✂️ برشی از یک کتاب در این که فضایی به هم پیوسته از ارتباطات با یک هویت واحد وجود دارد که انسان های سراسر کره زمین را نظام ارزشیِ واحدی ساخته است تردیدی وجود ندارد . نمونه اش همین تعابیری است که عموم ما پذیرفته ایم : (جهان سوم) ، (کشورهای پیشرفته) ، و در مقابل آن کشورهای (عقب مانده) و یا (عقب نگه داشته شده) ، (توسعه یافتگی) و (توسعه نیافتگی) ... تعابیری از این قبیل بسیارند . ... مگر ما این را نپذیرفته ایم و در رادیو و تلویزیون و محاورات روزمره و خطابه های ژورنالیستی به آنها تفوّه نمی کنیم ؟ وقتی ما که هسته جوشان در جهانِ امروز هستیم نتوانسته ایم که با قبول این چه غایتی را پذیرفته ایم ، وای بر احوال دیگران از مردمان الجزایر و عراق و سوریه و لیبی و اردن و ... پاکستان و افغانستان ! ما با قبول این تعبیر پذیرفته ایم که (پیشرفت) همان است که برای آنان رخ داده است . فلذا نباید به خشم بیاییم از آن که ما را (مرتجع و واپس گرا) بخوانند . آنها هم با همین نگاه به جهان می نگرند که خود را پیشرفته می دانند و ما را پس مانده و از این جا نتیجه می گیرند که هر تحولی اگر در جهت دست یابی به (توسعه یافتگی) باشد است و اگر نه ، واپس گرایی و ارتجاع . و مگر انقلاب اسلامی چه بود ؟ توسعه یافتگی ؟ رشد اقتصادی ؟ حصول دموکراسی ؟ 📚 آغازی بر یک پایان ، مرتضی آوینی ، ص۱۲۰ و ۱۲۱ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed