شاه بیت غزل بندگی در کلام ؛ 🔰 وَ عَنْ سَیِّدَةِ اَلنِّساءِ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهَا قَالَتْ:مَنْ أَصْعَدَ إِلَی اَللَّهِ خَالِصَ عِبَادَتِهِ أَهْبَطَ اَلَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ أَفْضَلَ مَصْلَحَتِه.(بحار الأنوار ، ج68، ص184) هر کس عبادت خالصش را به سمت خدا بالا فرستد، خدای متعال بهترین مصلحتش را به سمت او فرو می‌فرستد. حرف از رابطه‌ی دوطرفه‌ی بنده و خداست.. ✍🏻 این شاه کلید را از حدیث زهرای مرضیه سلام الله علیها به دست می‌آوریم که؛ رفتار معبود، مطابق رفتار بندگان، با اوست.. عملکرد الهی وابسته به نوع عملکرد و کنش بشر با اوست چرا که خداوند، تقدیر بندگان را در متغیرهایی شناور نموده است و کیفیت رفتار بنده به قدر خلوص عمل بالا می‌رود و در مقابل به میزان خلوص، افضل مصلحت، از طرف خداوند برایش رقم می‌خورد. ✍🏻 باید گفت که خدای متعال به صورت ابتدایی تقدیراتی را برای انسان‌ها مقدر کرده. برای همگان؛ حتی کافر و منافق..حتی شمر.. که این مقدرات، همان رزق رحمانی ست. رزق رحمانی وابسته به قابل بودن و شایستگی بنده نیست اما خدا رزق دیگری هم دارد.. ✍🏻 رزق رحیمی که به تناسب قابلیت و شایستگی بنده بر او فرو فرستاده می‌شود. رزق رحیمی ارتباط مستقیم با خلوص عمل بنده دارد هر چه ارتباط انسان با خدای متعال بر اساس بندگی و اخلاص باشد، تقدیراتی بر اساس برترین مصلحت ‌ها برای او رقم می‌خورد. هر چه بیشتر باشد، هم به سمت افضلیت پیش می‌رود. البته این مصلحت لزوما رفاه و آسایش‌های مادی و دنیوی نیست ✍🏻 هرچه ارتباط بنده و معبود تنگاتنگ شود، خدای متعال به همان میزان نسبت به بنده‌اش غیورتر شده و در قبال مصالح او برای رشد و کمال و محافظت از هر آفت، حساس‌تر می‌شود. 📌 برگرفته از جلسات «خلوص عبادت، هبوط مصلحت» @Aminikhaah