* حساسیت های اخلاقی به چه معناست و چگونه از آن به عنوان راهکار و مدیریت کنترل این نسل استفاده می شود؟
حساسیت اخلاقی یکی از مباحث مهم در فلسفه‌ی اخلاق است. اجازه دهید با اشاره به نظریه‌ی جیمز رست این موضوع را توضیح دهم. جیمز رست یک نظریه‌ی چهار مؤلفه‌ای دارد.
طبق این نظریه، برای شکل‌گیری یک عمل اخلاقی به چهار مؤلفه اصلی نیاز داریم:
۱. حساسیت اخلاقی
۲. قضاوت اخلاقی
۳. انگیزه اخلاقی
۴. اجرا.
حساسیت اخلاقی به عنوان اولین گام، نیازمند یک عامل تحریک‌کننده و درگیری حسی و ادراکی است که فرد را به سمت انجام عمل اخلاقی سوق می‌دهد.
مشکل نسل امروز دقیقاً درهمین نقطه است؛ فقدان حساسیت اخلاقی.
در دنیای مجازی امروز، جایی که افراد با هویت‌های مجازی و بدون مواجهه با پیامدهای مستقیم اعمالشان، تعامل می‌کنند، این حساسیت اخلاقی کمرنگ شده است.
راه‌حل اصلی برای تقویت حساسیت اخلاقی، همدلی است که عمدتاً از طریق ارتباط چشمی و تعامل مستقیم شکل می‌گیرد.
آزمایش استنلی میلگرام در مورد شوک الکتریکی و مفهوم نورون‌های آینه‌ای در مغز، اهمیت این ارتباط مستقیم را نشان می‌دهند.
وقتی ارتباط چشمی و تعامل مستقیم کمرنگ می‌شود، همدلی شکل نمی‌گیرد و در نتیجه حساسیت اخلاقی کاهش می‌یابد.
این می‌تواند توضیح دهد که چرا نسل جدید، علی‌رغم توصیه‌های والدین، واکنش عاطفی کمتری نشان می‌دهد و چرا تغییر این رفتار نیازمند تقویت ارتباطات مستقیم و چهره به چهره است.