سلام حضرت یار... امروز در میانه جستجویم برای لفظی که دلتنگی ام را تسلی دهد رسیدم به این کلام مولایمان علی(علیه السلام) : اَلدَّهْرُ مُوَکَّلٌ بِتَشْتيتِ الاُْلاّف روزگار مأمور گشته به پراکندن کسانیکه باهم انس‌والفتی دارند. میبینی یارجانم! وقتی مولای دو عالم عشق را به جدایی اش تعبیر میکند چه توقعی دارم من که تو باشی... وقتی بنای این دنیای بی مروّت بر جدایی چیده شده، دیگر حرف از وصل اضافه است... باید سوخت... باید ساخت... *و اگر روزی خدا از اندوه من از تو سؤال کرد این حدیث عاشقانه را برایش بخوان و خودت را تبرئه کن...