❇️استاد حاج آقا مجاهدی: 🌷گاه در برابر لطف ناچیزی از سوی یکی از دوستان و اطرافیان، چنان در مقام تشکر و سپاس بر می‌آییم که قابل وصف نیست و با ادای جملات گوناگون از قبیل: ممنون، متشکرم، لطف فرمودید، دست شما درد نکند، قربان شما، فدای لطف شما و ... لطف وی را جبران می‌کنیم. در واقع رفتاری این چنین علاوه بر آن که ناپسند نیست، بلکه نشانه ادب و قدرشناسی در قبال کمک و لطف دیگران نیز هست که در روایات هم مورد مدح قرار گرفته است. همان‌گونه سیّدالساجدین حضرت زین‌العابدین می‌فرماید: «شکر کننده ترین شما از خداوند، شکر کننده ترین شما از مردم است». 🌸امّا چگونه است که همین دسته از افراد در برابر الطاف عظیم الهی این‌گونه سپاس‌گزار نبوده و به سادگی از آن نعمات، چشم‌پوشی می‌کنند. اغلب ما طلاب و روحانیون هم از این قاعده مستثنی نیستیم. شرائط فراهم شد، راه باز شد و لطف شامل حالمان گشت و ما را در چنین جایگاه معنوی، مقدّس، نورانی، با عظمت و پر برکت جای دادند و توفیق انجام وظیفه و سربازی حضرت ولی‌عصر  ارواحنا فداه را به ما عطا کردند. آیا با دل و جان شکرگزار این عنایت خاص بوده‌ایم؟ چرا که از میان میلیاردها نفر انسان در سرتاسر جغرافیای خاکی، به یقین عنایت خاص خداوند متعال و اهل‌بیت علیهم السلام شامل شخص شما شده است که توانسته‌اید توفیق خدمت در نظام مقدس طلبگی را داشته باشید. آن مولایی که خاک را به نظر کیمیا سازد، اکنون گوشه چشمی به ما نموده است و ما را با همه‌ی بدی‌ها و کاستی‌ها پذیرفته است؛ آیا قدردان عنایت خاص مولایمان بوده‌ایم؟ @Alfetrah