🔷🔷🔷یکی از نخبگان دانشگاه شریف در رشته ی برق بورسیه میگیرد ظاهراً برای تحصیل به آمریکا (تردید از بنده است)میرود.
👈 بعد از مدتی به پدرش زنگ میزند میگوید می خواهم برگردم شریف مدیریت بخوانم.
👈پدر بسیار ناراحت می شود و او را سرزنش می کند که می فهمی چی میگی ، تو الان در بهترین رشته و در بهترین دانشگاه دنیا درس می خوانی و بعد از اتمام تحصیل ، می توانی برگردی شریف بهترین استاد باشی با حقوق بالا و مهندسی برق و بهترین موقعیت شغلی
👈پسر گفت من که به آنجا رفتم گفتم ببینم حتما نابغه های خود این کشور هم در کلاس میبینم نگاه کردم دیدم در کلاس من هستم و بقیه چند نفر از کشورهای پاکستان و افغانستان و عراق...
👈تعجب کردم پرسیدم اینها نابغه های خود را شاید در کلاس دیگر برده اند ، برسی کردم دیدم نخیر خبری نیست ، بیشتر که دنبال کردم به من گفتند این کشورها نابغه های خود را اصلا در این رشته ها نمی فرستند ، آنها نابغه های خود را در رشتههای فلسفه و مدیریت و رشتههای انسانی میبرند تا بتوانند بر شاهراه سوار شدن بر ملت ها دست یابند و استاد شوند ، آنها به رشته های تجربی و فنی به چشم کارگر کارخانه های خود نگاه می کنند .
👈 اهمیت رشته ها در نزد آنها اینگونه است و دقیقا بر عکس آن را برای کشورهای به قول خودشان جهان سومی جا انداختند.
👆این دستان عبرت آموز و غم انگیز یک حقیقت است.
👌👌👌👌با این حال خدا رو شکر حوزه های علمیه و انقلابی که علامه طباطبایی و علامه مصباح و علامه حسن زاده در علوم انسانی راه انداختند نگذاشت این کلاه گشاد سر تمام ایرانی ها برود.
👌برای همین حوزه توانست مدیران و متفکران و نوابغی مثل امام خمینی و امام خامنهای و شهید مطهری و شهید بهشتی و علامه طباطبایی و علامه مصباح و علامه حسن زاده ها را تحویل جامعه دهد که عزت و افتخار را به ایران بر گرداند تا به قله ها نزدیک شویم.