➯ @ahadis14masuom 《لا تَجعَلَنّ ذَرَبَ لسانِکَ عَلى مَن أنطَقکَ و بلاغَةََ قولِكَ عَلى مَن سَدّدکَ》 تيزى و برندگى زبانت را علیه كسى كه تو را گویا ساخته است قرار مده و رسائی گفتار و قدرت بيان خود را بر ضد كسى كه به تو قدرت گفتار آموخته است بكار مبر امام عليه السلام نيز در اين كلام عميق و پر معنى در همين باره سخن گفته و ديگران را به احترام نمودن به معلم و آموزگار متوجه ساخته و ترغيب و سفارش فرموده است ما نيز بايد از پيشواى راستين خود بياموزيم يعنى هرگز نبايد تيزى و برندگى زبان خود را به سوى پدر و مادر يا خواهر و برادر بزرگتر يا هر كسى كه در راه به سخن آمدن ما زحمت كشيده است بگيريم و همچنين هيچگاه نبايد رسائی كلام و قدرت بيانى را كه از معلم و يا شخص ديگرى آموخته ايم بر ضد خود او بكار بريم زيرا چنين كارى ناسپاسى است و در اسلام ناسپاسى زشت و ناپسند شمرده مى شود ↲نهج البلاغه، حکمت ۴۱۱