم فردی را پیدا کرده است که با مصوبات دولتی رسمیت می‌یابد!
.
🌱محرم آئینی اجماع‌ساز است، اقتدارآفرین است، هویت‌بخش است... به همین خاطر عمده حملات به این سرمایه شیعی ناظر به آئین‌ستیزی از این ماه است(مغلطه پرتکراری که خواهان تعطیلی عزاداری به بهانه تفکر درباره قیام مولا حسین(ع) می‌شود)... در نقطه مقابل اما رمضان‌های ایرانی نه تنها رنگ هویتی و اجماع‌ساز ندارد.
.
🌱چندسال پیش صفحه رهبری جلودار پویشی با عنوان #افطاری_ساده شد، عبور از افطاریهای گرانقیمت خصوصی به افطاریهای ساده عمومی و خیابانی... طرحی که می‌توانست جرقه‌ای برای آئین شدن رمضان ایرانی باشد، نمود اجتماعی و مردمی بخشیدن به روزه‌داری و خلق تجربه جمعی از رمضان مقدمه‌ای برای فهم این ماه مبارک به عنوان جشنی مذهبی است.
🌱لذا اقدام برای گسترش این طرح به انحاء مختلف (افطاریهای ساده ی فردی و دسته جمعی کوچک درخیابانها و کوچه ها؛ در مساجد و زیارتگاه ها و ....) می تواند یک حرکت فرهنگی همچون موکب های اربعینی بمنظور ایجاد و استقرار فضای همگانی این ماه معنوی باشد.
📿 | #ماه_رمضان
🆔@Activism_ideas