🍃شکر خدایی را که تا به بن‌بست‌های نیاز رسیدم و از او طلب کردم، بلافاصله آنچه میخواستم در دستان کرم خویش قرار داد و عطایم کرد؛ امّا وقتی که او دست به سویم دراز کرد و از من قرضی خواست، دستانم را مشت کردم و بخل ورزیدم و بی‌اعتنا از کنار درخواستش رد شدم.
🍃شکر خدای را که هر حاجتی داشتم، در هر زمانی که خواستم صدایش زدم و او هم پاسخم داد.
🍃حرف‌های دلم بسیار است و نمی‌توانم سفرۀ دلم را برای هر کسی باز کنم، ولی شکر خدایی را که هر زمان، به هر اندازه که خواستم با او خلوت کردم و حرف دل با او زدم، بی آن که واسطه‌ای در میان باشد.
📚قصّۀ من و خدا
"قصّۀ واژه‌هایی که بوی ابوحمزه گرفتند"
#قصّۀ_من_و_خدا ۳۱
#شب_جمعه
#محسن_عباسی_ولدی