ابرهاى سركش... 📖 دَر مَحْضَرِ نَهْجِ الْبَلَاغَةِ | سه شنبه ها 📝 قَالَ أَمِیرُالْكَلَامِ ، أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام : فِى دُعَاء اسْتَسْقَى بِهِ: اللَّهُمَّ اسْقِنَا ذُلُلَ السَّحَابِ دُونَ صِعَابِهَا در دعايى كه براى درخواست باران كرده، عرضه مى دارد: خداوندا! به وسيله ابرهاى رام به ما باران عنايت كن نه به وسيله ابرهاى سركش ✍ مرحوم سيد رضى بعد از ذكر اين دعاى پرمعنا مى گويد: «اين از كلمات فصيح و شگفت انگيز است زيرا امام(عليه السلام)ابرهاى پرسروصدا را كه توأم با رعد و برق و طوفان و صاعقه است تشبيه به شتران سركشى كرده كه بار خود را فرو مى افكنند و سوار خود را به زمين مى كوبند ولى ابرهاى خالى از اين هياهو را به شتران رام تشبيه فرموده كه به راحتى مى توان از آن ها شير دوشيد و بر آن ها سوار شد.» 📓 نهج البلاغه ، حکمت ۴۷۲ ✍ شرح حکمت ۴۷۲ ┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄ أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج ┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄ ● @soalvajavab@AmirGrali