✂️ برشی از یک کتاب 💢 گوشه هایی از شناخت روش امیرالمومنین (ع) ، درباره کارکنان و کارگزاران و قاضیان و کارمندان حکومت اسلامی اینگونه بود ، که هرگاه خطا یا کنند ، یا بگیرند ، یا از طبقات محروم فاصله یابند ، و مثلاً در مجلس شامی حاضر شوند که اغنیا در آن مجلس دعوت شده و فقرا فراموش گشته باشند ... آنان را به بدترین شکلی و کند . و روش حکومت نه حکومتهای ، بواقع و حقیقت همین است ؛ چنانکه در بخش نامه های (نهج البلاغه) به اینگونه نامه های تند و افشاگرانه بر می خوریم ، که تا هماره تاریخ را ترسیم می کند و مجامله کار و رفیق نوازِ هر حکومتی را رسوا می سازد . اما آنچه غیر از این باشد ، یعنی کردن جنایات اشخاص و نزدیکان ، به ملاحظه دوستی و مقام ، نسبت پدر_پسری ، حفظ باصطلاح ، یا لباس و هر چه باشد ، اسلام و روش شخص امیرامومنین(ع) است ، و ضدّ مصالح جامعه و انسان جامعه است . آیا امرالمومنین که آنگونه افشاگری می کرد ، آبروی اسلام و نظام اسلامی را دوست نداشت ؟ اینها حرف است و دنیاخواری ... و باندبازی ... و ویژه خواهی ، و سرانجام سر مردم را شیره مالیدن ... 📚 مرام جاودانه ، محمد رضا حکیمی ، ص ۶۲ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed