🔰 ما اولین روزی که طلبه شدیم، رفتیم وضو بگیریم، دیدیم که در وضوخانه مدرسه فیضیه، آقایون طلبه‌ها لپ تاپ، کیف، گوشی و همه چیز را گذاشته‌اند پشت در سرویس؛ راحت می‌روند داخل و وضو می‌گیرند. خیلی برایمان عجیب بود که این همه جمعیت در اینجا همه به هم اطمینان داشتند. اصلا زشت بود کسی مثلا بخواهد کیفش را ببرد داخل. این قدر که اطمینان بود و هنوزم هست. چرا؟ 🔹 چون چیزی که بر این فضا غالب است، اطمینان است. صلاح است؛ عدالت است؛ تقوا است. فضایی است که همه به هم اطمینان می‌کنند این جا سوء‌ظن داشتن ظلم است. 📝 [ این خاطره در رابطه با حکمت ۱۱۱ نهج البلاغة نقل شده: إِذَا اسْتَوْلَى الصَّلاَحُ عَلَى الزَّمَانِ وَأَهْلِهِ، ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ! وَإِذَا اسْتَوْلَى الْفَسَادُ عَلَى الزَّمَانِ وأَهْلِهِ فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ! 📌برگرفته از جلسات «نظام تقدیم» @Aminikhaah