ابوطالب علیه السلام به گردن بشریت و جامعه مسلمانان، حقّ بزرگی دارد...
📝
نوشته حضرت آیت الله شیخ لطف الله صافی گلپایگانی در ارتباط با حضرت ابوطالب علیه الصلوات و السلام
✍ آن مرجع فقید ، درباره شخصیت جناب ابوطالب علیه السلام چنین مینگارند :
روزهای عمر اكثر افراد بشر مربوط به خود و امری است فردی، ولی رجال مصلح و خدمتگذاران به عالم انسانیت، مردان خدا و انبیا و اولیا، روزهایشان به همهی جامعه، به تاریخ و به خدا ارتباط دارد و به حساب همه موجب فخر و مباهات، عزّت و خیر، صلاح و ترقی و حركتهای بزرگ تاریخی است. هرچه این روزها وجههی الهی، خیرخواهی برای جامعه و نجات مردم از جهالت، دعوت به رستگاری، حق و عدالت و جلوه هدایت داشته باشد پایدارتر و ماندگارتر است.
از جمله مردانی كه در اسلام به واسطه نقش خاص، موقعیت و حفظ مواضع بسیار حسّاس و مسئولیتدار باید خود او و نه روزش بلكه روزهایش و همهی یاد و خاطرههایش زنده باشد سیّد بطحا، رئیس مكّه و قبله قبیله است؛
او كه جمیع فضایل اخلاقی را دارا بود و همه به او احترام میگذاشتند و شخصیّت و مكارم اخلاقش را میستودند؛
«عَلَیْهِ بَهَاءُ الْمُلُوكِ وَ وَقَارُ الْحُكَمَاءِ؛ در رخساره او ظرافت پادشاهان و وقار حكیمان دیده میشد»
آری! ابوطالب پدر بزرگوار امیرالمؤمنین علی علیه السلام از بزرگترین رجالی است که به گردن بشریت و جامعه مسلمانان، حقّ بزرگی دارد.
كسی كه حكیم معروف عرب «اكتم بن صیفی» وقتی از او پرسیدند: «حكمت و ریاست و حُكم و سیادت را از كه آموختی؟»
گفت: «از حَلیف علم و ادب، سیّد عجم و عرب، ابوطالب بن عبد المطلب»
او بود كه در حمایت از پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم در حساسترین مواقع تاریخ اسلامی یعنی سرآغاز ابلاغ وحی و شروع و ظهور آن، نقش حفاظت و حراست او، اساسی، سازنده، نجاتبخش و موجب استقرار این دین مبین گردید.
او به همه امت اسلام حق دارد و همه وامدار اویند و روزهای چهل و دو سال حمایت و كمك و خدمت او به حضرت رسول اكرم صلی الله علیه وآله بیش از چهارده هزار روز است كه هر كدامشان تاریخ ساز و الهی است؛
هر یك از این ایام به حساب پشتیبانی آن مرد تاریخ از اسلام و دین توحید و آن حركت بزرگ كه جامعهی انسانیت را به سوی ترقی و تكامل و خودشناسی و خداشناسی هدایت كرد روز خدا و روز اسلام است.
هیچ كس شمار روزهای نصرتش از پیغمبر صلی الله علیه و آله و دعوت او و یاری حق به این شمار نرسید.
ابوطالب علیهالسلام به واسطه فداكاریهای عجیب و مواجهه محكم با دشمنان دین خدا، آنان را از خاموش كردن نور الهی بازداشت.
همه روزها و همه كارهایش، سزاوار نكوداشت و الگوگیری است.
چهارده هزار روز در نصرت و خدمت به رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم، همه از ایام الله است.
چهارده هزار روز استقامت، چهارده هزار روز تحمّل شداید، محرومیتها، تحریمها و انواع فشارها و توطئههای مشركین، اسلام را بیمه كرد.
این ابوطالب بود و ابوطالب بود و باز هم ابوطالب بود كه در روزهای نخست و سالهای آغازین دعوت با موقعیت خاص و استفاده از احترام بالایی كه در جامعه داشت از دین خدا پاسداری نمود و پیغمبر را در ابلاغ دعوت یاری میداد.
قصیدهی لامیّه ابوطالب در مدح حضرت رسول صلی الله علیه و آله، نمونهای از اوج ایمان و خلوص نیت و وفاداری و نصرت كامل او از پیغمبر صلی الله علیه و آله است.
این قصیده به اعتراف بعضی بزرگان ادب و بلاغت و سخن شناس اهل سنت، در اعلی مرتبهی بلاغت و فصاحت است و از قصاید سبعهی معلّقه قویتر و برتر است و به جز ابوطالب، احدی را نمیتوان سراینده آن گفت.
این قصیده، نشان میدهد كه ابوطالب، آن مرد عزم و تصمیم خللناپذیر در پشتیبانی از رسالت الهی پیغمبر تا به كجا و تا چه حد مصمم، جازم و قاطع بوده است و در برابر دشمنان قوی پنجه، خطرناك و خونخوار، یك تنه دفاع نموده و اسلام را در مسیر حركت غیر قابل برگشت قرار داد.
همان گونه كه روزهای همراهی ابوطالب با پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و سلم در بین روزهای تاریخ، درخشان است این قصیده نیز در میان هزاران قصیده از عرب و عجم كه در مدح پیغمبر و اسلام سروده شده و میشود، ممتاز و یگانه و اساسی است.
سزاوار است مخصوصاً فضلا و طلاب عزیز، آن را كه نزدیك به صد بیت است، حافظ باشند.
نسل جوان و جامعه كنونی اسلام باید تاریخ حیات و زندگی حضرت ابوطالب را وجههی نظر و الگو قرار دهند و درسهای بزرگ و آموزندهی این تاریخ را فرا بگیرند.
سزاوار است همگان از این روز تجلیل نمایند و برنامههای مناسب برای آن در نظر بگیرند و در سخنرانی و مقالات از حقوق این بزرگوار بر مسلمانان و بر تاریخ اسلام ستایش نمایند.
#علماء_مراجع #صافی
أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج
┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄
●
@soalvajavab
●
@AmirGrali