تاریخی بودن جزمیات، دلیل جزمی نبودن تاریخی ها اخطارهای نویسندگان رسالات دینی، آثار مربوط به مکاشفات و اناجیل که حاکی از مخالفت با اقسام اصول عقایدِ دروغین و غیب گویان دروغین، حتی با عیسی دروغین بود، اثبات می‌کند که در زمانی دراز، جزمیاتی که شکل قطعی گرفته باشد و مقبول همه باشد، وجود نداشت. در اواخر قرن دوم، مسئله مهمِ تثلیث، در مقابل بدعت های ایرنه به وجود آمد. توجه مضبوطی که ترتولین به نبرد با حوادث بدعت گذاران داشت، ثابت می کند که حتی در آن هنگام نیز عقیده مسیحی، شکل قطعی نداشته است. سختی نبرد، در این مقام و اشارات نویسندگانِ ارتودوکس، به این مسئله که اناجیل و رسالت دینی، به خصوص، اظهارات منسوب به پول، گاهی مجعول به نظر می‌رسید، شواهد بسیار بر این واقعیت است که گرایش هایی که کلیسا آن را محکوم ساخت، حق داشت، خود را به عنوان آوردن جزمیات رسمی، امانتدار تعالیم مسیحیت ابتدایی، بشناسد ... پیدا شدن مقام اسقفی، در مقیاس گسترده، نتیجه این ضرورت مقاومت ناپذیر بود که مسیحیت ناچار شده بود، جزمیاتی بیافریند؛ اما مقام اسقفی که برای تثبیت و تضمین آن جزمیات، منصوب گردید، توفیق نیافت تا به آن اختلاف ها پایان بخشد؛ بلکه آنها را برانگیخت. ------ آکادمی علوم اتحاد شوروی، مبانی مسیحیت، ترجمه از فرانسوی به فارسی از دکتر اسدالله مبشری،انتشارات حسینیه ارشاد، ص ۲۲۶. لینک عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e